Skip to main content

Γεγονός καὶ σχόλιο: Ὁ σκληρά ἐργαζόμενος Ἕλληνας

Μοῦ ἀρέσει κάθε χρόνο νὰ κάνω προσωπικὰ τοὺς ἁγιασμοὺς στὰ Σχολεῖα τῆς Δευτεροβάθμιας Ἐκπαίδευσης στὴν Ναύπακτο. Τὰ ἐπισκέπτομαι ὅλα, κάνω τὴν ἀκολουθία τοῦ ἁγιασμοῦ, ἀπευθύνω ἕνα σύντομο μήνυμα στὰ παιδιά, διαφορετικὸ σὲ κάθε Σχολεῖο, συναντῶ τοὺς Καθηγητὰς στὸ Γραφεῖο τους, ὅπου πολλὲς φορὲς γίνονται ἐνδιαφέρουσες συζητήσεις μὲ ἀφορμὴ κάποιο γεγονός. Ἡ παρουσία μοῦ στοὺς χώρους τῆς Ἐκπαιδεύσεως εἶναι πηγὴ ἐμπνεύσεως καὶ ἀφορμὴ καὶ δικῶν μου προσωπικῶν ἀναμνήσεων. Βλέπει κανεὶς τὴν ζωντάνια τῶν παιδιῶν, τὴν ἔμπνευσή τους καὶ χαίρεται.

Ἐφέτος, κατὰ τὴν μετάβασή μου στὰ Σχολεῖα σκέφθηκα κάτι ποῦ ἄκουσα πρὶν ἀπὸ χρόνια ἀπὸ ἕνα ἐπίσημο πρόσωπο ὅτι «ὁ μαθητὴς εἶναι ὁ πιὸ σκληρὰ ἐργαζόμενος Ἕλληνας». Αὐτὸ ἐρμνεύεται μέσα ἀπὸ δύο γεγονότα.

Τὸ πρῶτον, ὅτι ὁ μαθητής, καὶ μάλιστα ἐκεῖνος ποῦ ἐνδιαφέρεται γιὰ τὴν γνώση, ἀσχολεῖται σχεδὸν ὅλη τὴν ἡμέρα σκληρά, γιὰ τὴν μόρφωσή του. Ὅλο τὸ πρωϊνὸ βρίσκεται στὸ Σχολεῖο ἀκούγοντας τοὺς Καθηγητὰς καὶ ἐξεταζόμενος στὸ γνωστικὸ ἀντικείμενο τῆς ἡμέρας ἐκείνης σὲ πολλὰ καὶ διαφορετικὰ μαθήματα, ἀντιμετωπίζοντας πράγματι δύσκολες περιπτώσεις, γιατί πάντοτε εἶναι δύσκολο νὰ συνυπάρχης σὲ ἕνα περιβάλλον ποῦ ἀποτελεῖται ἀπὸ ἀνθρώπους μὲ πολλοὺς χαρακτῆρες καὶ προσωπικότητες. Ἔπειτα, τὸ ἀπόγευμα ἔχει νὰ ἀσχοληθῇ μὲ τὴν προετοιμασία τῆς ἄλλης ἡμέρας, νὰ παρακολουθήση φροντιστηριακὰ μαθήματα σὲ ξένες γλῶσσες καὶ σὲ ἄλλα μαθήματα ποῦ τὸν ἐνδιαφέρουν γιὰ τὴν συμπληρωματικὴ γνώση, ἀλλὰ καὶ νὰ συμμετάσχη σὲ διάφορες δραστηριότητες, ὅπως μουσική, χορό, ἄθληση κ.λ.π. Ὅλη αὐτὴ ἡ ἔνταση ἔχει συνέπειες στὴν ἀγωνία καὶ τὸ ἄγχος.

Τὸ δεύτερον εἶναι, ὅτι ἡ σκληρὴ αὐτὴ ἐργασία δὲν προσφέρει ἄμεσα ἀποτελέσματα στὰ παιδιά, ἀπὸ πλευρᾶς οἰκονομικῶν ἀπολαβῶν. Δὲν περιμένει στὸ τέλος τῆς ἑβδομάδος ἢ τοῦ μηνὸς νὰ λάβη κάτι, ἀλλὰ αἰσθάνεται καὶ τὴν ἀνάγκη χρημάτων προκειμένου νὰ μορφωθῇ. Φυσικά, οἱ γονεῖς, παρὰ τὶς οἰκονομικὲς δυσκολίες, προσπαθοῦν νὰ προσφέρουν ὅ,τι εἶναι δυνατὸν στὰ παιδιά τους γιὰ νὰ ἱκανοποιήσουν τὸν πόθο τους γιὰ τὴν γνώση. Ὑπάρχουν, ὅμως, παιδιὰ ποῦ ἐργάζονται τὸ καλοκαίρι καὶ σὲ ἄλλες περιόδους γιὰ νὰ μποροῦν νὰ σπουδάσουν. Καὶ τὸ κυριότερο ὁ μαθητής, παρὰ τὶς προσπάθειες ποῦ καταβάλλει δὲν αἰσθάνεται αἰσιόδοξος γιὰ τὸ μέλλον του, γιατί ἡ ἀνεργία καλπάζει, οἱ ἀπολύσεις αὐξάνονται. Ἔτσι, ὁ μαθητὴς ἐργάζεται σκληρὰ μὲ δυσκολίες, ἀλλὰ καὶ ἔντονους προβληματισμοὺς γιὰ τὸ μέλλον του. Γι’ αὐτό, ἴσως, δὲν ἰσχύει ἡ φράση «φταίει ἡ νεολαία», ἀφοῦ «φταίει ἡ γηραλέα», διότι ἐμεῖς οἱ μεγάλοι μὲ τὶς ἀστοχίες μας δημιουργήσαμε τὴν σύγχρονη ἄδικη κοινωνία, χωρὶς ἀξιόλογα πρότυπα, στὴν ὁποία καλοῦνται νὰ ζήσουν τὰ νέα παιδιά.

Μακάρι ὅλοι οἱ Ἕλληνες, καὶ κυρίως οἱ πολιτικοί μας, νὰ ἐργάζωνται τόσο σκληρὰ καὶ μὲ τόση ἀνιδιοτέλεια καὶ τόσο αὐθορμητισμὸ ὅσο οἱ μαθητές.

Ν.Ι.

ΓΕΓΟΝΟΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΟ

  • Προβολές: 2803