Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ἐλπιδοφόρα αὐτογνωσία - Ὁ βαρὺς λόγος τῆς ἀλήθειας

Ἐλπιδοφόρα αὐτογνωσία

Ὑπάρχει ἕνα διεθνὲς ἰνστιτοῦτο (τὸ Reputation Institute) τὸ ὁποῖο ἐρευνᾶ τὴν φήμη λαῶν καὶ ἑταιρειῶν σὲ ὅλο τὸν κόσμο. Ὁ δημοσιογράφος Ἀλ. Παπαχελᾶς γράφει σὲ ἄρθρο του ὅτι βρῆκε «ἐξαιρετικὰ ἀποκαλυπτικὴ» τὴν ἔρευνα τοῦ ἰνστιτούτου αὐτοῦ γιὰ τὸ 2011, ὅσον ἀφορᾶ στὴν Ἑλλάδα. Σύμφωνα μὲ τὸν δημοσιογράφο: «Ἀπὸ πλευρᾶς φήμης ἡ Ἑλλάδα βρίσκεται κάπου στὴ μέση τῆς λίστας ὅλων τῶν χωρῶν τοῦ κόσμου. Στὴ λίστα ὅμως ποὺ ἐρευνᾶ τὴν εἰκόνα ποὺ ἔχουν διάφοροι λαοὶ γιὰ τὶς χῶρες τους, ἐρχόμαστε τελευταῖοι. Εἶναι ἐντυπωσιακό, ἐνδεχομένως καὶ λογικό...». Δηλαδή, ἡ εἰκόνα ποὺ ἔχουμε ἐμεῖς γιὰ τὴν χώρα μας εἶναι ἡ χειρότερη. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι ἢ ἔχουμε αὐτογνωσία καὶ εἰλικρίνεια ἢ ἔχουμε καταποθῇ ἀπὸ τὴν κατάθλιψη.

Ὁ δημοσιογράφος βλέποντας τὰ πράγματα ἀπὸ τὴν δική του προοπτική, σημειώνει: «Ἅς ὑποθέσουμε ὅτι βγάζουμε ἀπὸ τὴ μέση, γιὰ μιὰ ἔστω στιγμή, τὴν τρόϊκα, τὰ δάνεια, τὸν Ράϊχενμπαχ καὶ τὸ Μνημόνιο. Προσωπικῶς, εἶμαι ἀπολύτως βέβαιος ὅτι ὁ μέσος Ἕλληνας γνωρίζει ἄριστα καὶ σὲ βάθος τὰ προβλήματα αὐτῆς τῆς χώρας. Μπορεῖ νὰ μὴν τοῦ ἀρέσει νὰ τὰ ἀκούει ἀπὸ τοὺς ξένους, μπορεῖ νὰ θυμώνει δικαιολογημένα ὅταν γίνεται ἡ καρικατούρα πρὸς ἀποφυγὴν παγκοσμίως. Ξέρει ὅμως, ἔχει κοιταχθεῖ στὸν καθρέφτη ἐδῶ καὶ δύο χρόνια καὶ ἔχει πλήρη ἀντίληψη τῆς πραγματικότητας». Καὶ συμπληρώνει: «Ὁ Ἕλληνας εἶναι νοικοκύρης, δουλευταρᾶς καὶ ἀπίστευτα προσαρμοστικός. Μὴν ξεχνᾶμε ὅμως ὅτι πέρασε τριάντα καὶ κάτι χρόνια ποὺ βολεύτηκε».

Δηλαδή, τὰ δύο τελευταῖα χρόνια κατάλαβε ὅτι ἐδῶ καὶ τριάντα χρόνια βολεύτηκε, γεγονὸς ποὺ δημιουργεῖ ἀκόμη ἀγκυλώσεις καὶ μιὰ δυσκολία στὸ νὰ προσαρμοστῇ, ὁ προσαρμοστικὸς Ἕλληνας, στὴν νέα κατάσταση. Πάντως, ἡ ἄριστη καὶ σὲ βάθος γνώση τῶν προβλημάτων, μαζὶ μὲ τὴν εἰλικρινῆ παραδοχὴ τῆς εὐθύνης ποὺ ὁ καθένας ἔχει, εἶναι ἕνα γεγονὸς ἐλπιδοφόρο, ποὺ μπορεῖ νὰ μᾶς ἀναστήση καὶ σὰν Ἔθνος καὶ σὰν Κράτος.

Ὁ βαρὺς λόγος τῆς ἀλήθειας

Πολὺ σημαντικὸ πρᾶγμα (καὶ δυσθήρατο) εἶναι ἡ αὐτογνωσία. Ὅμως, καὶ ὅταν κανεὶς τὴν ἔχη, δὲν εἶναι εὔκολο νὰ ἀντέξη νὰ τοῦ καταμαρτυροῦν ἄλλοι, ξένοι, καὶ ἴσως ὄχι τόσο συμπαθεῖς στὸν ἴδιο, αὐτὰ ποὺ γνωρίζει καλὰ γιὰ τὸν ἑαυτό του. Ὁ βαρὺς κριτικὸς λόγος τῶν ἄλλων εἶναι γιὰ τὸν ἰδιοτελῆ ἄνθρωπο φορτίο δυσβάστακτο. Εἶναι ὅμως μέσα στὸ πλαίσιο τῆς εὐαγγελικῆς ἄσκησης σημαντικὸ μέσον ἀνακαινισμοῦ τοῦ νοῦ καὶ τῆς καρδιᾶς τοῦ ἀνθρώπου.

Πολλοὶ ὅμως δὲν ἀντέχουμε, γι’ αὐτὸ (ἀκούγοντας τοὺς σκληροὺς λόγους ξένων ἡγετῶν γιὰ τὰ χάλια τοῦ Κράτους μας) ζητᾶμε ψυχολογικὰ στηρίγματα, ἀβέβαια, ἕως ψεύτικα, εἴτε στὸν νέο φιλελληνισμὸ ποὺ ἀναπτύσσεται σὲ πολλὲς δυτικὲς κοινωνίες, εἴτε καὶ σὲ κείμενα ποὺ κατακλύζουν τὸ διαδίκτυο, τὰ ὁποία θέλουν νὰ ναρκώσουν τὸ πονεμένο μας φιλότιμο μὲ τὴν μεθυστικὴ ὀσμὴ ἑνὸς ἐπαρχιώτικου αὐτοθαυμασμοῦ μας.

Τὸ θέμα εἶναι ὅμως νὰ βλέπουμε κατάματα τὴν ἀλήθεια γιὰ τὶς ἀναπηρίες τοῦ κρατικοῦ μας ὀργανισμοῦ καί, εἰ δυνατόν, νὰ βλέπουμε εἰλικρινὰ καὶ τὸν ἑαυτό μας μέσα στὸ φὼς τῆς ἀλήθειας τοῦ Θεοῦ τῶν Πατέρων μας. Γι’ αὐτὲς τὶς θεάσεις τὸ Τριώδιο εἶναι μιὰ εὐνοϊκὴ περίοδος.

π.Θ.Α.Β.