Γεωργίου Α. Γαλανοπούλου: Προσφώνηση στὸν Σεβασμιώτατο

Ὑπὸ τοῦ εὐλαβοῦς Ἀναγνώστου Γεωργίου Α. Γαλανοπούλου

Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου, κ. κ. Ἰερόθεε, ...

Καλῶς ὁρίσατε εἰς τὴν κώμην ἡμῶν, τὴν εὔανδρον Ἀράχωβαν, διὰ μίαν εἰσέτι φοράν, γῆν καὶ ἐπαρχίαν καὶ τῆς ὑμῶν πεφιλημένης γεραρᾶς Ποιμαντορίας.

Σᾶς εὐχαριστοῦμε διὰ τὴν τέλεσιν τῆς ἱερᾶς Ἀρχιερατικῆς Λειτουργίας, τὰς προσευχὰς καὶ εὐχάς σας, τὴν πατρικὴν εὐλογίαν σας καὶ τὴν δέησιν ὑμῶν ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν πεσόντων εὐκλεῶς ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος Ἀραχωβιτῶν εἰς τοὺς ἀγῶνας τοῦ Ἔθνους, τῶν ὁποίων σήμερον ἐτελέσατε τὸ κατ’ ἔτος καθιερωμένον μνημόσυνον.

Εὐλογητὸς ὁ Τριαδικὸς ἡμῶν Θεός, εἰς Ὅν ἀναπέμπομεν προσκύνησιν, αἴνεσιν, ὕμνον, δόξαν, τιμήν, εὐλογίαν καὶ εὐχαριστίαν, Ὅστις ἠξίωσεν τὴν Ἐπαρχίαν ἡμῶν, τῆς ὑμῶν ἐνεπιστευθείσης ὑπὸ τοῦ Παναγίου Πνεύματος δωρεᾶς τε καὶ χάριτος καὶ τῆς λαμπρᾶς 18ετοῦς ἄρχι τοῦδε ποιμαντορίας ὑμῶν καὶ ἁγιασμοῦ τῶν πιστῶν.

Εἶναι τοὶς πᾶσιν γνωστὸν ὅτι ὁ σπορεὺς τῆς κακίας διάβολος, ὅπου ἴδη ὅτι ὑπάρχει ἁγιότης καὶ θεάρεστον ἔργον, σπείρει περισσότερα ζιζάνια, ἀπὸ φθόνον κινούμενος, ἵνα βλάψη τὸ ἀγαθὸν γεώργιον τοῦ Θεοῦ. Μὲ ἄλλα λόγια, ὅπως ἔχει εἰπῇ καὶ ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, «τὰ κάρπιμα δένδρα πετροβολοῦν, ὄχι τὰ ἄκαρπα». Δι' ὃ καὶ ὑμεῖς, Ἅγιε Ποιμενάρχα, γνωρίζομεν καλῶς ὅτι δοκιμάζετε πολλὰς πικρίας, θλίψεις, συκοφαντίας, ταλαιπωρίας καὶ ἄλλας στενοχωρίας ὑπὸ φθονερῶν ἀνθρώπων, διὰ τὸ πολύκαρπον, θεοπρόβλητον καὶ θεοφιλὲς ὑμῶν ἔργον, θείῳ κηρύγματί τε καὶ ἀγαθοῖς ἔργοις εὐποιΐας, θεωρία τε καὶ πράξει, βιοτὴ ἐναρέτῳ καὶ ὁσιακή, συγγραφή τε θεολογικὴ πρὸς δόξαν Θεοῦ καὶ πνευματικὴν ὠφέλειαν παντὶ τὼ Ὀρθοδόξω πληρώματι. Ἐφέτος δὲ τὸ κακὸν καὶ οἱ πειρασμοὶ ἦταν καὶ εἶναι ἀνεκδιήγητα, τόσον μὲ τὴν ἱεροσυλίαν τῆς κλοπῆς τοῦ ἱεροῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Πολυκάρπου ἀπὸ τὴν ἱερὰν Μονὴν Ἀμπελακιωτίσσης, ὅσον καὶ μὲ τὰ φαινόμενα ἀπειθείας τῆς διαλυθείσης Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος τῆς Ναυπάκτου.

Ἐπειδὴ ὅμως σήμερον ἔχει ἐπέτειον χειροτονίας ὁ ἐδῶ λαμπρὸς ἐφημέριος πατὴρ Γαβριήλ, ὃν καὶ μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ Ἄρχιμανδρίτού ἔχετε τιμήσει πρὸς πενταετίας, ὁ δὲ προσλαλὼν ὑμᾶς, ὡς ἀνάξιος καὶ ἐλάχιστος ἐν Ἀναγνώστοις, ἔχει τὴν ἐπαύριον τὴν συμπλήρωσιν ἑξαετοῦς ὑπηρεσίας εἰς τὸ ἔργον τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴ προσευχὴ καὶ πατρικὴ εὐλογία ὑμῶν ὁ Θεὸς ἔχει δαψιλεύσει πλουσίως ἐπ’ ἐμοὶ τὼ ταπεινῶ, τὸ θεῖον δῶρον τῆς ὑμνωδίας, πρὸς δόξαν Αὐτοῦ, τῆς Παναγίας Μητρὸς Τοῦ καὶ Πάντων τῶν Ἁγίων, δράττομαι τῆς εὐκαιρίας, εὐχαριστῶν ἐν πρώτοις τὸν Ἅγιον Τριαδικὸν Θεὸν καὶ εὐθὺς ἀμέσως ὑμᾶς, ἵνα προσφέρω ὡς ἐλάχιστον ἀντίδωρον, τρεὶς Ἀσματικὰς ἱερᾶς Ἀκολουθίας τῶν Ἁγίων εὐκλεῶν Θεολόγων, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Ναζιανζηνοῦ, τοῦ Ἁγίου Συμεῶνος τοῦ Νέου Θεολόγου, εὐελπιστὼν ὅπως τὴ πατρικὴ ὑμῶν εὐλογία συντόμως ὑμνήσω καὶ τὸν ἕτερον καὶ μέγιστον τῶν Θεολόγων, Ἅγιον Εὐαγγελιστὴν Ἰωάννην. Ὠσαύτως προσφέρω ταπεινῶς καὶ τὴν Ἱερὰν Ἀκολουθίαν τῶν Ἁγίων Μητέρων τῶν Τριῶν Ἱεραρχῶν, Ἐμμελείας, Νόννης καὶ Ἀνθούσης, ἥν συνέθεσα πρὸς δόξαν Θεοῦ, ἔπαινον καὶ τιμὴν τῶν Μητέρων καὶ τέρψιν τῶν εὐσεβῶν Χριστιανῶν, πνευματικὴ ἅμα τε καὶ ὠφελεία.

Τέλος σᾶς προσφέρω καὶ ἕν φωτοτυπημένον ἀντίτυπον τοῦ σπανίου ἱεροῦ βιβλίου τῆς Ἐπιτομῆς τῶν Ἀπανθισμάτων, γραφὲν τὸ ἔτος 1799 εἰς Κωνσταντινούπολιν, ἐκδοθὲν ἐν Ἀθήναις τὸ 1864, καὶ περιελθὸν εἰς ἐμὲ πρὸ τετραμήνου, ὅπερ ἀνέγνωσα ὡς διψῶσα ἔλαφος εἰς ἕν καὶ μόνον νυχθήμερον, καὶ περιέχον ὁμιλίας καὶ προσευχὰς πολλῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐξ οὗ ἐρρανισθεὶς ἀπὸ τὴν τελευταίαν ἐγκωμιαστικὴν ὁμιλίαν περὶ Ἀρχιερωσύνης, ἀναφέρω πρὸς ἀκοὴν καὶ ὄφελος πάντων τῶν παρόντων Χριστιανῶν, ἐπιλογικὸν ἀπόσπασμα, ἀναφέρον: «Νὰ τιμᾶτε τὸν Ἀρχιερέα ὡς σωτῆρα καὶ εὐεργέτην σας, ἐπειδὴ προστάζει ὁ Σειράχ, φοβοῦ τὸν Κύριον καὶ δόξασον Ἱερέα, πόσο μᾶλλον Ἀρχιερέα, διότι ἀπ’ αὐτὸν ἔχετε ὅλα τὰ μυστήρια τῆς πίστεως, καὶ ἡ τιμὴ ὅπου προσφέρετε εἰς αὐτὸν εἰς τὸν Θεὸν διαβαίνει, καθὼς φησὶν ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος. Ὅπως δὲ παραγγέλλει ὁ μέγας τῶν Ἐθνῶν θεοκήρυξ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ Ἀρχιερεὺς ἀγρυπνεῖ διὰ τὴν σωτηρίαν σας, ὡσὰν ὅπου ἔχει νὰ δώση λόγον διὰ λόγου σας, δι' ὃ πείθεσθε τοὶς ἡγουμένοις καὶ ὑπείκετε, ἔχοντες, ἀδελφοί μου, τὸν Ἀρχιερέα εἰς τύπον καὶ ὁμοίωσιν τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἄνευ τῆς γνώμης αὐτοῦ τίποτε μὴν πράττετε, διότι καὶ ὁ Ἀρχιερεὺς δὲν πρέπει νὰ κάμνη τίποτε χωρὶς τὴν γνώμη τοῦ Θεοῦ, ὡς ὑπερτονίζει ὁ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος. Ἔτσι, μεταφράζων σὲ λαϊκὴ κατανοητὴ γλῶσσα τοῦ ἀρχαίου κειμένου, θὰ ἀξιωθῆτε διὰ τοῦ Ἀρχιερέως νὰ γίνετε κληρονόμοι τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, χάριτι Χριστοῦ, Ἀμήν».

Ἀνάλογα περὶ Ἀρχιερωσύνης καὶ τιμῆς πρὸς τὸν Ἐπίσκοπον καὶ Ποιμενάρχην ἀναφέρει καὶ ὁ Ἅγιος Ἱεράρχης Νεκτάριος, ὁ τόσον πολὺ συκοφαντημένος καὶ κυνηγημένος Ἅγιος, συγχρόνως δὲ καὶ ἐξαίρετος συγγραφεὺς καὶ ὑμνωδός, συμφώνως πρὸς τὴν διδασκαλίαν τοῦ θείου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου καὶ τὰ περισπούδαστα συγγράμματά του, διὰ τὰς τάξεις τῆς Ἱεραρχίας.

Περαίνων τὸν λόγον, θεοφώτιστε Ποιμενάρχα ἡμῶν, εὔχομαι καὶ προσεύχομαι δι’ ὑμᾶς, ὅπως δεὶ καὶ οἱ πιστοὶ προσεύχεσθαι ὑπὲρ τοῦ Ἐπισκόπου αὐτῶν, ὡς τέκνα πατρὸς θεοπροβλήτου, ἁγίαν καὶ ἱερὰν ποιμαντορίαν, ὀρθοτομὴν τοῦ εὐαγγελικοῦ θείου Λόγου τῆς ἀληθείας, εἰρηνικὴν βιοτὴν ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς Ἐκκλησίας καὶ παντὸς τοῦ πληρώματος, ὑγείαν κατ’ ἄμφω, μακροημέρευσιν, σωτηρίαν καὶ ἁγιασμὸν ψυχῆς τε καὶ σώματος, ἐπευλογὼν καὶ ἁγιάζων ἐπὶ πολλὰ ἔτη τοὺς πιστούς. Ἀμήν!