Μητροπολίτου Πατρῶν Κ. Νικοδήμου: “Ἐπικήδειον Προσφώνημα” στὴν Παρασκευή Καραγιάννη

Τήν 15 Σεπτεμβρίου 1997 ἐκοιμήθη ἐν Κυρίω μετά ἀπό πολυχρόνιο ἀσθένεια ἡ θεία τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας Παρασκευή Καραγιάννη.

Ἡ ἐξόδιος Ἀκολουθία ἔγινε τήν 16 Σεπτεμβρίου στόν Ἱερό Ναό τοῦ Κοιμητηρίου Ζωγράφου, ἐν μέσω πλήθους πιστῶν, συγγενῶν καί μελῶν τῆς Ἀδελφότητος “Ταβιθᾶ” τῆς ὁποίας ἦταν μέλος καί ἡ ὁποία τήν διακόνησε ἰδίως κατά τόν καιρό τῆς ἀσθενείας της μέ αὐταπάρνηση.

Ὁ Σεβασμιώτατος κατά τήν ἐξόδιο Ἀκολουθία διάβασε τό κατωτέρω “Ἐπικήδειον Προσφώνημα” τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν Κ. Νικοδήμου.

“Πρό 50 ἐτῶν (1946-47) ἐγνώρισα τήν Παρασκευήν Καραγιάννη, ὅταν ἤμουν Ἱεροκῆρυξ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰωαννίνων.

Ἦτο εὐσεβής καί πιστή εἰς τόν Σωτήρα Χριστόν. Προσήρχετο τακτικῶς εἰς τό Ἐξομολογητήριόν μου καί ἐδέχετο τήν δέουσαν πνευματικήν καθοδήγησιν. Εἶχε τακτικήν μυστηριακήν ζωήν. Καί ἐσημείωνε ἐμφανῆ πνευματικήν πρόοδον καί κατάρτισιν.

Ἐνωρίς κατεφάνη ὅτι εἶχε ζῆλον ἔνθεον καί διάθεσιν ἀφιερώσεως εἰς τό ἔργον τοῦ Κυρίου. Ἐζήτησε δέ παρ’ ἐμοῦ νά τήν κατευθύνω εἰς τό Ἀγρίνιον, διά νά ἐνταχθῆ εἰς τό νοσηλευτικόν προσωπικόν της ἐκεῖ νοσοκομιακῆς μονάδος, τῆς ὁποίας τήν πνευματικήν ἐπιστασίαν εἶχεν ἡ Χριστιανική Ἕνωσις Ἀγρινίου. Καί ὄντως τήν προώθησα εἰς τό ἔργον τοῦτο.

Ὁ Κύριος κατ’ ἀρχάς τήν ἐδοκίμασε μέ τρεῖς ἀλλεπαλήλους προσβολᾶς τῆς ὑγείας της. Ἡ Χάρις τοῦ ὅμως καί ἡ πάνσοφος πρόνοιά Του μετέτρεψε τάς δύο πρώτας φάσεις τῶν σωματικῶν ἀσθενειῶν εἰς εὐεργετικήν ἐπίδρασιν εἰς τόν σωματικόν της ὀργανισμόν, διά νά ἀντέξη τήν τρίτην κρίσιμον φάσιν. Καί ὄχι ἁπλῶς ἰάθη• ἀλλά καί ἐξειλίχθη εἰς τό νοσηλευτικόν ἔργον μέχρι τοῦ βαθμοῦ τῆς Προϊσταμένης. Καί προσέφερεν ἰκανᾶς ὑπηρεσίας καί δή καί πνευματικήν καλλιέργειαν εἰς τούς ἀσθενεῖς ἐπί μακράν σειράν ἐτῶν.

Παρηκολούθησα τήν πρόοδόν της. Καί ὡς χρηματίσας πνευματικός της πατήρ ἐμάνθανα μετά χαρᾶς τήν διπλήν ἐπίδοσίν της ὡς νοσηλευτρίας καί ὡς πνευματικῆς συμπαραστάτιδος εἰς τούς ἐν ἀσθενεία κατακειμένους.
Ὁ Κύριος ἐπέτρεψε νά δοκιμασθῆ καί πάλιν εἰς τάς δυσμᾶς τοῦ βίου της μέ ἀσθενείας ὀδυνηρᾶς καί μακροχρονίους. Ἔδειξεν ὅμως εἰς αὐτᾶς τήν δέουσαν χριστιανικήν ὑπομονήν, περί τῆς ὁποίας ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ παραγγέλλει• “ἡ δέ ὑπομονή ἔργον τέλειον ἐχέτω”.

Ἐπιφυλάσσει διά τοῦτο πρός αὐτήν ὁ Σωτήρ τόν στέφανον τῆς ζωῆς, κατά τόν βέβαιον λόγον Του• “γίνου πιστός ἄχρι θανάτου• καί δώσω σοί τόν στέφανον τῆς ζωής”.

Ὡς ταπεινός ἐπίσκοπος καί Ἱεράρχης θά ἀναπέμψω τάς εὐχᾶς μου ὑπέρ αὐτῆς πρός Κύριον, “συναγωνιζόμενος ἐν ταῖς προσευχαίς” μετά τοῦ ἀδελφοῦ καί συλλειτουργοῦ μου - καί ἀνεψιοῦ τῆς μεταστάσης -  Μητροπολίτου  Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου. Ὁ Κύριος δέ καί νυμφίος Χριστός, τόν Ὁποῖον ἠγάπησε καί ὑπηρέτησεν ἐν τῷ προσώπω τῶν ἀδελφῶν Του τῶν ἐλαχίστων, “ἐν τῇ ἀσθενεία αὐτών”, εὔχομαι νά τήν δεχθῆ ἐν χώρα ζώντων ἐν τῇ βασιλεία Του.

† Ὁ Μητροπολίτης Πατρών Νικόδημος”