Skip to main content

Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ἡ σύγκρουση τῶν ἀναλύσεων - Ἡλικία καί «ξύλινος λόγος»

Ἡ σύγκρουση τῶν ἀναλύσεων

Ἔχει εἰπωθῆ ὅτι τό πρόβλημα τῶν ἡμερῶν μας εἶναι ἡ δυναστική ἐπικυριαρχία τῶν μεγάλων χρηματοπιστωτικῶν ἱδρυμάτων πάνω στήν οἰκονομία, ἀλλά καί τήν πολιτική τῶν ἐθνικῶν κυβερνήσεων. Αὐτή ἡ ἐπικυριαρχία συνήθως παραβιάζει βασικές ἀρχές τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης, γεγονός πού ζῆ ἔντονα μεγάλο τμῆμα τοῦ Ἑλληνικοῦ λαοῦ τά τέσσαρα τελευταῖα χρόνια.

Μέσα στό κλίμα αὐτῆς τῆς «χρηματοπιστωτικῆς ἐπικυριαρχίας» γεννιοῦνται καί ἀναπτύσσονται οἱ διάφορες πολιτικές προτάσεις γιά τήν ἀποκατάσταση τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης, μέ τήν ἀναδιανομή τοῦ πλούτου καί τήν ἀντιμετώπιση τῶν παραγόντων πού δημιουργοῦν τίς οἰκονομικές ἀνισότητες στήν κοινωνία.

Ἡ πείρα τῶν τηλεοπτικῶν συζητήσεων ἔχει δείξει ὅτι οἱ ἐκφραστές αὐτῶν τῶν πολιτικῶν προτάσεων συγκρούονται μερικές φορές ἔντονα σέ διαλόγους μέ σοβαρή ἐπιχειρηματολογία, ὑπάρχουν ὅμως φορές πού ἐκτρέπονται σέ ἀνοίκειες προσωπικές ἐπιθέσεις ἀφαιρώντας ἀπό τήν συζήτηση κάθε σοβαρότητα.

Ἔχει παρατηρηθῆ ὅτι: «Ἡ διαμάχη δεξιᾶς-ἀριστερᾶς δείχνει πρῶτ’ ἀπ’ ὅλα ὅτι οἱ διαφωνίες γιά τή συγκεκριμένη μορφή καί γιά τή σκοπιμότητα μιᾶς δημόσιας δράσης γιά τήν ἀναδιανομή [τοῦ πλούτου] δέν ὀφείλονται ἀναγκαστικά σέ συγκρουόμενες ἀρχές γιά τήν κοινωνική δικαιοσύνη, ἀλλά μᾶλλον σέ συγκρουόμενες ἀναλύσεις τῶν οἰκονομικῶν καί κοινωνικῶν μηχανισμῶν πού παράγουν τίς ἀνισότητες» (Τ. Πικκετί). Ἐνῶ, δηλαδή, «ὑπάρχει κάποια συναίνεση πάνω σέ θεμελιώδεις ἀρχές τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης», ἡ διαφοροποίηση προκύπτει ἀπό τίς ἀναλύσεις.

Αὐτό τό ἀναφέρουμε ἀφ’ ἑνός μέν γιά νά δείξουμε τό πόσο σημαντικό πράγμα εἶναι οἱ σοβαρές συζητήσεις, μέ ἐπιχειρήματα, γιά τήν διόρθωση τῶν «κοινωνικῶν μηχανισμῶν πού παράγουν τίς ἀνισότητες», ὥστε νά ἐνημερώνεται σωστά ὁ λαός καί νά παίρνονται οἱ σωστές ἀποφάσεις, ἀφ’ ἑτέρου δέ γιά νά σχολιάσουμε τήν ἐκτροπή μιᾶς συζήτησης ἀπό ἕναν «παλαιό» τῶν Μ.Μ.Ε., ὁ ὁποῖος ὡς ἐκπρόσωπος κάποιου κόμματος ἐπιτέθηκε σέ ἕναν «νέο» τῆς πολιτικῆς, ἁπλά καί μόνον ἐπειδή ἔχει σοβαρό λόγο μέ ἐπιχειρήματα!

Ἡλικία καί «ξύλινος λόγος»

Δέν μᾶς ἐνδιαφέρουν ἐδῶ τά κόμματα πού ἐκπροσωποῦσαν ὁ «παλαιός» καί ὁ «νέος»τῆς πολιτικῆς, ἀλλά ὁ τρόπος πού ἐπέλεξαν νά ἀντιπαρατεθοῦν στόν διάλογο.

Ὁ «νέος» μέ πολύ σαφῆ καί ἄνετο λόγο διατύπωσε τίς ἀπόψεις καί τίς προτάσεις του. Ἡ μνήμη δέν συγκράτησε τίς λεπτομέρειες, ἀλλά μόνο τό κλίμα τῆς συζήτησης. Ἄλλωστε, κάθε νόημα χάθηκε ἀπό τήν ἀναίτια ἐπίθεση τοῦ «παλαιοῦ», ὁ ὁποῖος μόνος ἀπό ὅλους τούς ἄλλους συζητητές, οἱ ὁποῖοι ἄκουγαν μέ προσοχή τήν ἐπιχειρηματολογία τοῦ «νέου», ἐξέφρασε τήν ἔκπληξή του, ὄχι γιά τήν συνοχή τῆς ἐπιχειρηματολογίας, ἀλλά γιά τό πῶς ἕνας «τριαντάρης» μιλᾶ μέ τόν «ξύλινο λόγο ἑνός ἑξηντάρη».

Δημιούργησε ἔκπληξη ὁ χαρακτηρισμός τῆς σοβαρῆς ἐπιχειρηματολογίας, τοῦ καθαροῦ καί ἄνετου λόγου, μέ σεβασμό στούς συζητητές, τούς ἀκροατές, ἀλλά καί σεβασμό στά προβλήματα τοῦ λαοῦ πού θέλουν νά θεραπεύσουν οἱ διάφορες πολιτικές δράσεις, ὡς «ξύλινου λόγου». Ποιός λόγος, τέλος πάντων, χαρακτηρίζεται ὡς ξύλινος;

Εἶναι εὐοίωνο πάντως τό γεγονός ὅτι ὑπάρχουν «τριαντάρηδες» πού ἐκφράζονται μέ τήν σοβαρότητα καί τήν ὑπευθυνότητα «ἑξηντάρηδων». Καί εἶναι λυπηρό πού κάποιοι «ἑξηντάρηδες» ἀγωνίζονται νά διατηροῦν ἀκόμη καί τώρα, μέσα στήν ἐμπειρία τῆς πολύμορφης κρίσης, ἄκαμπτο, ἀνεξέλικτο, δηλαδή «ξύλινο», τόν λόγο πού ἐξέφραζαν πρίν ἀπό τριάντα χρόνια.
π.Θ.Α.Β.

ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ

  • Προβολές: 3233