Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ναός μέ δογματικά ἀπροσδιόριστη λατρεία - Ἀπό μυστήριο ἁπλή εὐλογία

Ναός μέ δογματικά ἀπροσδιόριστη λατρεία

Μιά συνέντευξη στό intv.gr, μέ πολλές θεολογικές καί ἐκκλησιολογικές προκλήσεις, χρήζει ἰδιαίτερης προσοχῆς.

Στό πλαίσιο αὐτοῦ τοῦ μικροῦ σχολίου δέν μπορεῖ νά γίνη λεπτομερής ἀναφορά καί ἐπαρκής κριτικός σχολιασμός σέ ὅλα τά θέματα πού, μέ ἀρκετή ὑπερατλαντική ὑπεροψία, ἔθιξε ὁ συνομιλητής τοῦ δημοσιογράφου, κληρικός καθηγητής τῆς φιλοσοφίας σέ καθολικό πανεπιστήμιο τῶν Η.Π.Α.. Γι’ αὐτό ἐπιλέγουμε μιά γενική καί συμβολική περιγραφή, γιά νά δοθῆ κυρίως ἡ αἴσθηση πού μᾶς δημιούργησε ἡ συνέντευξη, τήν ὁποία εἴχαμε τήν ὑπομονή νά τήν ἀκούσουμε ὁλόκληρη.

Ἡ συνέντευξη, λοιπόν, μπορεῖ νά περιγραφῆ συμβολικά σάν ἕνα κτίσμα, τό ὁποῖο ἀρχιτεκτονικά μοιάζει μέ ναό, μᾶλλον γοτθικοῦ ρυθμοῦ, ἀπό τόν ὁποῖο ὅμως ἀπουσιάζει κάθε ἐμφανές χριστιανικό σύμβολο ἀπό δεσπόζουσα θέση. Ὑπάρχουν κάποια χριστιανικά θέματα, σέ ὄχι δεσπόζοντα σημεῖα, μέ σύγχρονη εἰκαστική αἰσθητική καί μέ στοιχεῖα τέτοια ὥστε νά δέχονται πολλές ἑρμηνεῖες, ἀνάλογες μέ τήν πίστη καί τίς θεολογικές προϋποθέσεις τοῦ κάθε τυχαίου θεατῆ τους, ὅπως συνέβαινε στά πρωτοχριστιανικά χρόνια μέ τόν  Ὀρφέα, τόν εἰδωλολατρικό θεό, πού ἐχρησιμοποιεῖτο ἀπό τούς Χριστιανούς ὡς μυστικό σύμβολο τοῦ Χριστοῦ καί τῆς ἑλκυστικότητας τοῦ εὐαγγελικοῦ κηρύγματος. Ὅσο γιά τήν λατρεία πού ἐπιτελεῖται μέσα σ’ αὐτόν τόν ναό, ἄν ὑπάρχη λατρεία, δέν μπορεῖ κανείς δογματικά νά τήν προσδιορίση.

Ἀπό μυστήριο ἁπλή εὐλογία

Εἶναι γεγονός, βέβαια, ὅτι ἡ «αἴσθηση» τοῦ ἀκροατῆ τῆς περί οὗ ὁ λόγος συνέντευξης εἶναι ὑποκειμενική, εἶναι ὅμως λιγότερο ὑποκειμενική (ἄν εἶναι δυνατή ἡ σύγκριση τῶν ὑποκειμενισμῶν) ἀπό τήν ἄποψη τοῦ κληρικοῦ καθηγητῆ, ὅτι ναί μέν ἡ Ἐκκλησία δέν μπορεῖ νά δεχθῆ τήν συμβίωση τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἀλλά καί ὁ Γάμος ἀνδρός καί γυναικός δέν εἶναι γιά τήν Ἐκκλησία μυστήριο! Ἕνα εἶναι τό μυστήριο, ἡ Θεία Εὐχαριστία. Ὁ Γάμος εἶναι μιά ἁπλή εὐλογία, ὅπως καί οἱ πολλές ἄλλες εὐλογίες πού δίνει ἡ Ἐκκλησία σέ ἀνθρώπους καί ὑλικά ἀντικείμενα. Ὅπως (νά ποῦμε ἐμεῖς) εἶναι ἡ εὐλογία τῶν σταφυλιῶν κατά τήν γιορτή τῆς Μεταμόρφωσης!...

Αὐτή ἡ ἀποϊεροποίηση τοῦ «ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ» Γάμου, ὁ ὑποβιβασμός του ἀπό μυστήριο σέ ἁπλή εὐλογία, δέν εἶναι ὁ μόνος ὑποκειμενισμός τοῦ κληρικοῦ καθηγητῆ. Τό μυστήριο τοῦ Γάμου, στό πλαίσιο τῆς ὀρθόδοξης ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ἔχει ὡς ἀσκητικό περιεχόμενο τήν ὑπέρβαση τοῦ ἰδίου θελήματος, μέ ὑψηλό στόχο τήν ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ ἀγάπη, ἡ ὁποία «οὐ ζητεῖ τά ἑαυτῆς». Μέσα σ’ αὐτό τό πνευματικό κλίμα θέλει ἡ Ἐκκλησία νά συλλαμβάνεται, νά κυοφορεῖται καί νά γεννιέται κάθε νέα ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Αὐτό τό πνευματικό κλίμα, ὅμως, ἔχει θεολογικές καί ἐκκλησιολογικές προϋποθέσεις, οἱ ὁποῖες μέ τήν ἀφ’ ὑψηλοῦ, ὡς πρός τό ὕφος, ἀλλά ἀβαθῆ καί ἀθεμελίωτη φιλοσοφική κριτική τοῦ κληρικοῦ καθηγητῆ ἐπιχειρήθηκε νά ἀπωθηθῆ στό παρελθόν, νά διαβληθῆ ὡς ἀνεξέλικτο καί ἀπαρχαιωμένο.

Τά περί Γάμου εἶναι ἕνα μικρό ἄνθος σέ κλάδους ἀποκλινουσῶν ἀπό τήν ἀποστολική καί πατερική εὐσέβεια ἀπόψεων τοῦ κληρικοῦ καθηγητῆ, ὁ ὁποῖος ἀντιπαρῆλθε, ἐμφανῶς ὑπεροπτικά, χαρακτηριστικά καί εὐεργετικά γιά τόν λαό τῆς Ἐκκλησίας πορίσματα τοῦ θεολογικοῦ μόχθου πολλῶν εὐσυνειδήτων ἐρευνητῶν τῆς ἀποστολικῆς καί πατερικῆς γραμματείας, ὅπως ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης, τοῦ ὁποίου τό θεμελιακό καί ἀφυπνιστικό ἔργο δέν ἑλκύει τήν συμπάθειά του.

π.Θ.Α.Β.