Skip to main content

«Λιακάδα Θεοῦ»

Ἦταν ἕνας Ἱεράρχης μέ ἐκκλησιαστικό φρόνημα καί φόβο Θεοῦ. Δέν ἐπεδίωξε ποτέ τό ἀξίωμα αὐτό καί μάλιστα ... ἔκανε τά πάντα νά τό ἀποτρέψη, ἀκόμη καί μετά τήν ἐκλογή του. Σκεπτόταν πάντα τό δικαστήριο τῆς μελλούσης κρίσεως καί ζητοῦσε τήν ἀπόλαυση τοῦ Παραδείσου καί τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.

Ἦταν ἕνας σπάνιος Ἱεράρχης.  Γενικά, ὁ ἀείμνηστος Σεβαστιανός ἀπό πλευρᾶς ἀνθρωπίνης ἦταν ἕνας ἄρχοντας μέ ὅλη τήν σημασία τῆς λέξεως καί ἀπό πλευρᾶς ἐκκλησιαστικῆς ἦταν ἕνας ἐπίγειος ἄγγελος.

Τήν ἡμέρα τῆς ἐξοδίου Ἀκολουθίας, πού τήν παρακολούθησα ἀπό τό ραδιόφωνο καί τό βράδυ εἶδα στά ΜΜΕ στιγμιότυπα τῆς κηδείας του καί τοῦ ἐνταφιασμοῦ του, ἔγραψα ἕνα κείμενο τό ὁποῖο παραθέτω, ὅπως ἀκριβῶς τό ἔγραψα τήν ἡμέρα ἐκείνη:

«Ἀείμνηστε πατέρα Σεβαστιανέ,
Σέ εὐχαριστοῦμε γιατί μᾶς ἔδειξες τί εἶναι λιακάδα Θεοῦ, ποιός εἶναι ἐργάτης ἀνεπαίσχυντος τῆς Ἐκκλησίας. Ἤσουν γλυκύς στό ἦθος καί στόν λόγο. Καί τό λεπτό πείραγμά σου τό δεχόταν κανείς μέ ἀγάπη. Εἶχες ψυχή μικροῦ παιδιοῦ καί μάτια καθαρά. Μᾶς ἔδειξες τί θά πῆ ἐσταυρωμένη ἀγάπη. Ἔμεινες ἁπλός, ἁγνός, ἕνα χωριατόπουλο, ζώντας μέσα στ’ «ἀνάκτορα».  Ὑπῆρξες τύπος ἀγαθοῦ ποιμένος.  Σέ ἔβλεπα στό φέρετρο στήν τηλεόραση καί σκεπτόμουν: Πῶς μπόρεσε νά κλεισθῆ μέσα σέ αὐτό ὁ γίγαντας τοῦ λόγου; Πῶς σιώπησε τό γλυκύτατο στόμα καί ὁ βροντερός λόγος; Ἕνας ἐθνεγέρτης στό φέρετρο! Σέ ἔκλαψα μέ παρηγοριά. Συναντήθηκες μέ τόν ἀγαπητό σου ἀδελφό Καλλίνικο καί εἶσθε μαζί μέ τούς εἰκοσιτέσσερεις Πρεσβυτέρους τῆς Ἀποκαλύψεως.
Εὐλογεῖστε με μαζί. Καί ἀξιῶστε με τοῦ ἰδίου ὁσιακοῦ θανάτου».

(Ναυπάκτου Ἱεροθέου, «Παλαιόν Ὄφλημα»)

ΧΩΡΙΟ

  • Προβολές: 3501