Τό νέο βιβλίο τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Ἱεροθέου: Οἱ Θεομητορικές ἑορτές

Οἱ Θεομητορικές ἑορτές
Τά ἱστορικά καί θεολογικά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου

Τό νέο βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου Οἱ Θεομητορικές ἑορτές δέν εἶναι καρπός μόνο πατερικῆς μελέτης, ἀλλά βίωμα καρδιᾶς γιά τό μεγαλύτερο Πρόσωπο –μετά τόν Χριστό– μέσα στήν ἱστορία, γιά τήν προσφορά τῆς Παναγίας στό ἀνθρώπινο γένος καί σέ καθένα προσωπικά.

Μιά θεολογική προσέγγιση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου μέσα ἀπό τό Συναξάριο τῆς Ἐκκλησίας, τούς λόγους τῶν Πατέρων, τήν ἱερή ὑμνογραφία, τήν εἰκονογραφία, καί γενικά τήν παράδοση τῆς Ἐκκλησίας πού δείχνει τήν θέση καί τήν ἀξία τῆς Θεοτόκου μέσα στήν Ἐκκλησία.

Οἱ Θεομητορικές ἑορτές δέν ἐξυμνοῦν μόνο τό μεγαλεῖο καί τήν δόξα τῆς Παναγίας, ἀλλά συγχρόνως μᾶς ὑποδεικνύουν, κατ᾿ ἀναλογία, καί τόν τρόπο τῆς πορείας μας ἀπό τό κατ᾿ εἰκόνα στό καθ᾿ ὁμοίωση. Ἡ Παναγία ὑπέδειξε σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους ὅτι ἡ ἡσυχία καί ἡ νοερά προσευχή εἶναι ὁ μόνος δρόμος πού ὁδηγεῖ στήν θεογνωσία καί τήν σωτηρία καί μέ τόν τρόπο αὐτό γίνεται πρότυπο ζωῆς γιά ὅλους μας.

Μιά θεολογική προσφορά στίς ἡμέρες μας.

Ἡ ἐκδότρια Ἱερά Μονή Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου (Πελαγίας)

* * *

Πρόλογος
Μητροπολίτου Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου

Τό ἔτος 1995, πρίν ἐκλεγῶ Μητροπολίτης, δημοσίευσα ἕνα βιβλίο μέ τίτλο Δεσποτικές ἑορτές καί ὑπότιτλο «Εἰσοδικό στό Δωδεκάορτο καί τήν Ὀρθόδοξη Χριστολογία», τό ὁποῖο ἀναφέρεται στούς σταθμούς τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ καί Λόγου τοῦ Θεοῦ καί ἀνέλυε τίς Δεσποτικές ἑορτές ἀπό τόν Εὐαγγελισμό τῆς Θεοτόκου μέχρι τήν Πεντηκοστή. Ἐπί πλέον στό βιβλίο αὐτό περιλαμβάνονται καί διάφορα Χριστολογικά θέματα.

Μετά τήν δημοσίευση τοῦ βιβλίου αὐτοῦ εἶχα κατά νοῦ νά ἐκδώσω καί ἕνα ἄλλο βιβλίο, συνέχεια τοῦ πρώτου, πού θά ἀναφερόταν στίς Θεομητορικές ἑορτές, γιατί ἡ Θεοτόκος Μαρία ἔγινε τό ὄργανο τῆς σωτηρίας, διότι ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ δι' αὐτῆς προσέλαβε τήν ἀνθρώπινη φύση, ὁπότε ἡ Χριστολογία συνδέεται μέ τήν Θεοτοκολογία. Εἶχα συγκεντρώσει τό σχετικό ὑλικό, ὅμως, οἱ ἐπισκοπικές μου ἐνασχολήσεις καί οἱ προσκλήσεις γιά ὁμιλίες ποικίλων θεολογικῶν θεμάτων σέ διάφορα ἀκροατήρια μέ ἔκαναν νά καθυστερήσω τήν ἐπιθυμία μου νά ἀσχοληθῶ μέ τό μεγαλύτερο πρόσωπο μετά τόν Χριστό, δηλαδή τήν Θεοτόκο Παρθένο Μαρία.

Ἡ διακαής ἐπιθυμία μου ἱκανοποιεῖται μέ τήν ἔκδοση αὐτοῦ τοῦ βιβλίου μέ τίτλο Οἱ Θεομητορικές ἑορτές καί ὑπότιτλο «Τά ἱστορικά καί θεολογικά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου», πράγμα πού προσδιορίζει τόν τίτλο καί τό περιεχόμενο τοῦ βιβλίου.

Εὐχαριστῶ δημοσίως τούς ἀγαπητούς μου ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι προσεύχονταν στήν Θεοτόκο Μαρία, ὅσο ἐγώ ἔγραφα, γιά νά μέ φωτίζη καί νά μέ ἐμπνέη. Εἶμαι ἰδιαιτέρως εὐγνώμων.

Κυρίως, εὐγνωμονῶ τήν Θεοτόκο Παρθένο, ἡ ὁποία ἀποδέχθηκε τόν φτωχό λόγο μου, ἐνῶ ἡ δόξα της εἶναι μεγάλη. Τό παράδειγμα, πού χρησιμοποιεῖ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, τοῦ βασιλιᾶ πού ἤπιε νερό ἀπό τά χέρια τοῦ χωρικοῦ, ἐφαρμόζεται πλήρως καί στήν δική μου περίπτωση.

Κατά τό παράδειγμα αὐτό, κάποιος χωρικός βλέποντας τόν βασιλιά νά περνᾶ ἀπό τά χωράφια μέ ὅλη τήν μεγαλοπρέπειά του καί θέλοντας κάτι νά τοῦ προσφέρη, πῆρε μέ τά χέρια του νερό ἀπό τό ποτάμι πού ἔτρεχε ἄφθονα καί τό προσέφερε ὡς δῶρο. Στήν ἐρώτηση τοῦ βασιλιᾶ τί εἶναι αὐτό, ἐκεῖνος ἀπάντησε ὅτι θεώρησε ὅτι δέν ἔπρεπε ἡ ἔλλειψη κατάλληλου δώρου νά καλύψη τήν προθυμία του, γι' αὐτό τοῦ προσέφερε τό νερό μέ τά χέρια του, γιατί ὁ βασιλιάς οὔτε χρειάζεται οὔτε θέλει τό δικό μας, παρά μόνον τήν ἀγάπη μας. Ὁ βασιλιάς θαύμασε αὐτήν τήν σοφία τοῦ γεωργοῦ καί, ἀφοῦ δέχθηκε τήν προθυμία του, τοῦ ἔδωσε πολλά δῶρα ὡς ἀνταμοιβή.

Ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός μέ αὐτό τό παράδειγμα λέγει ὅτι, ἄν ὁ βασιλιάς θεώρησε τήν προθυμία ἀνώτερη ἀπό ἕνα δῶρο, πολύ περισσότερο αὐτό ἰσχύει γιά τήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ, ἡ ὁποία προτιμᾶ τήν πρόθεσή μας καί ὄχι τήν δύναμή μας. Γι' αὐτό θά ἀναμίξουμε τόν φόβο μέ τόν πόθο καί θά πλέξουμε ἕνα στεφάνι μέ χέρι πού τρέμει καί ψυχή μέ πόθο. Ἔτσι ὅλο αὐτό τό βιβλίο εἶναι γραμμένο μέ εὐλάβεια καί πόθο, «μεθ' ἱερᾶς εὐλαβείας τρεμούσῃ χειρί καί ποθούσῃ ψυχῇ».

Τά κείμενα πού ἀκολουθοῦν παρουσιάζουν τήν ἱστορία καί τήν θεολογία τῶν Θεομητορικῶν ἑορτῶν. Στήν πραγματικότητα σέ αὐτά καταγράφονται ὅλα τά στοιχεῖα τόσο τά ἱστορικά ὅσο καί τά θεολογικά τά ὁποῖα υἱοθέτησε ἡ Ἐκκλησία καί καταγράφηκαν στά Συναξάριά της, τήν ὑμνογραφία της, τήν εἰκονογραφία της καί τίς ὁμιλίες τῶν ἁγίων Πατέρων. Ὅταν κανείς ὁμιλῆ γιά τήν Παναγία Θεοτόκο, ἀναγκαστικά πρέπει νά θεολογῆ. Τό παρόν βιβλίο εἶναι μιά θεολογική βιογραφία τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

Ὅσο ἔγραφα γιά τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο εἶχα ἔντονο πόθο γι' αὐτήν καί ἔγραφα μέ ζῆλο, αἰσθανόμενος σέ ἕνα πολύ μικρό βαθμό αὐτό πού ἔγραφε ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «θερμοτάτῳ καί ζέοντι πυρσῷ τοῦ πόθου καιόμενος».

Ἱκετεύω, θερμῶς, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο νά πρεσβεύη τόσο γιά τόν συγγράψαντα ὅσο καί γιά τούς ἀναγνῶστες, γιά νά ἀγαπήσουμε τόν Υἱό της καί νά βροῦμε ἔλεος. Τήν ἱκετεύω ἐξ ὀνόματος καί τῶν ἀναγνωστῶν, κατά τόν λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ: «Τόν πρός τόν σόν Υἱόν πόθον ἐκπύρσευσον».

Ἔγραφα στό Ἐπισκοπεῖο τῆς Ναυπάκτου
τήν 8η Σεπτεμβρίου τοῦ ἔτους 2015,
ἑορτή τοῦ Γενεθλίου τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου.

† Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος

Περιεχόμενα τοῦ βιβλίου