Μιά ξεχωριστή διάκριση - Μητροπολίτου Ἐδέσσης κ. Ἰωήλ: «Εἶναι καί τιμή γιά τήν Μητρόπολή μας»

Μητροπολίτου Ἐδέσσης, Πέλλης καί Ἀλμωπίας κ. Ἰωήλ

Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου καί ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, κ. Ἱερόθεε, πάτερ Ἱερόθεε.

Ἡ σημερινή τελετή ἡ ὁποία τιμάει τό πρόσωπό σας δέν θά ἦταν ὑπερβολή νά πῶ ὅτι τιμάει πάρα πολύ καί τήν Ἱερά μας Μητρόπολη ἀπό ὅπου ξεκινήσαμε καί οἱ δύο. Καί ἐπειδή τά χρόνια πέρασαν, καί ὁ χρόνος εἶναι καί ἀδυσώπητος καί οἱ δύο περάσαμε τόν Ρουβίκωνα τοῦ χρόνου, ἄς μοῦ ἐπιτρέψει ὁ κ. Δήμαρχος καί οἱ ἄλλοι συνδαιτημόνες, ὁ Περιφερειάρχης κ.ἄ., νά πῶ μερικά λόγια, νά ψελίσω μερικά λόγια γιατί ἔχουν σχέση μέ τό πρόσωπό του.

Κατ’ ἀρχήν ὅταν ἦρθα στήν Ἔδεσσα ἕνας ἀπό τούς χειραγωγούς μου στήν πόλη αὐτή ἦταν καί ὁ π. Ἱερόθεος. Ἐγώ δέν ἤξερα κανέναν οὔτε τούς δρόμους τῆς Ἐδέσσης δέν ἤξερα, ἀλλά τότε ἤμασταν κάτω ἀπό τήν πνευματική καθοδήγηση καί ἐποπτεία καί ἐπιτήρηση πνευματική ἑνός ἁγίου Ἱεράρχου, ὁ ὁποῖος ὠφέλησε τό λαό τῆς Ἐδέσσης πάρα πολύ, τόν ἀείμνηστο Καλλίνικο. Αὐτός ὁ π. Ἱερόθεος ἦταν τότε νέος ἱεροκήρυξ, ὅπως τόν περιέγραψε ὁ κ. Δήμαρχος καί αὐτός μέ χειραγώγησε μέσα στήν πόλη, προσπάθησε νά μέ ὁδηγήση σέ ἀνθρώπους νά τούς πλησιάσω κλπ.

Καί μετέπειτα μαζί καί οἱ δύο ὀργώσαμε τήν Ἱερά Μητρόπολη καί ὅταν ἐκεῖνος ἔφυγε στήν Νότια Ἑλλάδα, ἐγώ παρέμεινα γιά λόγους. Θέλω νά πῶ ὅτι ὁ π. Ἱερόθεος ἔδωσε δείγματα ἀρίστης ποιμαντικῆς διακονίας ἔβγαλε βιβλία τά ὁποῖα ἔκαναν πάταγο στούς ἐκκλησιαστικούς χώρους. Νά σᾶς πῶ ὅτι τό βιβλίο του «Μιά βραδυά στήν ἔρημο τοῦ Ἁγίου Ὄρους» πού περιγράφει μέσα ἐκεῖ τήν ἐξάσκηση τῆς νοερᾶς προσευχῆς ἦταν ἕνα ἀπό τά πολύκροτα βιβλία πού μεταφράστηκε καί σέ ξένες γλῶσσες καί μέχρι σήμερα ἔχει τήν ἴδια ἀξία. Καί μετά ἀκολούθησαν καί ἄλλα βιβλία, ὅπως «ψυχοθεραπεία» καί ἄλλα καί ἄλλα μέχρι σήμερα, ἔγραψε πάρα πολλά βιβλία καί τά ὁποῖα, ὅπως εἶπε καί ὁ πρόεδρος τοῦ δημοτικοῦ συμβουλίου ἔτυχαν μεγάλη ὑποδοχῆς ἀπό τό ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ.

Ὁπότε ἐγώ τοῦ χρωστῶ καί εὐγνωμοσύνη διότι μοῦ συμπαραστάθηκε σέ πολλά πράγματα, εἴμαστε ἀδελφοί ἐν Κυρίῳ, εἴχαμε τόν ἴδιο Γέροντα καί μᾶς ὁδηγοῦσε μέ τό παράδειγμά του καί μέ τό λόγο του. Ὁ ἴδιος ἦταν μεγαλύτερος ἀδελφός, εἶχε ἔρθει πιό μπροστά ἀπό μένα καί φεύγοντας ἐκεῖνος γιά τήν νότια Ἑλλάδα στήν Ἀρχιεπισκοπή καί σέ ἄλλες ὑπηρεσίες τῆς Ἐκκλησίας, ἔμεινα ἐγώ ἐδῶ, ἀλλά δέν σταμάτησε ἡ ἐπικοινωνία μαζί του.

Ποῦ συναντηθήκαμε; Συναντηθήκαμε στήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Καί ἄλλες φορές ἔχει ἔρθει ἐδῶ, συναντηθήκαμε, ἀλλά θέλω νά ἐκφράσω τήν εὐγνωμοσύνη μου διότι ἦταν ἕνας ἀπό ἐκείνους πού μέ ἐψήφισε νά γίνω μητροπολίτης Ἐδέσσης καί συνέβαλε πάρα πολύ φυσικά στήν ἀπόφαση αὐτή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Θέλω νά σᾶς ἐξομολογηθῶ κάτι πού ἴσως δέν τό ξέρει οὔτε καί ὁ Δήμαρχος οὔτε ὁ Πρόεδρος τοῦ Δημοτικοῦ Συμβουλίου, τί θέση κατέχει ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου, ὁ π. Ἱερόθεος μέσα στήν Ἱεραρχία; Δέν εἶναι ἁπλῶς ἕνας Ἱεράρχης, ἀλλά μέ πολλή ἄνεση τό λέω, μέ πολλή ἄνεση τό λέω πάλι, μέ βαθιά καρδιά, θέλω νά σᾶς πῶ ὅτι, ἄν ἀπό τούς 82 Ἱεράρχες πού συγκροτοῦν τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος θά μπορούσαμε νά ποῦμε ποιός εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἔχει, μπορεῖ νά ἔχη βαθύ θεολογικό λόγο καί λόγο ὁ ὁποῖος θά εἶναι πολύ σοβαρός καί νά ἀγγίζη τά προβλήματα τῆς Ἐκκλησίας τά θεολογικά, τά ποιμαντικά, θά λέγαμε ὁ πρῶτος εἶναι ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου, ἐπειδή ὁ λόγος του εἶναι ὑπολογίσιμος σέ πολλούς Ἱεράρχες. Πολλοί πού ξέρουν τόν λόγο του τήν παιδεία του, καταλαβαίνουν ἔχουμε ἕνα πνευματικό ἀνάστημα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος πάρα πολύ μεγάλο, πάρα πολύ μεγάλο, πού νά ἔχη ἀπήχηση ὄχι μόνο στήν Ἑλλάδα, ἀλλά καί στό ἐξωτερικό, γενικά στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Πολλές φορές ὁ λόγος του στήν Ἱεραρχία εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος θά βάλη τά πράγματα στή θέση τους καί ἀνοίγει νέους δρόμους γιά τήν μελέτη τῶν προβλημάτων τῆς Ἐκκλησίας.

Μέσα ἐκεῖ συναντηθήκαμε καί ἀπό τότε πού ἔγινα Μητροπολίτης Ἐδέσσης ἦρθε πάρα πολλές φορές. Τοῦ εἶπα δέν ὑπάρχουν σύνορα μεταξύ Ἐδέσσης καί Ναυπάκτου παρόλο πού εἶναι στήν ἄκρη τῆς Ἑλλάδας ἐγώ εἶμαι στό ἄλλο ἐντούτοις ὅμως ἡ ἐπικοινωνία μας εἶναι πάρα πολύ στενή καί ἔτσι σοβαρή καί συμβουλευόμαστε ὁ ἕνας τόν ἄλλον καί ἐγώ παίρνω ἀπό τήν πείρα του πάρα πολλά, πάρα πολλά τά ὁποῖα εἶναι πολύτιμα γιά τήν ποιμαντική μου διακονία ἐδῶ. Καί τοῦ εἶπα καί πολλές φορές ὅτι ἐδῶ εἶναι ἕνας χῶρος ὅπου πρέπει νά ἔρχεται πάντοτε ἐλεύθερα, χωρίς κανέναν περιορισμό, κανέναν περιορισμό. Νά ὁμιλῆ νά βλέπη τά πνευματικά του παιδιά. Μετά θέλω νά πῶ σέ ὅλους σας ὅτι μπορεῖ νά ἔρχεται, ἔχει ἀφήσει σημαντική παρακαταθήκη, βοήθησε πάρα πολλούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἐξακολουθοῦν νά εἶναι πνευματικά του παιδιά καί ἀκολουθοῦν τήν ἀγωγή πού τούς ἔχει δώσει καί πολλά ἀπό αὐτά εἶναι καί παρόντα αὐτήν τήν στιγμή στήν αἴθουσα καί εἶναι ἕτοιμα νά δεχθοῦν τήν τιμητική διάκριση τοῦ Γέροντά τους, τοῦ Πνευματικοῦ τους Πατέρα, καί νά χαροῦν, ὅπως καί ἐγώ.

Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Ναυπάκτου καί ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ, ἡ τιμή στό πρόσωπό σας εἶναι καί τιμή στήν δική μας Μητρόπολη, ὅλης τῆς Μητρόπολής μας ἀφοῦ ἐδῶ ζήσατε 18  ὁλόκληρα χρόνια ἐδῶ κάνατε τά πρῶτα σας ἱεραποστολικά πετάγματα ἐδῶ γράψατε τό πρῶτο σας βιβλίο, ἐδῶ πήγατε στά χωριά, ἐδῶ καί στίς καλές στιγμές καί στίς ἄσχημες, πού ἦταν κοινές καί γιά τούς δυό μας, ἀλλά ἐσεῖς ὡς μεγαλύτερος εἴχατε ηὐξημένη εὐθύνη.

Θά ἤθελα νά σᾶς συγχαρῶ σήμερα γιά τήν τιμητική αὐτή διάκριση σέ Ἐπίτιμο Δημότη. Δημότης πνευματικός εἴσασταν πάντα. Ποτέ τό προνόμιο αὐτό δέν σᾶς τό ἀφήρεσε κανένας. Τώρα εἶστε ἐπίτιμος δημότης τῆς πόλης καί χαίρομαι γι’ αὐτό. Θά ἤθελα ἔτσι νά σᾶς συγχαρῶ διότι οἱ δεσμοί μας γίνονται μεγαλύτεροι καί νά σᾶς ὑπενθυμίσω καί πάλι ὅτι ἡ Μητρόπολη τῆς Ἐδέσσης εἶναι καί δική σας Μητρόπολη. Νά ἔρχεστε ὅποτε θέλετε νά κάνετε ὅ,τι θέλετε ποιμαντικά, ἐκκλησιαστικῶς, νά βλέπετε τά παιδιά σας, νά χαιρόμαστε κι ἐμεῖς μέ τήν παρουσία σας νά χαίρεται ὅλη ἡ Ἐκκλησία.

Ἔτσι, σάν ἔνδειξη τιμῆς μεγάλης θά μοῦ ἐπιτρέψετε νά σᾶς δώσω ἕνα ἐγκόλπιο... ἐσεῖς θά δώσετε τήν τιμητική διάκριση κ. Δήμαρχε, ἐγώ ἕνα ἐγκόλπιο. Εἶναι ἕνα ξυλόγλυπτο ἐγκόλπιο ἀσημένιο τό ὁποῖο θά φοράη καί θά θυμᾶται τήν ἡμέρα αὐτή.

Εὔχομαι νά ζήσετε ἄλλα 200 χρόνια. Νά ἔρχεστε συνέχεια ἐδῶ στήν Ἱερά Μητρόπολη, νά ἔρχεστε νά μᾶς ἁγιάζετε νά μᾶς εὐλογῆτε καί μόνο ἡ παρουσία σας φτάνει. Κάποτε πήγαιναν στόν ἅγιο Ἀντώνιο δύο μοναχοί. Ὁ ἕνας μιλοῦσε συνέχεια ὅταν πήγαιναν, ὁ ἄλλος δέν μιλοῦσε καθόλου καί τοῦ λέγει ὁ ἅγιος Ἀντώνιος: Καλά ἐσύ τόσα χρόνια ἔρχεσαι δέν ἔχεις νά πῆς τίποτα; «Ἀρκεῖ μοι τό βλέπειν σε, πάτερ», «ἀρκεῖ πού σέ βλέπω». ... Καί παρακαλῶ νά τό θυμᾶστε αὐτό στήν Μητρόπολη σάν ἐκκλησιαστικός. Ἀλλά σάν Ἐπίσκοπος θέλω νά ἔρχεστε συχνά νά μᾶς ἁγιάζετε νά βλέπετε καί τά παιδιά σας νά σᾶς βλέπουμε κι ἐμεῖς νά χαιρόμαστε.

Χρόνια σας πολλά καί εὐλογημένα!