Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου: Προσφώνηση στόν Μητροπολίτη Καρπενησίου κ. Γεώργιον
Προσφώνηση
στόν Μητροπολίτη Καρπενησίου κ. Γεώργιον
κατά τήν ἐνθρόνιση αὐτοῦ
(Καρπενήσι, 22-4-2016)
Διαβάστε ἀκόμα: Ἀρχ. Δοσιθέου: Προσφώνησις ἐπὶ τῆ Ἐνθρονίσει τοῦ νέου Μητροπολίτου Καρπενησίου κ.κ. Γεωργίου
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. κ. Ἱερώνυμε
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Καρπενησίου κ. Γεώργιε,
Σεβασμιώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
Τίμιον Πρεσβυτέριον, Χριστοῦ Διακονία,
μοναχικόν ἐγκαλώπισμα,
Κύριε Ὑφυπουργέ, ἐκπρόσωπε τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως
Κύριε Βουλευτά,
Κύριε Περιφερειάρχα
Κύριε Δήμαρχε,
Ἐντιμώτατοι Ἄρχοντες,
Φορεῖς τῶν Πολιτικῶν, Στρατιωτικῶν, Ἀστυνομικῶν Ἀρχῶν,
Ἐκπαιδευτικοί Λειτουργοί,
Λαέ τοῦ Θεοῦ εὐλογημένε,
Ἡ σημερινή ἡμέρα, Παρασκευή πρό τοῦ Λαζάρου, εἶναι τό τέλος τῆς περιόδου τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Σαρακοστῆς, στίς δύο ἑπόμενες ἡμέρες θά ἑορτάσουμε τόν θρίαμβο τοῦ Χριστοῦ πάνω στόν θάνατο, μέ τήν ἀνάσταση τοῦ Λαζάρου καί τήν θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμα, καί τό βράδυ τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων θά ἀρχίση ἡ ἁγία καί Μεγάλη Ἑβδομάς, ἡ ὁποία θά καταλήξη στήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.
Ἑπομένως, ἡ περίοδος αὐτή εἶναι κατ’ ἐξοχήν σταυροαναστάσιμη, διότι διά τοῦ Σταυροῦ ὁδεύουμε πρός τήν Ἀνάσταση, προγευόμαστε τοῦ ἀναστασίμου φωτός, ὁμοιάζουμε πρός τόν Ἰσραηλιτικό λαό πού πορευόταν διά τῆς ἐρήμου πρός τήν γῆ τῆς ἐπαγγελίας, καθοδηγούμενος ὑπό τοῦ Θεόπτου Μωϋσῆ. Πρόκειται γιά τό σταυρώσιμο καί ἀναστάσιμο Πάσχα, γιατί πάντοτε ἡ ἑορτή τοῦ Πάσχα συνδέει τόν Σταυρό καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ.
Ὅλα μέσα στήν Ἐκκλησία μας εἶναι σταυροαναστάσιμα. Ἡ θεολογία, τά Μυστήρια, οἱ ἱερές εἰκόνες, ἡ θεία Λειτουργία, ἡ ἄσκηση καί ὅλη ἡ ἐκκλησιαστική ζωή εἶναι βίωση τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. «Τόν Σταυρόν σου προσκυνοῦμεν, Δέσποτα, καί τήν ἁγίαν σου ἀνάστασιν δοξάζομεν», ψάλλουμε στήν Ἐκκλησία. Συνδέεται στενά τό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ μέ τό μυστήριο τῆς δόξης.
Ἡ λέξη «σταυροαναστάσιμη» ζωή εἶναι ταυτόσημη μέ μιά ὡραιότατη ἀσκητική λέξη πού συναντᾶμε στά κείμενα τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, τήν λέξη «χαρμολύπη». Μιά λέξη πού συρράπτει δύο ἐπί μέρους λέξεις, τήν χαρά καί τήν λύπη. Καί ἐπειδή ἡ ἐνθρόνιση νέου Ἀρχιερέως σήμερα στήν ἱερά αὐτή Μητρόπολη Καρπενησίου γίνεται αὐτήν τήν ἡμέρα, κατά τήν ὁποία ὁδεύουμε πρός τόν Σταυρό καί τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, γι’ αὐτό κυριαρχεῖ ἡ «χαρμολύπη».
«Χαρμολύπη» τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου μας, ὁ ὁποῖος τιμᾶ μέ τήν παρουσία του τήν ἐκδήλωση καί ὁ λαός ἐξέφρασε καί ἐκφράζει ποικιλοτρόπως τήν ἀγάπη του πρός αὐτόν καί τόν αἰσθάνονται ὡς σοφό, διακριτικό καί νηφάλιο Ἀρχιεπίσκοπο, πού τιμᾶ τήν Ἐκκλησία καί τό Γένος μας. Εἶναι χαρμολύπη καί ἡ σημερινή ἡμέρα καί γι' αὐτόν, γιατί χαίρεται βλέποντας τά πνευματικά του παιδιά νά ἀνέρχωνται πνευματικά καί ἐκκλησιαστικά, ἀλλά καί λυπᾶται γιατί τά ἀποχωρίζεται ἀπό τήν συνεργασία πού εἶχε μαζί τους στήν ἐκκλησιαστική διοίκηση.
«Χαρμολύπη» τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς Βοιωτίας πού χαίρετε γιά τήν ἀνύψωση τοῦ πνευματικοῦ του Πατέρα, τόν ὁποῖον ὑπεραγαποῦσε, σέ Μητροπολιτικό θρόνο, ἀλλά καί λυπᾶται πού τόν στερεῖται γιατί ἀποκτᾶ ἄλλα πνευματικά παιδιά.
«Χαρμολύπη» τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς κατά τό Καρπενήσι Ἐκκλησίας πού χαίρεται τόν νέον Ἐπίσκοπο καί Μητροπολίτη του, νέον στήν ἡλικία μέ ὄνειρα καί σκοπούς, ἀλλά καί λυπᾶται γιά τήν στέρηση τοῦ ἕως τώρα Ποιμενάρχου του, τοῦ Μητροπολίτου Νικολάου, πού ὑπηρέτησε τόν τόπο αὐτόν πολλές δεκαετίες, μέ δύσκολες συνθῆκες, καί περιόδευε ὅλες τίς Ἐνορίες τῆς ὀρεινῆς Μητροπόλεώς του.
«Χαρμολύπη» τοῦ νέου Μητροπολίτου Καρπενησίου, διότι χαίρεται μέ τήν ἀνύψωσή του στόν περίβλεπτο βαθμό τοῦ Ἐπισκόπου, ἀλλά καί λυπᾶται, γιατί θά δοκιμάση τήν ὀδύνη τοῦ Σταυροῦ, διότι ὁ κάθε Ἀρχιερεύς εἶναι «φορεύς τῆς μαρτυρικῆς Ἱερωσύνης τοῦ Χριστοῦ». Ἄλλωστε, ἀκόμη καί αὐτά τά ἀρχιερατικά ἄμφια αὐτό ἐκφράζουν. Τό ὠμόφορο, πού εἶναι τό χαρακτηριστικό γνώρισμα τοῦ Ἐπισκόπου, κατασκευάζεται ἀπό λευκό χρῶμα καί πάνω του ἔχει σταυρούς καί μάλιστα μεγάλους, ἀλλά συνήθως καί ὁ ἀρχιερατικός σάκκος κοσμεῖται ἀπό πολλούς Σταυρούς.
Ἡ Ὀρθόδοξη θεολογία δέν εἶναι στοχαστική, ἐγκεφαλική, ἠθική καί φανταστική, ἀλλά ὁμοιάζει μέ τήν στρατηγική καί ἰατρική ἐπιστήμη. Ἡ μέν στρατηγική ἐπιστήμη ἀσχολεῖται μέ τήν ἄμυνα καί τήν ἐπίθεση κατά τῶν ἐχθρῶν, ἡ δέ ἰατρική ἐπιστήμη ἀσχολεῖται μέ τίς ψυχικές καί σωματικές ἀσθένειες. Ἔτσι, ἡ Ὀρθόδοξη θεολογία συνδέεται στενώτατα μέ τήν ποιμαντική διακονία, γιατί οἱ δύο συνδέονται στενώτατα μεταξύ τους, γι’ αὐτό δέν νοεῖται πραγματικός θεολόγος ἄν δέν εἶναι πνευματικός πατέρας καί δέν νοεῖται πνευματικός πατέρας ἄν δέν εἶναι θεολόγος, μέ τήν ἔννοια πού ἀναφέρθηκε προηγουμένως. Δηλαδή, νά ἔχη ἐκπαιδευθῆ στήν πνευματική στρατηγική τέχνη καί στήν πνευματική ἰατρική ἐπιστήμη.
Ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι διάδοχος τῶν θρόνων τῶν Ἀποστόλων, ἀλλά προηγεῖται τό νά εἶναι διάδοχος τῶν τρόπων τῶν Ἀποστόλων. Ἔτσι ψάλλουμε στά τροπάρια στίς ἑορτές τῶν ἁγίων Ἐπισκόπων: «καί τρόπων μέτοχος καί θρόνων διάδοχος, τῶν Ἀποστόλων γενόμενος, τήν πρᾶξιν εὗρες, θεόπνευστε, εἰς θεωρίας ἐπίβασιν». Αὐτή εἶναι ἡ ὀρθόδοξη ἔννοια τῆς Ἀποστολικῆς Διαδοχῆς. Ἄλλωστε, ἀπαραίτητο προσόν τῆς ἐκλογῆς σέ Ἐπίσκοπο εἶναι νά ἔχη ὁ ὑποψήφιος ὑγιῶς περί τήν πίστιν, ὕστερα δίνει τήν Ὁμολογία τῆς πίστεως, ὅτι θά ἀκολουθήση πιστά τίς ἀποφάσεις τῶν Οἰκουμενικῶν καί Τοπικῶν Συνόδων καί ἔπειτα ἀκολουθεῖ ἡ χειροτονία του. Ἔτσι, ἡ Ἀποστολική Διαδοχή δέν εἶναι μόνον σειρά χειροτονιῶν, ἀλλά καί μετοχή στήν Ὀρθόδοξη πίστη.
Ἔπειται, ἡ ἐνθρόνιση ἑνός Ἀρχιερέως εἶναι ἡ ἐγκαθίδρυσή του στόν θρόνο αὐτό τοῦ Μητροπολίτου, ἰδίως στό Σύνθρονο, καί εἶναι ἄνοδος στήν θέση τοῦ Πνευματικοῦ Πατρός, στήν καθέδρα τοῦ διδασκάλου, στήν διεύθυνση τοῦ πνευματικοῦ Θεραπευτηρίου, στόν βαθμό τοῦ πνευματικοῦ στρατηγοῦ, γιά νά ἀγαπήση τούς ἀνθρώπους, νά διδάξη ὅσους πεινοῦν καί διψοῦν τήν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, νά θεραπεύση τούς τραυματισμένους, γιά νά νά διεξαγάγη πνευματικούς ἀγῶνες πρός καθαίρεση τῶν ὀχυρωμάτων τοῦ ἐχθροῦ.
Ὁ εὐλογημένος λαός τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καρπενησίου πού τόν διακόνησα γιά λίγο χρονικό διάστημα ὡς Τοποτηρητής, ἐπιθυμοῦσε ἀπό τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο καί τήν Σεπτή Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νά τοῦ δώση ἕναν καλό Πνευματικό Πατέρα. Ὅταν ἦλθα νά λειτουργήσω γιά πρώτη φορά, μετά τήν ἀνάληψη τῆς Τοποτηρητείας, στόν Ἱερό αὐτόν Ναό, ὁ Ἐφημέριος π. Παναγιώτης Ἀθανασιᾶς εἶπε δημοσίως ἐπί λέξει: «Ὡς Εὐρυτάνας αὐτήν τήν στιγμή παρακαλῶ νά μεταφέρετε ἀπό τόν Κλῆρο καί τόν λαό στόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο, τήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο, ἀλλά καί τήν Σύνοδο τῆς Ἱεραρχίας τῆς Ἐκκλησίας τά σεβάσματα καί τήν παράκλησή μας υἱκῶς νά μᾶς ἐκλέξουν Ἐπίσκοπο φιλάγαθο, φιλάγιο, φιλόθεο, Θεοπρόβλητο καί φιλάνθρωπο. Ἐμεῖς δέν κάνουμε διάκριση, δέν μᾶς ἐπιτρέπεται, δέν κάνουμε ὑποδείξεις στήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος».
Καί ἐμεῖς ἀκούσαμε τήν κραυγή σας, πρῶτος ὁ Ἀρχιεπίσκοπός μας μέ τήν εὐαισθησία πού τόν διακρίνει, καί σᾶς φέραμε αὐτόν πού ἀναζητούσατε, πού ποθούσατε, τόν Σεβασμιώτατο Γεώργιο, ἕναν ἀγαθό Ἰσραηλίτη πού ξέρει νά θυσιάζεται καί νά ἀγαπᾶ, πού εἶναι ταπεινός καί πνευματικός, πού προτιμᾶ νά σιωπᾶ ἐν προσευχῇ καί νά ὁμιλῆ θεοπρεπῶς, πού ἔχει καλόν Πνευματικό Πατέρα, τόν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Τανάγρας κ. Πολύκαρπο, πού εἶναι ἀπό τούς καλύτερους Κληρικούς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου μας. Τόν ἀγαπήσαμε ὅπου τόν συναντήσαμε καί σᾶς τόν παραδίδουμε γιά νά τόν ἀγαπήσετε καί σεῖς. Ἰδού ὁ Ἐπίσκοπος καί Μητροπολίτης σας.
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Καρπενησίου κ. Γεώργιε,
Ἐδῶ πού ἤλθατε θά βρῆτε ἐκλεκτό Κλῆρο καί λαό, μέ ἐκκλησιαστικό φρόνημα καί Εὐρυτανική λεβεντιά, καλούς ἄρχοντας καί ἀρχομένους, πού τούς γνώρισα, παρά τόν λίγο χρόνο τῆς τοποτηρητείας μου, μπορῶ δέ νά πῶ μέ καύχηση ἐν Κυρίῳ ὅτι θά βρῆτε τόν Πρύτανη τοῦ ἱεροῦ ἄμβωνος, πού ὄργωσε ἱεραποστολικά ὅλη τήν περιοχή, πού ἀγαπᾶ τήν Ρωμηοσύνη καί τόν Πατριαρχικό θρόνο, πού εἶναι στήν πράξη «ἀληθής Ἐπίσκοπος» στήν καρδιά τοῦ λαοῦ αὐτῆς τῆς περιοχῆς, τόν Ἀρχιμ. π. Δοσίθεο Κανέλλο, τόν ρέκτη αὐτόν Κληρικό καί αὐθεντικό ἄνθρωπο, καί ἀσφαλῶς θά σᾶς βοηθήση μέ τόν σοφό λόγο του.
Ἄρχισα τήν προσφώνησή μου, ἀγαπητοί παρόντες, μέ τήν ὑπενθύμιση ὅτι ζοῦμε στό μεταίχμιο μεταξύ τῆς Τεσσαρακοστῆς καί τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καί ὁδεύουμε πρός τό Πάσχα. Ὅμως, στό Καρπενήσι ἦλθε τό Πάσχα ἐνωρίτερα, ἀνέτειλε ἡ Ἄνοιξη. Ἰδού τό Πάσχα τῆς κατά τό Καρπενήσι Ἐκκλησίας. Εἶναι ὁ Μητροπολίτης Γεώργιος, πού εἶναι εἰς τύπον καί τόπον τοῦ Χριστοῦ. «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου». Ἀγαπῆστε τον καί θά τόν γνωρίσετε καλύτερα, γιατί ὅσο ἀγαπᾶ κανείς, τόσο γνωρίζει, καί θά ζήσετε τήν ἐκκλησιαστική ζωή. Ἄξιος!
Φωτογραφίες
- Προβολές: 4896