Γεγονότα καὶ Σχόλια: Τα θρησκευτικά της Γ'Λυκείου - Ο τέταρτος “Ιεράρχης”

Τα θρησκευτικά της Γ'Λυκείου

Από πίνακες που δημοσιεύθηκαν στον ημερήσιο τύπο προκύπτει ότι το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων προγραμματίζει την περικοπή του μαθήματος των Θρησκευτικών κατά μία ώρα στη Β’ Λυκείου. Το μάθημα έχει ήδη περικοπεί κατά μία ώρα από την Γ’ Λυκείου, οπότε διαφαίνεται μια τάση περαιτέρω περιορισμού του στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα του Γενικού Λυκείου.

Ο θεολόγος Στέλιος Αραβαντινός σε αντίλογό του προς τη συγκεκριμένη πρόταση μειώσεως των ωρών διδασκαλίας των θρησκευτικών στη Β’ Λυκείου, μεταξύ άλλων επισημαίνει:

“Η ύλη που διδάσκεται στην Β’ Λυκείου έχει τίτλο: “Χριστιανισμός και Θρησκεύματα”. Επομένως περικόπτεται κατά 50% διδακτέα ύλη μεγάλης σημασίας από άποψη γνώσεων. Αυτό έρχεται σε αντίφαση με τους σκοπούς του Γενικού Λυκείου. (Είναι άκρως αντιφατικό από τη μια να θέλεις “Γενικό Λύκειο” και από την άλλη να περικόπτεις ύλη τέτοιας σημασίας).

Η εξελικτική ψυχολογία διδάσκει ότι στην ηλικία που βρίσκονται οι μαθητές και μαθήτριες του λυκείου (εφηβεία) έχουν απόλυτη ανάγκη από διδακτέα ύλη που εγγίζει και αναλύει σοβαρά υπαρξιακά προβλήματα. Τέτοια είναι η ύλη των Θρησκευτικών, δηλαδή της Ορθόδοξης Θεολογίας.

Η περικοπή του μαθήματος υποβαθμίζει την θέση των Θεολόγων, δηλαδή των ανθρώπων, που λόγω της φύσεως του μαθήματος, έχουν την δυνατότητα (ύλης και χρόνου) ν’ ασχολούνται με τα υπαρξιακά θέματα και τις ευρύτερες αναζητήσεις των εφήβων μαθητών - μαθητριών”.

Ο κ. Αραβαντινός, εκτός από τις παραπάνω θέσεις του, που θίγουν τον πνευματικό προσανατολισμό που πρέπει να έχη η εθνική μας παιδεία, ώστε στα σχολεία να καταρτίζονται ολοκληρωμένες προσωπικότητες και όχι μαθητές - λογισμικές μηχανές με αποθηκευμένες ουδέτερες γνώσεις, επισημαίνει επίσης δύο επιπτώσεις στις “εξωτερικές” μας σχέσεις, που είναι πολύ σοβαρές. Αφορούν τον απόδημο ελληνισμό και το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Ο απόδημος ελληνισμός στηρίζεται κυρίως στην Εκκλησία και την θεολογία της, οπότε “η περικοπή θα προκαλέσει δυσάρεστα συναισθήματα” σ’ αυτόν. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, επίσης, προσπαθεί να ανοίξη πάλι η Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Η περικοπή των Θρησκευτικών “έμμεσα θα αποδυναμώσει την προσπάθειά του” αυτή.

Ο τέταρτος “Ιεράρχης”

Ακούστηκε και αυτό από τηλεοράσεως. Ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ο οποίος από ιστορικούς, φίλους του νεοπαγανισμού, δεν αποκαλείται Παραβάτης, αλλά “Μέγας” (βλέπε ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών), προβλήθηκε τελευταία από τηλεοράσεως ως ο τέταρτος “Ιεράρχης”, που μαζί με τους Τρείς Ιεράρχες - τους φωστήρες της τρισηλίου θεότητος - απαρτίζει την τετράδα των προστατών της ελληνικής παιδείας. Βέβαια, το θέμα δεν παρουσιάστηκε τόσο ωμά και άκομψα. Σε μια “Εκπομπή”, κατά την διάρκεια της οποίας γινόταν συζήτηση για τον Μ. Βασίλειο και την σχέση του με τον Ιουλιανό, ως απόσταγμα των απόψεων που εξέφρασαν κάποιοι προσκεκλημένοι, ο δημοσιογράφος έθεσε το ερώτημα: μήπως πρέπει να μιλάμε για ένα τέταρτο Ιεράρχη - τον Ιουλιανό - εκτός από τους τρεις προστάτες της παιδείας; Γιατί ο αγώνας του ήταν υπέρ της φιλοσοφίας...

Μιάς φιλοσοφίας, όμως, βαπτισμένης στα αίματα πολλών μαρτύρων της Εκκλησίας μας και μιας αγάπης για την ελληνική παιδεία που τον έκανε να εκδιώξει από τις διδασκαλικές έδρες όλους τους Χριστιανούς δασκάλους, επειδή, κατά την αποψή του, δεν μπορούσαν να διδάσκουν την ποίηση του Ομήρου ή του Ησιόδου αυτοί που δεν δέχονταν την πίστη τους.

Κάποιοι νεοέλληνες, σαν τον Ιουλιανό, φαίνεται ότι έμειναν αιώνες πίσω από τις ιστορικές εξελίξεις.

π.Θ.Α.Β.