Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ἀδιαφορία γιά τήν ἀλήθεια καί τήν φύση - Αὐτός ὁ κόσμος δέν εἶναι τῶν Χριστιανῶν

Ἀδιαφορία γιά τήν ἀλήθεια καί τήν φύση

Ὁ Τάκης Θεοδωρόπουλος, ἀρθρογράφος τῆς Καθημερινῆς, ἐξηγεῖ σέ ἄρθρο του μέ τίτλο: Ἡ ὑποκρισία τῶν προοδευτικῶν, γιατί ὁ νέος πρόεδρος τῶν Η.Π.Α. τρομάζει τόν κόσμο. Μεταξύ ἄλλων ἰσχυρίζεται ὅτι : «Ὁ Τράμπ τρομάζει τούς προοδευτικούς ἐπειδή εἶναι ἡ ζωντανή ἀπόδειξη ὅτι ἡ λεγόμενη «μετά-ἀλήθεια» σαρώνει στίς δυτικές δημοκρατίες. Ἡ γνώμη, οἱ προσωπικές ἀπόψεις, ἀντιμετωπίζονται ὡς γεγονότα καί ὑπερισχύουν. Τό πανάρχαιο πρόβλημα τοῦ Πλάτωνα μέ τή δόξα καί τήν ἀπόσταση πού τή χωρίζει ἀπό τήν ἀλήθεια, μπαίνει ξανά στόν κόσμο μας ἀπό τή μεγάλη πύλη».

Αὐτή εἶναι μιά πολύ σημαντική παρατήρηση. Οἱ ἀτομικές ἀπόψεις, ὅποιες καί νά εἶναι αὐτές, ὑπερισχύουν τῆς ἀλήθειας. Οἱ προοδευτικοί τοῦ δυτικοῦ κόσμου ἀδιαφοροῦν γιά τήν ἀλήθεια, ἀδιαφοροῦν γιά τήν φύση. Δεξιοί καί ἀριστεροί φιλελεύθεροι, τοῦ κοινωνικοῦ Φιλελευθερισμοῦ, ἔχουν ἀφομοιώσει καί ἔχουν κάνει θεμέλιο τῶν πολιτικῶν ἐπιλογῶν τους τίς ἀπόψεις τοῦ Σάρτρ, ὅτι «ἡ ὕπαρξη προηγεῖται τῆς οὐσίας», πράγμα πού σημαίνει ὅτι «ὁ ἄνθρωπος πρῶτα ὑπάρχει, ἀπαντιέται μέ τόν ἑαυτό του, ξεπετάγεται μέσα στόν κόσμο, καί ὕστερα προσδιορίζεται». Αὐτοπροσδιορίζεται. Ἔτσι, κατά λογική ἀκολουθία ἀμφισβητεῖται καί ἀνατρέπεται κάθε ἠθική ἀρχή. Κατά τόν Σάρτρ: «Πουθενά δέν εἶναι γραμμένο πώς τό καλό ὑπάρχει, πώς πρέπει νά εἶναι κανείς τίμιος, νά μή λέει ψέματα, ἀφοῦ ἀκριβῶς βρισκόμαστε σ’ ἕνα ἐπίπεδο ὅπου ὑπάρχουν μόνον ἄνθρωποι καί τίποτε ἄλλο». Αὐτοί εἶναι οἱ πηγές τῆς ἠθικῆς καί τοῦ δικαίου.

Ὁπότε, οἱ ἀτομικές ἀπόψεις τοῦ ὁποιουδήποτε ἀνθρώπου ἀποκτοῦν τήν ἰσχύ τῆς ἀλήθειας. Εἶναι ἡ μετα-ἀλήθεια. Πολλές εἶναι γεννήματα σκοτισμοῦ καί ἐμπάθειας, παρά ταῦτα ἐξισώνονται μέ τό κήρυγμα τῆς Ἐκκλησίας, ἴσως καί νά ἐκτιμῶνται περισσότερο ἀπό αὐτό.

Αὐτός ὁ κόσμος δέν εἶναι τῶν Χριστιανῶν

Ὁ Τάκης Θεοδωρόπουλος παρατηρεῖ ὅτι οἱ διανοούμενοι τοῦ δυτικοῦ κόσμου ἐπιδόθηκαν στήν ἀξιοποίηση τῆς κληρονομιᾶς τῶν ἐξεγερμένων νέων τῆς δεκαετίας τοῦ ᾿60. Μέ θεμέλιο τήν ἐξέγερση ἐκείνων «μᾶς ἔμαθαν ὅτι ἡ Ἱστορία δέν ὑπάρχει. Ἡ Ἱστορία εἶναι μόνον ὁ τρόπος πού τήν ἀφηγεῖσαι. Ἡ ἀλήθεια; [...] Ἕνα ἀφήγημα εἶναι κι αὐτή, πού στόχο ἔχει νά ἀναπαράγη τούς καταπιεστικούς μηχανισμούς τῆς κοινωνικῆς τάξης. Ὅσο γιά τήν κοινωνική τάξη, αὐτή δέν εἶναι παρά ἕνα σύμπλεγμα αὐθαιρέτων συνθηκῶν πού ἀποκρύπτουν τούς μηχανισμούς τῆς ἐξουσίας. Ὁ Μάρξ καί ὁ Φρόιντ ἁγιοποιήθηκαν, μέ στόχο τήν ἀποδόμηση τῆς γνώσης πού οἱ συντηρητικοί μπαμπάδες [τῶν νέων τῆς ἐποχῆς ἐκείνης] προσπαθοῦσαν νά ἐπιβάλουν μέσα στίς σχολικές αἴθουσες καί στά πανεπιστήμια. Μᾶς δίδαξαν ὅτι ὅλοι οἱ πολιτισμοί εἶναι ἰσότιμοι, ὅτι ἀκόμη καί τό φύλο εἶναι ζήτημα κοινωνικῆς ἐπιλογῆς».

Ἡ ἐπικράτηση αὐτῶν τῶν ἀντιλήψεων δέν μπορεῖ νά ἀναπαύση τίς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων, γιατί δέν μπορεῖ νά ἐξισωθῆ ἡ ἀλήθεια μέ τό ψέμα καί τό φυσικό μέ τό ἀφύσικο. Αὐτός ὁ ἀφύσικος ἐξισωτισμός δημιούργησε τό φαινόμενο Τράμπ. Ὁ Τάκης Θεοδωρόπουλος μάλιστα παρατηρεῖ: «Ὁ Τράμπ δέν ἔκανε τίποτε ἄλλο ἀπό τό νά ἀξιοποιήση τό ὁπλοστάσιο πού εἶχε παρασκευάσει ἡ προοδευτική κοινή γνώμη. Νά στραφῆ ἐναντίον τῶν κοινωνικῶν συνθηκῶν, ἐναντίον τοῦ νέου κατεστημένου, νά τσαλαπατήση μέ τόν πιό ἄγαρμπο τρόπο ὅλο το κυρίαρχο πλέγμα ἀξιῶν».

Αὐτός ὁ κόσμος ὅμως δέν εἶναι τῶν Χριστιανῶν. Δέν ζῆ τήν ἀλήθεια ὡς ἐλευθερία καί τήν ἐλευθερία ὡς ἀγάπη. Δέν γνωρίζει τόν Χριστό.

π.Θ.Α.Β.