Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ἐξωτερική πολιτική μέσω ἀθλητισμοῦ - Πολιτιστικές συναντήσεις

Ἐξωτερική πολιτική μέσω ἀθλητισμοῦ

Εἶναι γεγονός ὅτι καί μέσω τοῦ ἀθλητισμοῦ μπορεῖ νά γίνη ἐξωτερική πολιτική, νά περάσουν δηλαδή μηνύματα μέ ἀποδέκτες τούς γείτονές μας, πού ἐπιβουλεύονται εἴτε τόν χῶρο μας εἴτε τό ὄνομά μας, ἀλλά καί τούς “φίλούς” μας, πού ἐρωτοτροποῦν λόγω συμφέροντος μέ τούς ἐχθρούς μας. Ἡ ἀνάληψη γιά παράδειγμα τῆς ὀλυμπιάδας τοῦ 2004, ἀλλά καί ἄλλων μεγάλων διεθνῶν ἀθλητικῶν διοργανώσεων δέν ἔχει μόνο οἰκονομικούς ἤ ἄλλους καθαρά ἀθλητικούς σκοπούς, ἔχει καί πολιτικές προεκτάσεις, γιατί ἰσχυροποιεῖ τήν θέση τῆς χώρας μας στήν διεθνῆ σκηνή καί μᾶς δίνει τήν δυνατότητα προβολῆς ἐθνικῶν θεμάτων.

Παρόμοια, βέβαια, σκέφτονται καί ἐνεργοῦν καί οἱ γείτονές μας. Εἶναι γνωστές οἱ προσπάθειες τῶν Σκοπίων νά ἐμφανισθοῦν σέ διεθνεῖς ἀθλητικές συναντήσεις μέ τό ὄνομα “Μακεδονία”. Οἱ προσπάθειες αὐτές προκάλεσαν ἔντονες ἑλληνικές ἀντιδράσεις, ὥστε νά μή γίνη ἀποδεκτό καί παγιωθῆ μέσω τοῦ ἀθλητισμοῦ διεθνῶς τό ὄνομα “Μακεδονία” γιά τά Σκόπια.

Τελευταία εἴχαμε τήν ἐκδήλωση, μέσω ἀθλητισμοῦ, τῶν προθέσεων, ἀλλά καί τῶν φόβων, τῆς “γείτονος” Τουρκίας. Σέ ἀγώνα τῆς Α.Ε.Κ., ποῦ σημαίνει Ἀθλητική Ἕνωση Κωνσταντινοπολιτῶν, μέσα στήν Κωνσταντινούπολη γιά τό εὐρωπαϊκό πρωτάθλημα καλαθόσφαιρας, ἡ τουρκική τηλεόραση, πού μετέδιδε τόν ἀγώνα, ἄλλαξε τό σῆμα τῆς Α.Ε.Κ., τόν δικέφαλο ἀετό, τό σύμβολο τῆς Ρωμηοσύνης, μέ κάποιο σῆμα δικῆς της κατασκευῆς. Ἡ δικαιολογία ἦταν ὅτι δέν διέθεταν στά ἀρχεῖα τούς αὐτό τό σῆμα.

Μᾶλλον, ὅμως, συνέβαινε κάτι ἄλλο. Τό σύμβολο αὐτό ἦταν γι’ αὐτούς μιά πρόκληση, γιατί γνωρίζουν νά τό ἐκτιμοῦν περισσότερο ἀπό πολλούς νεοέλληνες. Ὅπως φαίνεται, τούς φοβίζει πιό πολύ ἀπό ὅλα τα ἐθνικά μας σύμβολα, γιατί τούς ἀποδεικνύει εἰσβολεῖς καί κατακτητές. Εἶναι γνωστές κάποιες παλιές δηλώσεις τοῦ Τούρκου προέδρου Ντεμιρέλ γιά τά νησιά τοῦ Αἰγαίου. Εἶχε πεῖ ὅτι οἱ Ἕλληνες δέν ἔχουν λόγο στά νησιά αὐτά, γιατί “ἐμεῖς τά πήραμε ἀπό τούς Βυζαντινούς”. Ἐπίσης φοβοῦνται μήπως αὐτό τό σύμβολο ξεσηκώσει ἀπό τό ὑπόστρωμα τῆς συνείδησης μεγάλου τμήματος τῆς “πολυεθνικής” Τουρκίας μνῆμες τοῦ ἔνδοξου παρελθόντος τῆς “Μεγάλης Ρωμανίας”.

Πολιτιστικές συναντήσεις

Ὁ ἀθλητισμός, ὅπως καί ἡ τέχνη, δίνει τήν δυνατότητα προσέγγισης τῶν λαῶν καί λήθης τῶν διαφορῶν τους. Ἀπευθύνονται στίς πλατιές λαϊκές μάζες, μιλοῦν στήν γλώσσσα τους, τούς προσφέρουν θέαμα καί ἀκρόαμα, ἀναφέρονται στούς καθημερινούς καημούς τους. Αὐτές οἱ λαϊκές μάζες εἶναι πού τραβοῦν ὅλα τα δεινά των πολεμικῶν συρράξεων ἤ τίς συνέπειες ἀπό τούς οἰκονομικούς ἀποκλεισμούς, γι’ αὐτό εἶναι πολύ εὐαίσθητες στό θέμα τῆς εἰρήνης. Εἶναι φυσικό νά προτιμοῦν τίς συγκρούσεις στά γήπεδα καί τούς στίβους ἀπό τίς συγκρούσεις στά πεδία τῶν μαχῶν.

Ὅμως ἡ τέχνη καί ὁ ἀθλητισμός δέν μποροῦν νά ἀγνοοῦν τά πραγματικά προβλήματα. Δέν πρέπει νά ἀποτελοῦν μιά φυγή ἀπό τήν πραγματικότητα. Κανείς δέν θέλει τόν πόλεμο. Ἡ εἰρήνη καί ἡ ἀλληλοκατανόηση τῶν λαῶν εἶναι μιά πολύ σπουδαία ὑπόθεση. Αὐτή ἡ ἀλληλοκατανόηση ὅμως εἶναι δυνατή μόνο μέσα ἀπό τήν ρεαλιστική ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων, μέ βάση τήν δικαιοσύνη καί τήν ἱστορική ἀλήθεια.

Ἄν οἱ κοινές καλλιτεχνικές ἐκδηλώσεις μέ Τούρκους ἤ Σκοπιανούς, πού εἴδαμε νά πραγματοποιοῦνται τελευταία, γίνονται γιά νά δημιουργηθῆ θετικό κλίμα, ὥστε νά ἐπιλυθοῦν μέ δικαιοσύνη καί ἀλληλοκατανόηση τά διμερῆ προβλήματα, ὁ ρόλος τούς εἶναι θετικός. Ἄν ὅμως ἐπιδιώκουν ἁπλῶς νά ναρκώσουν τό “ἱστορικό μας νεῦρο”, ὁ ρόλος τούς εἶναι προδοτικός.

π.Θ.Α.Β.