Γεγονὸς καὶ σχόλιο: Ἕνας ἀκήρυκτος πόλεμος

Ὁ τραγικός θάνατος τοῦ σμηναγοῦ τοῦ Μιράζ 2000-5 Γιώργου Μπαλταδώρου προκάλεσε μεγάλη θλίψη, ὄχι μόνον στούς συγγενεῖς του καί τούς συναδέλφους του στόν στρατό, ἀλλά καί σέ ὅλους τούς Ἕλληνες. Ἐγράφησαν πολλά ἄρθρα καί σχόλια γι’ αὐτό τό τραγικό γεγονός.

Μέ ἀφορμή τό γεγονός αὐτό γράφηκε ἕνα κείμενο μέ τίτλο «ἀνθρωποθυσίες γιά ἕναν ἀκήρυκτο πόλεμο» ἀπό τόν Νίκο Χασαπόπουλο (Τό Βῆμα, 15 Ἀπριλίου 2018), στό ὁποῖο γίνεται λόγος γιά ἕναν ἀκήρυκτο πόλεμο πού γίνεται καθημερινά μεταξύ Τουρκίας καί Ἑλλάδος, χωρίς νά γίνεται κατανοητή ἀπό ὅλους ἡ τραγικότητά του.

Εἶναι γνωστόν ὅτι ὁ πόλεμος μεταξύ δύο Κρατῶν κηρύσσεται σέ μιά συγκεκριμένη στιγμή, ἐκπονώντας σχέδια τά ὁποῖα ἐφαρμόζονται, καί φυσικά κάποτε ὁ πόλεμος αὐτός σταματᾶ. Στήν περίπτωση αὐτή πού ἀναφερόμαστε ὁ πόλεμος εἶναι «ἀκήρυκτος», μέ τραγικές συνέπειες, καί δέν βλέπει κανείς στόν ὁρίζοντα ἕνα σημεῖο καταληκτικό τοῦ ψυχροῦ καί σκληροῦ αὐτοῦ πολέμου.

Στό ἄρθρο στό ὁποῖο ἀναφέρομαι ἐπισημαίνεται ὅτι «σέ αὐτόν τόν ἄτυπο (πλήν ὅμως σκληρό) πόλεμο τῶν αἰθέρων μέ τήν Τουρκία, μόνον τήν περίοδο 1990-2018 ἔχουν χάσει τήν ζωή τους σέ ὧρες καθήκοντος 125 στρατιωτικοί καί ἔπεσαν 81 ἀεροσκάφη. Οἱ μισοί ἀπό τούς νεκρούς ἔχασαν τήν ζωή τους ἀπό τήν πτώση τοῦ C- 130 στό ὄρος Ὄθρυς».

Ὁ Ἑλληνικός στρατός, ὄχι μόνον ἡ ἀεροπορία, ἀλλά καί τό πεζικό καί τό ναυτικό, γιά νά εἶναι πάντα ἕτοιμος ὑποβάλλεται σέ συνεχῆ γυμνάσια, μέ ἔξοδα καί ἀπώλειες. Ὅταν δέν γνωρίζη κανείς τίς διαθέσεις τοῦ γείτονός του πρέπει νά ἑτοιμάζεται γιά κάθε ἐνδεχόμενο.

Πέρα ἀπό τίς ἀπώλειες σέ ἔμψυχο καί ἄψυχο ὑλικό δημιουργεῖ ἕνα διαρκές πρόβλημα ἡ ἐπιθετικότητα τῆς Τουρκίας. «Ἡ Ἑλλάδα καί ἡ Τουρκία φαίνεται νά εἶναι οἱ μοναδικές χῶρες στόν πλανήτη πού πραγματοποιοῦν, ἐδῶ καί 44 χρόνια, καθημερινές εἰκονικές ἀερομαχίες, μέ ἀποτέλεσμα νά καταπονοῦνται πιλότοι, μέσα καί νά ὑπάρχουν θύματα καί ἀπό τίς δύο πλευρές». Καί τό ἀξιοπρόσεκτο εἶναι ὅτι καί τά δύο Κράτη εἶναι μέλη τοῦ ἴδιου στρατιωτικοῦ σχηματισμοῦ, δηλαδή τοῦ ΝΑΤΟ.

Οἱ ἀεροπόροι μας καθημερινῶς συμμετέχουν σέ ἀερομαχίες, «δίνουν καθημερινά τήν δική τους ξεχωριστή καί ἐπικίνδυνη μάχη στά 22.000 πόδια στό Αἰγαῖο, μέ ὑπερηχητικές ταχύτητες, ὑπερασπιζόμενοι τήν ἐθνική κυριαρχία, ρισκάροντας τήν ζωή τους. Πιλότοι καί μαχητικά βρίσκονται συνεχῶς σέ ὁριακές συνθῆκες, ἀντιμέτωποι ἀνά πᾶσα στιγμή μέ ἀπρόβλεπτες καταστάσεις».

Ἡ ἐλευθερία καί ἡ ἀνεξαρτησία τῆς Πατρίδας μας μᾶς στοίχησε πολύ ἀκριβά. Δέν μᾶς δώρισαν τίποτα, ὅλα ἀποκτήθηκαν μέ αἷμα, ἀλλά καί τώρα γιά νά διατηρηθῆ ἡ ἀνεξαρτησία καί ἡ ἀκεραιότητα τῆς Πατρίδας μας, χύνεται διαρκῶς ἑλληνικό αἷμα. Οἱ μεγάλοι λαοί τοῦ κόσμου, δέν μποροῦν νά ἀντιληφθοῦν καί αὐτήν τήν κατάσταση, ἀλλά ὅλα τά ἑρμηνεύουν μέσα ἀπό τήν προοπτική τῶν συμφερόντων τους.

Πρέπει νά προσευχόμαστε γιά τόν Γιῶργο Μπαλταδῶρο, ἀλλά καί γιά ὅλα τά στρατευμένα παιδιά μας πού συμμετέχουν μέ αὐτοθυσία καί ἡρωϊσμό σέ αὐτόν τόν «ἀκήρυκτο πόλεμο» πού ἱκανοποιεῖ τά προσωπικά συμφέροντα τῶν Μεγάλων Δυνάμεων.

Ν. Ι.
Ἀπρίλιος 2018