Γεγονότα καὶ Σχόλια: Συνειρμοί τροφή γιά σκέψη - Ἐρώτημα ἐξ ἐκπλήξεως

Συνειρμοί τροφή γιά σκέψη

Οἱ συνειρμοί δέν ὑποτάσσονται ὑποχρεωτικά στούς κανόνες τῆς λογικῆς. Δίνουν ὅμως τροφή γιά σκέψη ἤ ἐνεργοποιοῦν, ὅπως θά φανῇ στήν συνέχεια, τήν ἱστορική συνείδηση, πού μπορεῖ κατόπιν νά ἑρμηνεύσῃ σύγχρονα γεγονότα.

Τό τρομοκρατικό κτύπημα μπροστά στόν Ἱερό Ναό τοῦ ἁγίου Διονυσίου τοῦ Ἀρεοπαγίτου στήν Ἀθήνα συνδέθηκε ἀπό δημοσιογράφο, σέ κάποιο τηλεοπτικό πάνελ, μέ τήν συμφωνία τῶν Πρεσπῶν. Ὅμως, χωρίς γραπτό μήνυμα (ὅπως συνηθίζουν νά ἐξαπολύουν οἱ «συνειδητοποιημένοι τρομοκράτες» μετά ἀπό κάθε κτύπημά τους) μιά τέτοια σύνδεση εἶναι τελείως αὐθαίρετη.

Αὐθαίρετος μοιάζει καί ὁ δικός μας «αὐθόρμητος συνειρμός», πού συνέδεσε (ἐξ ἐπιδράσεως τῆς παραπάνω ἄποψης τοῦ δημοσιογράφου) τήν ἡμέρα τῆς μνήμης τοῦ Πρωτομάρτυρα Στεφάνου (κατά τήν ὁποία ἔγινε τό τρομοκρατικό κτύπημα), μέ τήν συνθήκη τοῦ Ἁγίου Στεφάνου (19 Φεβρουαρίου 1878 μέ τό παλαιό ἡμερολόγιο, 3 Μαρτίου μέ τό νέο), μέ τήν ὁποία ἡ φίλη μας ὁμόδοξη Ρωσία δημιούργησε τήν Μεγάλη (ὁμόδοξη) Βουλγαρία, πού περιελάμβανε τήν σημερινή Βουλγαρία, ὅλο τό κράτος τῶν Σκοπίων, μεγάλα τμήματα τῆς Θράκης, τῆς σημερινῆς Ἑλληνικῆς Μακεδονίας, τίς λίμνες Πρέσπες καί Ἀχρίδα καί τμῆμα τῆς σημερινῆς Ἀλβανίας.

Ἡ καταφανής ἱστορική ἀδικία, μέ τήν ἀπροκάλυπτη μεροληψία τῶν Ρώσων ὑπέρ τῶν Βουλγάρων, δέν ἐπέτρεψε τότε στήν συμφωνία νά ἐπιζήση.

Τά Σκόπια βγῆκαν στό προσκήνιο τῆς Ἱστορίας ὡς διάδοχοι τῆς ἐθνικῆς ἰδεοληψίας τῶν Βουλγάρων, ἔχοντας ὅμως ἀντίθετους τούς ἰδεολογικούς γεννήτορές τους Βουλγάρους καί Ρώσους, ὄχι ὅμως καί τούς Γερμανούς, οἱ ὁποῖοι καί τότε καί τώρα παραβλέπουν τίς δικές μας εὐαισθησίες, τά δικά μας ἐθνικά (Ἑλληνικά) συμφέροντα· τότε μαζί μέ τούς Ρώσους, τώρα μαζί μέ τούς Ἀμερικάνους.

Ἐμεῖς «ἀνοιχτοί» σέ ὅλους, κατά καιρούς ἀνιδιοτελεῖς φίλοι μέ ὅλους, ὑπάρχουμε (κάποτε εὐημερώντας, συχνότερα ἐπιβιώνοντας), ἐπειδή τελικά τό θέλει ὁ Θεός καί ὄχι ἄνθρωπος· ἐκτός καί ἄν κάτι ἀλλάξη στό μέλλον, μέ τό νά ἀποδεχθοῦμε, ὡς λαός, τόν συνταγματικό χαρακτηρισμό τοῦ Κράτους μας ὡς οὐδετερόθρησκου.

Σέ κάθε περίπτωση πάντως ἡ ἀτομική μας εὐθύνη, γιά ὁτιδήποτε γίνεται, δέν αἴρεται ἀπό τό ὅτι ὁ Θεός, πού ἀνατέλλει τόν ἥλιο ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους, μᾶς προστατεύει.

Ἐρώτημα ἐξ ἐκπλήξεως

Ἄν ἰσχύη ἡ δήλωση τοῦ Ζόραν Ζάεφ, ὅτι τό «Βόρεια Μακεδονία» θά ἀντικαταστήση τό «Μακεδονία» σέ ὅλα τά ἄρθρα τοῦ Συντάγματος τῶν Σκοπίων, ἐκτός ἀπό τό ἄρθρο 36, καθώς καί ἡ δήλωση τῶν «διπλωματικῶν πηγῶν» τοῦ δικοῦ μας Κράτους, ὅτι «δέν ἐνοχλεῖ τήν Ἑλλάδα» ἡ ἐξαίρεση αὐτή, διότι «οἱ ἀναφορές στό ἄρθρο αὐτό», τό 36, «ἔχουν ἱστορική διάσταση», τότε γιατί ἐμεῖς νά ἀλλάξουμε τά βιβλία τῆς Ἱστορίας, πού διδάσκονται στά σχολεῖα μας;

Γιά νά βοηθηθοῦμε στήν ἔκπληξη καί νά νιώσουμε λίγο τό παραπάνω ἐρώτημα, παραθέτω (ἁλιευμένο ἀπό τό διαδίκτυο) τό ἐν λόγω ἄρθρο:

«Ἡ Δημοκρατία [ἐννοεῖται τῶν Σκοπίων] ἐγγυᾶται συγκεκριμένα δικαιώματα κοινωνικῆς ἀσφάλισης σὲ βετεράνους τοῦ ἀντιφασιστικοῦ πολέμου καὶ σὲ ὅλους τοὺς ‘’Μακεδονικούς’’ ἐθνικοαπελευθερωτικοὺς πολέμους, στοὺς ἀνάπηρους πολέμου, σὲ ἐκδιωγμένους καὶ φυλακισμένους γιὰ τὶς ἰδέες τῆς ξεχωριστῆς ταυτότητας τοῦ ‘’Μακεδονικοῦ λαοῦ’’ καὶ τῆς ‘’Μακεδονικῆς'' πολιτειακῆς ὑπόστασης ὅσο καὶ στὰ μέλη τῶν οἰκογενειῶν τους χωρὶς μέσα ὑλικῆς καὶ κοινωνικῆς διαβίωσης. Τά συγκεκριμένα δικαιώματα ρυθμίζονται ἀπὸ τὸ νόμο».

π.Θ.Α.Β.