Βιβλιοπαρουσίαση: Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου «Ἐκκλησία καί φυσικό Περιβάλλον»

Ἀπό τίς ἐκδόσεις “Τερτιος” εξεδοθη πρόσφατα ἕνα βιβλίο, σέ καλαίσθητη ἔκδοση, μέ τίτλο: “Ἐκκλησία καί φυσικό περιβάλλον”, τό ὁποῖο συνέγραψε ὁ κ. Κωνσταντῖνος Ζορμπάς, πού εἶναι γνωστός στό θεολογικό καί εὐρύτερο κοινό ἀπό τά βιβλία καί τά ἄρθρα τοῦ τά ὁποῖα δημοσιεύονται κατά καιρούς καί διακρίνονται γιά μιά προσπάθεια προσέγγισης τῶν συγχρόνων κοινωνικῶν καί πολιτικῶν δρωμένων στήν κοινωνία μας, μέσα ἀπό τήν θεολογική προοπτική της Ἐκκλησίας μας. Ἤδη ἔχω διαβάσει μέ μεγάλη προσοχή καί ἐξαιρετικό ἐνδιαφέρον τήν διδακτορική του διατριβή μέ τίτλο: “ἡ ἀνθρώπινη ἀξία στίς κοινωνικές οὐτοπίες”.

Στό πρόσφατο βιβλίο τοῦ ἀσχολεῖται μέ τίς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας γιά τό φυσικό περιβάλλον. Ἄλλωστε, ζοῦμε σέ μιά ἐποχή πού γίνεται πολύς λόγος γιά τό λεγόμενο οἰκολογικό πρόβλημα.

Τό βιβλίο ἀποτελεῖται ἀπό τρία κεφάλαια. Τό πρῶτο ἔχει τίτλο: “σύγχρονες προσεγγίσεις τοῦ οἰκολογικοῦ προβλήματος”. Στό δεύτερο κεφάλαιο, πού τιτλοφορεῖται “πατριαρχικά μηνύματα, οἰκολογικά κείμενα - διακηρύξεις”, παρουσιάζονται οἱ πρωτοβουλίες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, καθώς ἐπίσης καί διάφορες διορθόδοξες, διαθρησκευτικές καί διαχριστιανικές πρωτοβουλίες. Τό τρίτο κεφάλαιο μέ τίτλο “ἐκπαίδευση καί περιβάλλον” προσφέρει ὑλικό γιά μαθήματα περιβαλλοντολογικῆς ἀγωγῆς καί γιά ἐκπαίδευση στό Σχολεῖο. Ἔτσι, μέσα στό βιβλίο αὐτό ὁ ἀναγνώστης μπορεῖ νά βρῆ ἄφθονο ὑλικό γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ οἰκολογικοῦ προβλήματος.

Ἐνδεικτικά θά ἤθελα νά παραθέσω ἕνα ἐνδιαφέρον σημεῖο στό ὁποῖο γίνεται λόγος γιά τήν ὑποδομή καί τήν φιλοσοφική θεώρηση τῶν συγχρόνων οἰκολογικῶν κινημάτων, πού ὑπάρχουν στόν κόσμο.

Γράφει ὁ συγγραφέας:

“Σε μελέτη, πού ἔγινε ἀπό τήν Ἐπιτροπή Εὐρωπαϊκῶν κοινοτήτων τό 1989 μέ θέμα “Οἱ Εὐρωπαῖοι καί τό Περιβάλλον τους”, διαπιστώθηκε ἡ ὕπαρξη 120 περίπου οἰκολογικῶν κινημάτων. Σήμερα θά μπορούσαμε νά μιλήσουμε γιά τήν ὕπαρξη τουλάχιστον 200 μέ ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον γιά τήν Φύση. Ἡ κοινωνιολογική ἀνάλυση πού ἔγινε στήν συνέχεια ἔδωσε τήν παρακάτω τυπολογία:

α. Ρομαντικά κινήματα. Ἡ ὀμορφιά τῆς φύσης, ἡ ἁρμονία τῶν χρωμάτων, ἡ οἰκολογική ἰσορροπία θά ὁδηγήσει πολλούς νέους νά πλησιάσουν τό φυσικό περιβάλλον μέσα ἀπό τίς καλλιτεχνικές του ὀμορφιές. Πολλά ἀπό τά κινήματα αὐτά ἔχουν ἐντάξει τίς θεωρίες τούς κάτω ἀπό μιά μυστικιστική σχέση μέ τήν φύση. Ἀποτέλεσμα ἡ ἀνάπτυξη μιᾶς ἄλλης κατηγορίας, τῶν

β. Θρησκευτικῶν κινημάτων. Ἡ φύση ἐδῶ λατρεύεται γιά τίς κρυφές διαστάσεις τῆς προσδίδοντας μία θρησκευτική ἀναφορά σέ αὐτήν. Στήν Ἑλλάδα καί τήν Εὐρώπη ἡ ἐπιστροφή πολλῶν νέων πρός τή φύση ἔχει δημιουργήσει νέους τόπους λατρείας καί πίστης πρός τήν ἄγνωστη θεά. Εἶναι χαρακτηριστική ἡ παρακάτω φράση τοῦ τραγουδιστή Στίνγκ: “Ἡ Οἰκολογία εἶναι ἡ νέα θρησκεία. Εἶναι ὅλα αὐτά πού πρέπει νά κάνουμε γιά τό μέλλον” (Τά Νέα, 20-4-1995).

γ. Τέλος, ἔχουμέ τα ἀντί-ἐπιστημονικά κινήματα. Δηλαδή τίς ὁμάδες ἐκεῖνες οἱ ὁποῖες βλέπουν στήν τεχνολογία τό ἐργαλεῖο καταστροφῆς τοῦ κόσμου, κυρίως ἀπό τήν ἀμέλεια καί τῶν πειραματικῶν ἐπεμβάσεων καί παρεμβάσεων τοῦ ἀνθρώπου στό φυσικό περιβάλλον. Δέν πρέπει νά ἀγνοήσουμε τή διάσταση αὐτή, ὅταν, σύμφωνα μέ δημοσιογραφικά στοιχεῖα, στήν Γερμανία χρειάστηκε νά ἐπέμβει ἡ ἀστυνομία - ἡ μεγαλύτερη ἐπιχείρηση μετά τό β’ παγκόσμιο πόλεμο (!) - γιά νά ἀπομακρυνθοῦν οἱ χιλιάδες νέοι, οἱ ὁποῖοι ἐμπόδιζαν τή μεταφορά τοξικῶν ἀποβλήτων στά κρατίδια τῆς Γερμανίας...”

Τό βιβίο αὐτό “Ἐκκλησία καί φυσικό περιβάλλον” ἐκδόσεις Τέρτιος εἶναι ἕνα καλό βοήθημα γιά ὅποιον ἐνδιαφέρεται γιά τό κρίσιμο αὐτό θέμα τῶν ἡμερῶν μας, ἰδιαιτέρως ὅμως γιά τούς Κληρικούς, τούς Ἐκπαιδευτικούς καί, βεβαίως, γιά κάθε ἄνθρωπο πού ζῆ σέ μιά προβληματική κοινωνία καί σέ μιά κρίσιμη ἐποχή, στήν ὁποία δοκιμάζονται οἱ σχέσεις τοῦ προσώπου μέ τούς ἄλλους ἀνθρώπους καί τήν κτίση.