Γεγονότα καὶ Σχόλια: Χρηματοδότηση γιά τούς μηχανισμούς τῆς εὐτυχίας - Ἀποδοτική εὐτυχία

Χρηματοδότηση γιά τούς μηχανισμούς τῆς εὐτυχίας

Ἡ θλίψη εἶναι μέσα στήν ζωή ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Ἡ μονοτονία, γιά παράδειγμα, καί ὁ κόπος ἑνός ἐργαζόμενου σέ ὁποιαδήποτε ἐργασία, εἶναι μιά ἀναγκαία θλίψη. Εἶναι ὀ ἱδρώτας τοῦ προσώπου του μέ τόν ὁποῖο ἀπολαμβάνει τούς καρπούς τῆς γῆς, γίνεται δηλαδή ἱκανός νά ἀγοράση τίς ἀναγκαῖες τροφές καί τά «σκεπάσματα», πού τοῦ ἐξασφαλίζουν κατ’ ἀρχήν τήν ἐπιβίωση καί κατόπιν τήν ὅσο τό δυνατόν καλύτερη διαβίωση.

Αὐτή ἡ ἐργασιακή θλίψη κάποιες φορές ἔχει ἀντικειμενικές αἰτίες. Σέ ἀρκετές περιπτώσεις δέν ἔχει συγκεκριμένη αἰτιολογία, ὁπότε συνήθως γίνεται ἀντιληπτή ὡς ἕνα σύμπτωμα ἀθεράπευτης ραθυμίας. Ὅμως, ἴσως, στούς πιό πολλούς ἀνθρώπους αὐτή ἡ θλίψη συνδέεται μέ ἀγωνίες πού ξεπερνοῦν τό πλαίσιο τῶν ἐργασιακῶν συνθηκῶν καί σχέσεων καί ἁπλώνεται σέ ἐρωτήματα πού ἔχουν σχέση μέ τό νόημα τῆς ζωῆς.

Δέν βρίσκει κανείς νόημα στήν ἐργασία του, γιατί δέν βρίσκει ἕνα ὑψηλό νόημα στήν ζωή του.

Τέτοιες καταστάσεις εἶναι ἀποτέλεσμα μιᾶς συναισθηματικῆς ἀνισορροπίας ἀπό ὕπουλες διεισδύσεις στήν ψυχή ἀρνητικῶν συναισθημάτων.

Ἕνας ἐργαζόμενος πλημμυρισμένος ἀπό ἀρνητικά συναισθήματα εἶναι ἀντιπαραγωγικός, δέν ἀποδίδει αὐτό πού μπορεῖ νά ἀποδώση. Αὐτό φυσικά ξύπνησε τίς ἑταιρεῖες στήν ἀναζήτηση τρόπων πού θά κάνουν τούς ἐργαζόμενους σ’ αὐτές πιό παραγωγικούς. Αὐτήν τήν ἀνάγκη, στίς τελευταῖες δεκαετίες, προσφέρθηκε νά θεραπεύση ἡ λεγόμενη «Θετική Ψυχολογία», ἡ ὁποία ἀντί νά ἀσχολεῖται μέ τίς ἀσθένειες τῆς ψυχῆς καί τήν θεραπεία τους, ἐρευνᾶ τούς «μηχανισμούς τῆς εὐτυχίας», τό πῶς ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά αἰσθάνεται εὐτυχισμένος.

Ἕνας ἐργαζόμενος πού κυριαρχεῖ στά συναισθήματά του, ἀποβάλλει ἀπό μέσα του κάθε τι πού τόν θλίβει καί εἶναι ἱκανός νά βρίσκη χαρά ἀκόμη καί στίς δύσκολες διαδικασίες τῆς ἐργασίας του, εἶναι θησαυρός γιά τήν ἑταιρεία στήν ὁποία ἐργάζεται, γιατί ἀποδίδει τό μέγιστο δυνατό.

Φυσικά, μιά τέτοια προσφορά τῆς «Θετικῆς Ψυχολογίας» κίνησε τό ἐνδιαφέρον τῶν ἐπιχειρήσεων γιά χρηματοδότηση τῶν ἐρευνῶν της. Ἔτσι «ἑταιρεῖες ὅπως ἡ Coca-Cola συνεισέφεραν στή χρηματοδότηση, ἐπενδύοντας στή Θετική Ψυχολογία μέ στόχο τήν ἐξεύρεση οἰκονομικότερων καί ἀποδοτικότερων μεθόδων αὔξησης τῆς παραγωγικότητας, μείωσης τῆς ἐργασιακῆς πίεσης καί τοῦ στρές καί τόνωσης τῆς ἀφοσίωσης τῶν ἐργατῶν στήν ἑταιρική κουλτούρα».

Ἀποδοτική εὐτυχία

Οἱ εἰσηγητές τῆς Θετικῆς Ψυχολογίας ἔθεταν καί ἐρευνοῦσαν κοινότοπα ἐρωτήματα τοῦ τύπου: «Γιατί εἶναι τόσο σημαντικά τά θετικά συναισθήματα; Πῶς θά μπορέσουν οἱ ἄνθρωποι νά διάγουν ἕναν εὐτυχισμένο βίο παρά τίς δυσκολίες; Ποιά εἶναι ἡ σχέση τῆς αἰσιοδοξίας μέ τήν ὑγεία, τήν παραγωγικότητα καί τήν ἐπίδοση; Μπορεῖ ἡ ἐπιστήμη νά ἀνακαλύψη τά κλειδιά τῆς ἀνθρώπινης εὐδοκίμησης;».

Τά ἐρωτήματα εἶναι σημαντικά. Ἐμφανίζονται ἀκόμη καί στήν «καθημερινή ποιμαντική» τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Ἐκκλησία βέβαια ἔχει ἕναν πλοῦτο διδασκαλίας πού μέσα ἀπό ἐκεῖ ὁ ποιμένας, ἀνάλογα μέ τήν ποιμαντική ἐπιστημοσύνη του καί τό χάρισμα τῆς διακρίσεως μπορεῖ νά ἀντλῆ θεραπευτικό ὑλικό. Ἡ Θετική Ψυχολογία ἐπειδή δέν διέθεται ἐξ ἀρχῆς τέτοιο πλοῦτο ἐμπειρικῆς γνώσεως, οἱ ἐπαγγελματίες θεραπευτές της «ἐνίσχυαν τήν πρακτική τους ἐπικαλούμενοι ἕνα προχειροφτιαγμένο, ἀνομοιογενές μεῖγμα ἑτερόκλητων πηγῶν, πού κυμαινόταν ἀπό τήν ψυχανάλυση καί τή θεολογία ἕως τόν συμπεριφορισμό, τήν ἰατρική, τόν ἀποκρυφισμό, τήν νευροεπιστήμη, τή συμβατή ἀνατολική σοφία καί τήν προσωπική ἐμπειρία»!

Τό τυφλό κέρδος δέν ἐνδιαφέρεται γιά τήν ἀλήθεια. Θέλει εὐτυχισμένους, ἔστω καί μέ ψέματα, ἐργαζομένους γιά νά ἀποδίδουν τό μέγιστο.

π.Θ.Α.Β.