Ἡ ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας

Τρεῖς εἶναι οἱ παράγοντες πού συγκροτοῦν τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας, καί ἀποτελοῦν τούς ἄξονες τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Ὁ ἕνας εἶναι τό ἱερό θυσιαστήριο, ὁ ἄλλος ὁ Ἐπίσκοπος καί ὁ τρίτος οἱ ἅγιοι. Μεταξύ αὐτῶν τῶν τριῶν παραγόντων ὑπάρχει μιά θαυμαστή ἑνότητα. Τό ἱερό θυσιαστήριο καθιερώνεται ἀπό τόν Ἐπίσκοπο καί μάλιστα ὁ Ἐπίσκοπος τοποθετεῖ κάτω ἀπό τό θυσιαστήριο τά λείψανα τῶν ἁγίων Μαρτύρων. Αὐτό δείχνει ὅτι τό θυσιαστήριο, ὁ Ἐπίσκοπος καί οἱ ἅγιοι ἀποτελοῦν τούς ἄξονες τῆς ἑνότητας τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

Τό θυσιαστήριο εἶναι ἡ «ἀρχή πάσης τελετῆς» καί ἡ κρηπίδα καί ἡ ρίζα ὅλων των μυστηρίων. Πάνω στό θυσιαστήριο τελεῖται ἡ ἀναίμακτη μυσταγωγία καί, φυσικά, ἡ θεία Εὐχαριστία πού ἀποτελεῖ τό κέντρο τῆς πνευματικῆς ζωῆς τοῦ Χριστιανοῦ.[…]

Ὁ Ἐπίσκοπος ἁγιάζει καί καθιερώνει τό ἱερό θυσιαστήριο, γιατί εἶναι τό μυστήριο τῆς αἰσθητής παρουσίας τοῦ Χριστοῦ.[…]

Τά λείψανα τῶν ἁγίων, τά ὁποῖα τοποθετοῦνται κάτω ἀπό τό θυσιαστήριο, συνδέονται στενά μέ τήν καθιέρωση τοῦ θυσιαστηρίου. Ἡ δύναμη τοῦ θυσιαστηρίου εἶναι τό ἅγιο Μύρο. Ἔπρεπε, λοιπόν, καί ἡ ὕλη πού θά τοποθετηθῆ κάτω ἀπό αὐτό νά εἶναι συγγενής. Καί αὐτή εἶναι τά λείψανα τῶν ἁγίων.[…]

Ὑπάρχει μιά σχέση μεταξύ τῶν τριῶν αὐτῶν παραγόντων. Τό κέντρο εἶναι ὁ Χριστός. Τό θυσιαστήριο εἶναι τό χέρι τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ἐπίσκοπος εἶναι τό μυστήριο τῆς αἰσθητῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ καί οἱ ἅγιοι εἶναι τά μέλη τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.

Ναυπάκτου Ἱεροθέου: Ἐκκλησία καί ἐκκλησιαστικό φρόνημα