Γεγονότα καὶ Σχόλια: Εἰρηνικές εἰκόνες ἐν πραΰτητι - Εἰσβολή κελτικῆς γιορτῆς
Εἰρηνικές εἰκόνες ἐν πραΰτητι
Εἴμαστε εὔκολοι στό νά προσλαμβάνουμε ξένες παραδόσεις. Δέν ἀνησυχοῦμε ὅμως γιά τήν ἄγνοια πού ἔχουμε γιά τήν δική μας παράδοση, κυρίως τήν ὀρθόδοξη χριστιανική, πού μᾶς παρέδωσαν οἱ ἅγιοι Πατέρες μας. Δέν εἶναι κακό νά προσλαμβάνουμε στοιχεῖα ἀπό ξένες παραδόσεις, ἀρκεῖ νά τά ἐγκεντρίζουμε μέσα στό πνεῦμα τῆς δικῆς μας ζωῆς καί νοοτροπίας, τῆς δικῆς μας παραδόσεως. Ὅταν ὅμως τά στοιχεῖα πού εἰσάγουμε μεταφέρουν «πνεῦμα», δηλαδή ἀντιλήψεις γιά τήν ζωή καί τόν θάνατο ἤ ἀκόμη κεκαλυμμένη πίστη σέ εἴδωλα καί βομβαρδίζουν τήν φαντασία, κυρίως τῶν παιδιῶν, μέ τρομακτικές, φρικιαστικές εἰκόνες, ἐμφυτεύοντας φόβους, ἀνασφάλειες, δημιουργώντας καί ἀνάλογο ἦθος, τότε δέν μιλᾶμε γιά ἐγκεντρισμό στήν δική μας παράδοση, ἀλλά γιά ἀλλοίωση τῆς ζωῆς καί τῆς πίστης μας.
Μέσα στίς ψυχές ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά κυρίως τῶν παιδιῶν, πρέπει νά περνοῦν εἰρηνικές εἰκόνες «ἐν πραΰτητι σοφίας». Μέ ἁπλὀ λόγο νά σταθεροποιοῦνται μέσα στό νοῦ τους ὀρθἐς ἀντιλήψεις γιά τόν κόσμο, τήν ζωή καί τόν Θεό, διότι μέσα ἀπό αὐτές τίς ἀντιλήψεις βλέπουν τόν κόσμο καί βαδίζουν τόν δρόμο τῆς ζωῆς τους. Πολλά παιδιά ταλαιπωροῦνται γιά πολλά χρόνια ἀπό ἕναν λόγο πού ἄκουσαν ἤ ἀπό μιά φρικτή εἰκόνα πού σφηνώθηκε στήν φαντασία τους.
Εἰσβολή κελτικῆς γιορτῆς
Ὅλα αὐτά τά σημειώσαμε γιατί πρός τό τέλος τοῦ Ὀκτωβρίου δεχόμαστε τήν εἰσβολή, μέ ἐκδηλώσεις καί σχετικές εἰδήσεις, μιᾶς κελτικῆς γιορτῆς πού καταφέρνει νά γίνεται δεκτή καί ἀπό λαούς πού δέν ἔχουν καμμιά σχέση μέ τίς προϋποθέσεις της. Εἶναι ἡ ἀρχαία παγανιστική ἑορτή Χάλογουιν (Halloween), πού ἕλκει τήν καταγωγή της ἀπό τούς Κέλτες τῆς Βρετανίας, τῆς Ἰρλανδίας καί τῆς Βόρειας Γαλλίας.
Καταγράφουμε κάποια στοιχεῖα γιά τήν γιορτή αὐτή, ὅπως μᾶς τά δίνει ὁ ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς.
Οἱ Κέλτες, ὅταν ἦταν εἰδωλολάτρες, γιόρταζαν ὡς ἀρχή τοῦ νέου ἔτους τό βράδυ τῆς 31ης Ὀκτωβρίου καί τήν ἡμέρα τῆς 1ης Νοεμβρίου. Πίστευαν ὅτι τήν ἡμέρα αὐτή ξεκινοῦσε ὁ θάνατος. Ἄρχιζε τό ψύχος, τό σκότος καί ἡ σήψη. Πίστευαν ὅτι ἡ ζωή βγαίνει μέσα ἀπό τόν θάνατο. Σύμφωνα μέ τήν κελτική παγανιστική παράδοση, οἱ ψυχές τῶν νεκρῶν εἶχαν εἰσέλθει στόν κόσμο τοῦ σκότους, τῆς σήψης καί τοῦ θανάτου καί εἰσῆλθαν σέ πλήρη κοινωνία μέ τόν Σάιγουιν, τόν κύριο τοῦ θανάτου, ὁ ὁποῖος ὅταν τοῦ δίνονται καμένες προσφορές ἐπιτρέπει στίς ψυχές τῶν νεκρῶν νά ἐπιστρέψουν στό σπίτι τους αὑτή τήν ἡμέρα.
Ἡ πεποίθηση αὐτή ὁδήγησε στήν τελετουργική πρακτική τῆς περιπλάνησης στό σκοτάδι μέ στολές πού δείχνουν μάγους, καλικάντζαρους, νεράιδες καί δαίμονες. Οἱ ζωντανοί θεωροῦν ὅτι μπαίνουν σέ συντροφιά καί κοινωνία μέ τούς νεκρούς μέ αὐτή τήν τελετουργική πράξη τῆς ἀπομίμησης, μέσα ἀπό τήν στολή καί τήν περιπλάνηση στό σκοτάδι (https://alopsis.gr/)
Ἕνα θέμα, πάντως, πού θέλει πολλή μελέτη εἶναι ἡ εὐκολία μέ τήν ὁποία δεχόμαστε στοιχεῖα ἀπό ξένες παραδόσεις, χωρίς νά ἐξετάζουμε τίς ἀπόψεις πού συμπαρασύρουν ἤ τήν θεολογία πού ὑποκρύπτουν. Κρατᾶμε συνήθως τήν διασκέδαση (ὅπως στό Halloween) ἤ τήν σωματική ἄσκηση γιά χαλάρωση (ὅπως στήν γιόγκα), χωρίς νά μᾶς ἐνδιαφέρη ποιᾶς ἀπόψεως γιά τήν ζωή ἤ ποιᾶς θεολογίας πρακτικές ἤ τελετουργίες εἶναι ὅλα αὐτά.
Εἶναι πολύ εὔκολο, διασκεδάζοντας ἤ γυμναζόμενοι, νά χάσουμε ἀπό τήν ψυχή μας τήν καθαρότητα τῆς πίστης μας.
π.Θ.Α.Β.
- Προβολές: 966