Πρόλογος γιά τό βιβλίο «Πίνοντας ἕνα ποτήρι χρώματα»

Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Ἡ παροῦσα ἔκδοση περιλαμβάνει 200 ἀντιπροσωπευτικά ἔργα τοῦ Ναυπάκτιου σουρεαλιστῆ καλλιτέχνη Γιάννη Ἀρτινόπουλου.

Ὁ Γιάννης Ἀρτινόπουλος ἀνδρώθηκε καλλιτεχνικά στό Βέλγιο στό περιβάλλον τῶν μεγάλων σουρεαλιστῶν ζωγράφων, Rene Magritte, Paul Delvaux, Edgard Tudgat κ.ἄ. Ὁ σουρεαλισµός, ἕνα ἀπό τά μεγαλύτερα κινήματα τῶν εἰκαστικῶν τεχνῶν κατά τήν περίοδο τοῦ Μεσοπολέμου, ἀλλά καί ὁλόκληρου τοῦ 20οῦ αἰῶνα, ὅπως τό διατύπωσε ὁ Andre Breton στό Μανιφέστο του τό 1924, εἶναι ὁ καθαρός ψυχικός αὐτοματισμός, πού παροπλίζει τήν λογική καί δημιουργεῖ µιά ὑπερπραγµατικότητα στήν ὁποία παντοδύναµη θέση κατέχει ὁ κόσμος τοῦ ὀνείρου, τό ὑποσυνείδητο καί τό παράλογο.

Ἔτσι, καί στά ἔργα τοῦ Ἀρτινόπουλου παρατηροῦμε µοτίβα πού µᾶς παραπέμπουν σέ γνωστούς συνειρμούς, ἀλλά ἐν τέλει συνθέτουν ἕνα σύνολο ξένο πρός µιά γνωστή πραγματικότητα. Στό ἔργο «Ὁ κρυφοβλέπων» (1988), παραδείγµατος χάριν, µέ τόν ἐπαναλαμβανόμενο ὀφθαλμό, πού θυμίζει τόν ὀφθαλμό τοῦ παντεπόπτη Θεοῦ, µέ τά ἀνοιχτά λουλούδια πού μοιάζουν µέ δισκοπότηρα, καί µέ τά ἀγκαθωτά κλαδιά, εἶναι φανερό ὅτι ὁ καλλιτέχνης δημιουργεῖ µιά δική του, προσωπική ὑπερπραγµατικότητα µέ δικούς του ἰσχυρούς συμβολισμούς.

Τό 1981 ὁ Γιάννης Ἀρτινόπουλος ἐπιστρέφει καί ἐγκαθίσταται μόνιμα στήν Ναύπακτο. Ἔκτοτε τό πολιτισμικό τοπίο τῆς πόλης καί τά τοπόσηµά του ἐμπλουτίζουν τό ἔργο του. Ἔντονα χαρούμενα χρώματα καί γνώριµες ὄψεις τῆς γραφικῆς Ναυπάκτου χαρίζουν στά ἔργα του µιά παιδικότητα σάν νά δίνη ὁ καλλιτέχνης µορφή στίς ἀναμνήσεις τῆς παιδικῆς ζωῆς τοῦ ἴδιου, ἀλλά καί ὅλων τῶν συμπολιτῶν του. Τό ἔργο τοῦ Γιάννη Ἀρτινόπουλου ἀποτελεῖ πλέον ἀναπόσπαστο κομμάτι τῆς πολιτισμικῆς ζωῆς τῆς Ναυπάκτου.

+ Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος