Γεγονός καὶ Σχόλιο:  Τό Πανεπιστήμιο τῆς Δυτικῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος καί ἡ ὀνομασία του

Ἔχει ἀνακοινωθῆ ὅτι μέ πρόσφατο Προεδρικό Διάταγμα ἱδρύθηκε νέα Πανεπιστημιακή Σχολή μέ ἕδρα τό Ἀγρίνιο καί μέ τήν ἐπωνυμία “Σχολή Διαχείρισης Φυσικῶν Πόρων καί Ἐπιχειρήσεων”. Ἡ Σχολή θά ἀποτελεῖται ἀπό δύο Τμήματα καί τήν διοργάνωσή της ἀνέλαβε τό Πανεπιστήμιο τῶν Ἰωαννίνων.

Τό πλέον ἐνδιαφέρον σημεῖο εἶναι ὅτι βάσει τῶν ἄρθρων τοῦ Προεδρικοῦ Διατάγματος ὑπάρχει ἡ δυνατότητα νά μετεξελιχθῆ σέ ἀνεξάρτητο Πανεπιστήμιο Δυτικῆς Στερεᾶς Ἑλλάδος μέ τήν ἵδρυση καί ἄλλων Σχολῶν σέ διάφορες ἄλλες πόλεις. Νομίζω δέ ὅτι ἔχουμε καθῆκον καί ὅλοι ἐμεῖς οἱ Ναυπάκτιοι νά ἐνδιαφερθοῦμε γιά νά ἱδρυθῆ στήν ὄμορφη καί ἱστορική πόλη τῆς Ναυπάκτου, ἀλλά καί τήν τόσο τουριστική, μιά ἕδρα τοῦ Πανεπιστημίου αὐτοῦ. Πρός τόν σκοπό αὐτό πρέπει νά κινηθοῦν ὅλοι οἱ ἐπιτόπιοι παράγοντες.

Ἡ ἵδρυση τῆς Πανεπιστημιακῆς Σχολῆς ἔγινε γνωστή ἀπό πολλά δημοσιεύματα, ἀλλά προσφάτως ἀπέκτησα ἰδιαίτερη γνώση ἀπό τό κείμενο τοῦ εὐσεβῆ πρώην Βουλευτῆ τῆς Αἰτωλοακαρνανίας καί πρώην Ὑπουργοῦ κ. Γεωργίου Παπαδημητρίου. Πρόκειται γιά ἕναν ἄνθρωπο πού ἐνδιαφέρεται μέ πόνο γιά ὅλα τα προβλήματα πού ἀπασχολοῦν τόν τόπο μας.

Ἐπίσης, στό κείμενο πού μου ἔστειλε ὁ πολύ ἀγαπητός μου πρώην Ὑπουργός εἶδα μέ μεγάλη χαρά τήν πρότασή του, τό Πανεπιστήμιο, τό ὁποῖο πρόκειται νά ἱδρυθῆ, νά λάβη τό ὄνομα τοῦ μεγάλου τέκνου τῆς Αἰτωλοακαρνανίας, τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὁ ὁποῖος πραγματικά συνετέλεσε τά μέγιστα γιά τήν διατήρηση τῆς ἐθνικῆς συνειδήσεως τοῦ ὑποδούλου ἑλληνισμοῦ στούς ὀθωμανούς, ἀλλά συνετέλεσε πολύ καί στήν ἐπανάσταση τῶν Ρωμηῶν.

Πρόκειται γιά μιά πρόταση πολύ ἐνδιαφέρουσα καί σημαντική, πού πρέπει νά υἱοθετηθῆ ἀπό ὅλους μας καί νά κινηθοῦμε σέ κάθε κατεύθυνση γιά τήν ἐκπλήρωση αὐτοῦ του μεγάλου σκοποῦ. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός δούλεψε πολύ σκληρά γιά τήν παιδεία τοῦ ἔθνους μας, ἔκανε τόσα πολλά πού δέν ἔκανε κανένας ὑπουργός Παιδείας. Πρέπει νά τιμηθῆ αὐτός ὁ μεγάλος πατριώτης μας, ὁ ὁποῖος κατά τόν Κωνσταντῖνο Τσάτσο, “ἦταν ὁ φάρος καί ἡ ἐλπίδα τῆς Ἐκπαιδεύσεως κατά τήν Τουρκοκρατία” καί κατά τόν Παναγιώτη Κανελόπουλο: “ἡ παιδεία μᾶς λούζεται ἀπό τό ἀνέσπερον φῶς τοῦ Πάτερ Κοσμᾶ, τοῦ ὁποίου οἱ ὁρίζοντες διαγράφονται ἀπό τίς ἀθάνατες διδαχές τού”.

Αὐτά μας ὑπενθυμίζει ὁ εὐσεβής πολιτικός μας κ. Γεώργιος Παπαδημητρίου, μαζί μέ πολλά ἄλλα στοιχεῖα πού ἀποδεικνύουν περίτρανα τήν μεγάλη φυσιογνωμία τοῦ Πατροκοσμᾶ. Συγχρόνως μᾶς παραθέτει, μεταξύ των ἄλλων, καί δύο σημαντικά χωρία, ἤτοι τόν λόγο τοῦ Σαίξπηρ πού ἔλεγε: “Δυστυχισμένος ὁ λαός πού φοβᾶται νά ξέρη τόν ἑαυτό τού” καί τόν λόγο τοῦ Θουκυδίδη: “ὄλβιος, ὅστις ἱστορίας ἔσχε μάθησιν”.

Εὐχαριστοῦμε πολύ τόν εὐλαβέστατο καί ἱστοριομνήμονα πολιτικό μας. Ἀλλά πρέπει ὅλοι νά ἐργαστοῦμε πρός τόν σκοπό νά ἐξελιχθῆ ἡ νεότευκτη Σχολή τοῦ Ἀγρινίου σέ Πανεπιστήμιο καί νά ὀνομασθῆ μέ τό ὄνομα τοῦ ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ. Συγχρόνως ὅλοι ἐμεῖς οἱ Ναυπάκτιοι πρέπει νά ἐργασθοῦμε γιά νά στολίσουμε τήν ὄμορφη πόλη μας καί μέ ἕνα ἄλλο στολίδι, τήν Ἀνώτατη Πανεπιστημιακή Σχολή.

Ν.Ι.