Καθαίρεση κληρικοῦ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας

Ἀναρτοῦμε πρός ἐνημέρωση τῶν Κληρικῶν καί λαϊκῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, τήν ἀνακοίνωση τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, πού ἀνήκει στό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο, τήν σχετική μέ τήν καθαίρεση ἑνός Κληρικοῦ της ἀπό τήν Σύνοδο τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἡ ὁποία ἀφορᾶ ὅλη τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ἡ ἀνακοίνωση παρουσιάζει τίς ἐκκλησιολογικές συνέπειες τῆς καθαίρεσης πού ἀφοροῦν Κληρικούς, μοναχούς καί λαϊκούς. Καί εἶναι σημαντικό ὅτι ἐκφράζει τήν παράδοση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Καθόλου Ἐκκλησίας.

***

«Ἡ Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή Αὐστραλίας πληροφορεῖ τόν εὐαγῆ κλῆρο καί τόν Ὀρθόδοξο λαό τῆς πέμπτης ἠπείρου ὅτι, μέ ἀπόφαση τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐπεβλήθη στόν μέχρι πρότινος κληρικό κ. Ἐλευθέριο Τάτση ἡ ποινή τῆς καθαιρέσεως ἀπό τόν βαθμό τῆς ἱερωσύνης, γιά σειρά ἐκκλησιαστικῶν καί κανονικῶν παραπτωμάτων στά ὁποῖα ὑπέπεσε.

Ὡς ἐκ τούτου, ὁ εἰρημένος κληρικός, μέ ἀπόφαση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐπανῆλθε στήν τάξη τῶν λαϊκῶν καί ἀπώλεσε τό προνόμιο τῆς ἐνδύσεως τῆς ἱερατικῆς ἀμφιέσεως, καθώς καί τό δικαίωμα τῆς τελέσεως τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων καί τῶν λοιπῶν ἱεροπραξιῶν.

Ἡ ἀνωτέρω λυπηρή ἐξέλιξη ἐπῆλθε ὡς ἀπόρροια τῆς ἐπί μακρόν ἀντικανονικῆς συμπεριφορᾶς του κ. Ἐλευθερίου Τάτση, ὁ ὁποῖος μέ διαδοχικές παραβατικές ἐνέργειες καί μέ ἐπιθετικές δημόσιες τοποθετήσεις του, ἔβαλε ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τοῦ Παναγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, τῶν Ἐπισκόπων καί τῶν ἀδελφῶν του κληρικῶν, φτάνοντας μάλιστα στό σημεῖο νά δημιουργήσει μιά δική του «ἐκκλησία», ἀποκόπτοντας ἐπίσημα καί ἑκούσια τόν ἑαυτό του ἀπό τήν κανονική καί μοναδική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία.

Παρότι ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος μας κ.κ. Μακάριος ἐπεδίωξε μέ εἰλικρίνεια, πατρική ἀγωνία καί καρτερικότητα τήν εἰρήνευση τῆς ψυχῆς του, τή μετάνοια καί τήν ἐπιστροφή του στό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ἐντούτοις ὅλες δυστυχῶς οἱ προσπάθειες τοῦ Ποιμενάρχου μας προσέκρουαν στόν ἐγωισμό καί στήν ἐπίμονη διάθεση αὐτονόμησης τοῦ καθαιρεθέντος πλέον κληρικοῦ.

Κατόπιν τούτων, ἡ Ἱερά Ἀρχιεπισκοπή μας ὑποχρεοῦται νά ὑπενθυμίσει στό εὐσεβές καί φιλόχριστο ποίμνιό της ὅτι ὅλα τά Ἱερά Μυστήρια καί κάθε ἱεροπραξία (Θεῖες Λειτουργίες, Ἱερές Ἀκολουθίες, Γάμοι, Βαπτίσεις, Κηδεῖες κ.λπ.) πού ἐνδέχεται νά τελεῖ ἀντικανονικῶς ἐφεξῆς ὁ καθηρημένος κληρικός κ. Τάτσης, εἶναι ἄκυρα καί ἀνυπόστατα, θεωρούμενα ὡς μή γενόμενα ἀπό τήν κανονική Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέ ὅλο τόν κόσμο. Δηλαδή, τίποτε πλέον ἀπό αὐτά πού ἐνδεχομένως θά τελεῖ ὁ κ. Τάτσης δέ θά ἀναγνωρίζεται ἀπό τά Ὀρθόδοξα Πατριαρχεῖα, τίς Ἀρχιεπισκοπές, τίς Μητροπόλεις, τίς Μονές του Ἁγίου Ὄρους καί τίς λοιπές Μονές τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἐπίσης, ἐπί τῆ βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων, ὅσοι μετέχουν σέ Μυστήρια καί ἱεροπραξίες πού ἀντικανονικῶς τελοῦνται ἀπό καθηρημένους κληρικούς, ὅπως ἀπό τόν κ. Τάτση, ἀποκόπτουν τόν ἑαυτό τους ἀπό τό κανονικό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, δηλαδή αὐτοαφορίζονται καί ἑπομένως δέν μποροῦν νά γίνονται δεκτοί οὔτε γιά τό Μυστήριο τῆς Θείας Κοινωνίας, οὔτε γιά τά ἄλλα Μυστήρια, οὔτε βεβαίως καί γιά τίς λοιπές Ἀκολουθίες, ὅπως εἶναι ἡ κηδεία, ἀπό τίς κανονικές ἐνορίες καί ἐκκλησίες τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς.

Μεγάλη εὐθύνη στήν ὑπόθεση τῆς ἐκτροπῆς τοῦ κ. Τάτση φέρει καί ἡ κ. Γλυκερία Ἀνδριώτη, ἡ ὁποία θεώρησε ὅτι μποροῦσε νά διαχειριστεῖ τά ἱερά καί τά ὅσια τῆς ἱεροσύνης καί τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως. Ἡ ἐν λόγω κυρία, καίτοι ἐκλήθη ἀπό τά Πνευματικά Δικαστήρια τῆς Ἐκκλησίας νά ἐξηγήσει τούς λόγους τῆς ἀντικανονικῆς της συμπεριφορᾶς, ἡ ἰδία ἀπαξίωσε καί δέν ἐμφανίστηκε.

Γιά τά κανονικά καί ἐκκλησιαστικά της παραπτώματα, μέ ἀπόφαση τοῦ Δευτεροβαθμίου Ἐκκλησιαστικοῦ Δικαστηρίου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, τῆς ἐπεβλήθη τό ἐπιτίμιον τῆς ἀκοινωνησίας. Ἐξετάζεται δέ καί τό ἐνδεχόμενο παραπομπῆς της στήν Αὐστραλιανή Δικαιοσύνη, διότι παρά τούς κανονισμούς τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας ὅτι ὅλα τά μέλη τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων μετέχουν στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας ἐθελοντικά καί ἀφιλοκερδῶς, ἐκείνη ἐλάμβανε κανονικό μισθό ἀπό τήν Παναγία τήν Καμαριανή.

Ἀξίζει, τέλος, νά ὑπενθυμίσουμε ἕνα ἐνδεικτικό μέρος τῆς διδασκαλίας δύο συγχρόνων Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου καί τοῦ Ἁγίου Παϊσίου τοῦ Αγιορείτου:

• «Ὁ φανατισμός δέν ἔχει σχέση μέ τό Χριστό» (Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης. Ἀπό τό βιβλίο: Ὁ Χριστός εἶναι τό πᾶν, σελ. 103).
• «Γιά νά διατηρήσουμε τήν ἑνότητα μας θά πρέπει νά κάνουμε ὑπακοή στήν Ἐκκλησία καί τούς Ἐπισκόπους Της. Ὑπακούοντας στήν Ἐκκλησία, ὑπακούομε στόν ἴδιο τόν Χριστό» (Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης. Ἀπό τό βιβλίο: Ὁ Χριστός εἶναι τό πᾶν, σελ. 29).
• «Ὅ,τι πεῖ ἡ Ἐκκλησία, ἐκεῖνο πρέπει νά ἀκολουθοῦμε ὅλοι» (Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης, Στό βιβλίο: Μύρων ἐκκενωθέν, σελ. 41).

Ὁ Σεβασμιώτατος Ἀρχιεπίσκοπος μας καί οἱ λοιποί κληρικοί τῆς τοπικῆς μας Ἐκκλησίας εὔχονται καί προσεύχονται γιά τή μετάνοια καί τήν ἐπιστροφή τόσο τοῦ κ. Ἐλευθερίου Τάτση, ὅσο καί τῆς συνεργάτιδος του, κ. Γλυκερίας Ἀνδριώτη».