Ὁ φιλόκαλος Χαράλαμπος Χαραλαμπόπουλος

Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου

Χαιρετισμός στήν τιμητική ἐκδήλωση πού ἔγινε στήν Ἀθήνα γιά τόν Χαράλαμπο Χαραλαμπόπουλο, τήν 17-9-2023

Θέλω νά συγχαρῶ τήν Ὁμοσπονδία Συλλόγων Ναυπακτίας καί τήν Ἀδελφότητα Ναυπακτίων Ἀττικῆς γιά τήν σημερινή ἐκδήλωση, κατά τήν ὁποία τιμᾶται ὁ Χαράλαμπος Χαραλαμπόπουλος, γιά πολλά χρόνια Πρόεδρος τῆς Ἑταιρείας Ναυπακτιακῶν Μελετῶν καί μέλος πολλῶν Σωματείων τῆς Ἐπαρχίας μας, καί πρωτοπόρος τοῦ πατριδοτοπικοῦ κινήματος.

Δυστυχῶς, ἄλλοι λόγοι, κυρίως οἱ ἀνειλημμένες ὑποχρεώσεις μου στήν Ναύπακτο δέν μοῦ ἐπέτρεψαν νά παρευρεθῶ μαζί σας στήν τιμητική καί ἐξαιρετική αὐτή ἐκδήλωση καί νά ἀποδώσω μέ τόν λόγο μου καί τήν παρουσία μου τήν τιμή πού ἁρμόζει στόν ἀγαπητό σέ ὅλους μας Μπάμπη Χαραλαμπόπουλο.

Πρίν 28 χρόνια, ὅταν ἦλθα ὡς Μητροπολίτης στήν Ναύπακτο, ἀπό τούς πρώτους πού γνώρισα ἦταν ὁ κ. Χαραλαμπόπουλος. Ἦταν νέος στήν ἡλικία, δραστήριος, ἐρευνητής τῶν ἱστορικῶν δεδομένων τῆς περιοχῆς, ὀργανωτής Συνεδρίων, πρωτοπόρος σέ πολλές πρωτοβουλίες γιά τήν ἀνάπτυξη τῆς Ναυπακτίας, ὑποκινητής κάθε καλοῦ στήν περιοχή μας, διοργανωτής ἐπιστημονικῶν Συνεδρίων, συγγραφεύς ἀξιόλογων καί πρωτότυπων βιβλίων. Καί, φυσικά, ὡς Μητροπολίτης συνεργάσθηκα ἁρμονικότατα μαζί του σέ πολλά ζητήματα κοινοῦ ἐνδιαφέροντος ἀλλά καί ἐκεῖνος μέ ἀποδέχθηκε καί συνεργάσθηκε μαζί μου, ἐπειδή ἔχει ἐκκλησιαστικό φρόνημα. Ὅ,τι τοῦ ζητοῦσα ἦταν πρόθυμος νά ἀνατρέξη σέ Βιβλιοθῆκες καί στά διάφορα Ἀρχεῖα καί στά Γενικἀ Ἀρχεῖα τοῦ Κράτους, προκειμένου νά μοῦ παράσχη τίς δέουσες πληροφορίες καί τά ἀποδεικτικά ἔγγραφα καί ὑλικό ἀπό τήν Ἑφημερίδα τῆς Κυβερνήσεως.

Κατά καιρούς ἐρεύνησε τά Ἀρχεῖα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παναγίας Ἀμπελακιώτισσας καί δημοσίευσε πολύτιμο ὑλικό, καί τό ἐξέδωσε σέ βιβλίο μέ τίτλο «Παναγία Ἀμπελακιώτισσα, ἔγγραφα 1708-1965», ὅπως ἐπίσης ἐρεύνησε τά Ἀρχεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Καί ὅταν μερικά ἀπό αὐτά ἐξαφανίστηκαν ἀπό τά Ἀρχεῖα, διασώθηκε ὅλος αὐτός ὁ πλοῦτος ἀπό τόν ζῆλο καί τήν ἔρευνα τοῦ ἀγαπητοῦ αὐτοῦ τέκνου τῆς Ναυπακτίας.

Γενικά ἐρεύνησε καί παρουσίασε ἀξιόλογες ἐκκλησιαστικές προσωπικότητες τῆς περιοχῆς μας. Ἐνδεικτικά ἀναφέρω τόν Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ἰωάννη Ἀπόκαυκο, τόν μακαριστό Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κυρό Δαμασκηνό, πού χρημάτισε σέ κάποια περίοδο Πρωθυπουργός καί Ἀντιβασιλεύς, τόν μακαριστό Μητροπολίτη Φθιώτιδος Δαμασκηνό, πού καταγόταν ἀπό τήν Δορβιτσά Ναυπακτίας, γενέτειρα τοῦ τιμωμένου σήμερα κ. Χαράλαμπου Χαραλαμπόπουλου κ. ἄ.

Ἰδίως θά ἤθελα νά ἀναφέρω τό σημαντικό βιβλίο μέ τίτλο «Συνοπτικό διάγραμμα γιά τήν συγγραφή τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἱστορίας τῆς Ναυπάκτου (300; - 2000)», πού εἶναι ὅ,τι καλύτερο καί ἐπιστημονικότερο ἔχουμε στόν τομέα αὐτόν.

Κατήρτισε, μέ ἀνάγνωση ὅλης τῆς σχετικῆς βιβλιογραφίας καί τῶν Ἀρχείων, τόν ὁλοκληρωμένο κατάλογο τῶν Ἐπισκόπων καί Μητροπολιτῶν τῆς Ναυπάκτου ἀπό τό 300 μ.Χ. μέχρι σήμερα, διορθώνοντας διάφορα σημαντικά λάθη. Γιά παράδειγμα, διαβάζαμε γιά πολλά χρόνια, στό μνημεῖο τοῦ ἀγνώστου στρατιώτου στήν Ναύπακτο ὅτι ὁ πρῶτος Ἐπίσκοπος Ναυπάκτου ἦταν ὁ Καλλικράτης τό 197 μ.Χ., καί ἐκεῖνος ἀποκατέστησε τήν ἀλήθεια ὅτι πρόκειται γιά λάθος πού ξεκίνησε ἀπό τόν Πουκιεβίλ, ὁ ὁποῖος ἐξέλαβε τό 197, ἐνῶ εἶναι ἀριθμός σελίδας σχετικοῦ βιβλίου, ὡς χρόνο παραμονῆς του στήν Ναύπακτο.

Μέ τήν ἐργώδη καί φιλόκαλη προσπάθειά του διορθώθηκαν πολλά ἄλλα σφάλματα στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία τῆς Ναυπάκτου.

Ἐπίσης, μέ δική του πρόταση καί ἐπιμέλεια καταρτίστηκε τό «Ναολόγιο» τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, στό ὁποῖο καταγράφονται ὅλοι οἱ Ἱεροί Ναοί καί τά ἐξωκκλήσια μέ φωτογραφίες καί ἱστορικά στοιχεῖα, τό ὁποῖο ἔχει ἀναρτηθῆ στήν ἱστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καί ἀναμένει χορηγό γιά τήν ἔκδοση.

Θά μποροῦσα νά ἀναφέρω καί ἄλλα τεκμήρια τῆς φιλόκαλης καί ἐρευνητικῆς ἐργασίας του, κυρίως στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία τῆς Ναυπάκτου, ἀλλά δέν θέλω νά καταχρασθῶ τόν χρόνο. Ἐκεῖνο πού θά μποροῦσε νά λεχθῆ εἶναι ὅτι ὁ τρόπος γραφῆς τοῦ Χαράλαμπου Χαραλαμπόπουλου ὁμοιάζει μέ τόν ἐρευνητή ἱστορικό, καί ὄχι μέ τόν λογοτέχνη, ἀφοῦ εἶναι γραφή ἀρρενωπή, χωρίς ὑπερβολικές ἐκφράσεις καί λυρισμούς συνδυασμένους μέ φαντασίες.

Γενικά, ὁ ἴδιος ἐκφράζει στήν ζωή του τό σοφό λόγιο τοῦ Ἡράκλειτου: «Σωφρονεῖν ἀρετή μεγίστη, καί σοφίη ἀληθέα λέγειν καί ποιεῖν κατά φύσιν ἐπαΐοντας», δηλαδή «τό νά σκέφτεται κανείς σωστά (ἡ φρόνηση) εἶναι μεγίστη ἀρετή, καί σοφία εἶναι τό νά λέη κανείς τήν ἀλήθεια καί νά ἐνεργῆ σύμφωνα μέ τή φύση, ἀφοῦ τή γνωρίσει».

Ὁλοκληρώνοντας τήν σύντομη αὐτήν παρουσίασή μου, θά ἤθελα νά πῶ ὅτι ὁ ἀγαπητός μας Μπάμπης ἕνα ἀπό τά προσόντα πού ἔχει εἶναι ὅτι εἶναι ἀρκετά εὐγενής. Καί πῶς μπορεῖ νά μήν εἶναι εὐγενής, ὅταν δίπλα του ἔχει τήν Εὐγενία ὡς σύζυγό του, πού τόν στηρίζει καί τόν κάνει εὐγενέστερο;

Εὔχομαι νά ἔχη ὑγεία, ὥστε νά αὐξηθῆ ἡ παραγωγικότητά του.