Κύριο θέμα: Πραγματοποιήθηκε η ετήσια Ιερατική Σύναξη της Μητροπόλεώς μας, με θέμα: - Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ Αἱρέσεις

Ο ρόλος του Ορθοδόξου Ιερέως είναι να μαρτυρή τον λόγο της αληθείας, να αποκαλύπτη στον κόσμο το θέλημα του Ουρανίου Πατρός, ο οποίος “πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν” και να καθογηδή το ποίμνιο που του εμπιστεύθηκε ο Θεός δια του Επισκόπου “εις νομάς σωτηρίους”, δηλαδή να του ανοίγη τον δρόμο της κοινωνίας και σχέσης με τον Θεό, απαλλάσσοντάς το από τις αιχμαλωσίες σε εμπαθείς και άκαρπους λογισμούς, καθώς και από λανθασμένα δόγματα που διαστρεβλώνουν την αλήθεια της αποστολικής πίστεως και οδηγούν σε αδιέξοδο δρόμο την πνευματική του πορεία.

Είναι απαραίτητο, λοιπόν, ο Κληρικός να είναι εφοδιασμένος με την γνώση και την πείρα που απαιτεί η ποιμαντική του διακονία. Πρέπει να είναι ο ίδιος “βεβαιόπιστος”, διακριτικός, αλλά και γνώστης των μεθόδων που εφαρμόζουν οι πάσης προελεύσεως αιρετικές ομάδες, στην προσπάθειά τους να προσελκύσουν στην πλάνη τους μέλη του Ορθοδόξου Ποιμνίου, πού, ενώ έλαβαν το Ορθόδοξο Βάπτισμα, δεν έχουν στερεωθεί στην Ορθόδοξη πίστη και ζωή.

Αποβλέποντας η Ιερά Μητρόπολις στην ενημέρωση των Κληρικών στο σοβαρό θέμα της δράσεως των αιρετικών και στην ανάγκη της καλλιέργειας της Ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας μας, όρισε το θέμα: “Ορθόδοξη Εκκλησία και αιρέσεις”, ως γενικό θέμα της φετινής ετήσιας Ιερατικής Συνάξεως, που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου, στις κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεως, στον άγιο Παντελεήμονα Αντιρρίου. Καλώντας ο Σεβ. Μητροπολίτης μας τους Κληρικούς, εν ενεργεία και συνταξιούχους, στην Σύναξη, έγραφε: “Η θεματολογία της Συνάξεως... είναι σημαντική, γιατί εν όψει των μεγάλων αλλαγών που θα πραγματοποιηθούν και των διαφόρων κινδύνων που αντιμετωπίζουμε, πρέπει αφ’ ενός μεν να αποκτήσουμε μεγαλύτερη γνώση της Ορθοδόξου αυτοσυνειδησίας μας, αφ’ ετέρου δε να γνωρίσουμε τον τρόπο και την μέθοδο με την οποία βάλλουν οι ποικιλώνυμοι αιρετικοί εναντίον της Εκκλησίας και της Παραδόσεώς μας”.

Η Σύναξη ξεκίνησε με Ορθρο και Αρχιερατική θ. Λειτουργία, στο τέλος της οποίας τελέσθηκε Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως του μακαριστού Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεώς μας π. Ιεροθέου Κατσάνου. Μετά το πρωινό ρόφημα στην τραπεζαρία της κατασκήνωσης, άρχισε στο Παρεκκλήσιο του αγίου Παντελεήμονος το καθ’ αυτό μέρος της Συνάξεως.

Πρώτη εισήγηση ήταν του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Ιεροθέου, με θέμα: “Η Εκκλησία και οι ιδιότητές της”. Το θέμα αυτό έθεσε τις προϋποθέσεις για την μελέτη του θέματος των αιρέσεων, διότι η γνώση του τί είναι Εκκλησία και ποιες είναι οι ιδιότητές της ξεκαθαρίζει το τί είναι αιρετική συναγωγή και πότε με τις απόψεις μας και τον τρόπο της ζωής μας αποκοπτόμαστε από την Εκκλησία. Ο Σεβασμιώτατος στην εισήγησή του αφ’ ενός αναφέρθηκε στο “πρόβλημα” του ορισμού της Εκκλησίας, μίλησε για την ανεπάρκεια ορισμένων ορισμών, που δόθηκαν από ακαδημαϊκούς δασκάλους και αφ’ ετέρου ανέλυσε τις ιδιότητές της, όπως διατυπώνονται στο Σύμβολο της πίστεως.

Η δεύτερη εισήγηση ήταν του Πρωτοπρεσβυτέρου π. Κυριακού Τσουρού, με θέμα: “Οι σύγχρονες αιρέσεις στην Ελλάδα”. Ο π. Κυριακός συνεχίζει το έργο του μακαριστού π. Αντωνίου Αλεβιζοπούλου, του οποίου ήταν συνεργάτης. Με την γνώση και την εμπειρία που κατέχει, επεσήμανε την τακτική της υποκρισίας με την οποία δρουν σύγχρονες αιρετικές ομάδες, οι οποίες καταφέρνουν να παραπλανήσουν ακόμη και Ορθοδόξους Κληρικούς, οι οποίοι, επειδή δεν γνωρίζουν, δεν μπορούν εξ αρχής να υποψιασθούν τις προθέσεις τους και την πραγματική διδασκαλία τους. Στη εισήγηση και στις συζητήσεις τόνισε, ότι, ενώ είμαστε ο “παράδεισος” των αιρετικών, λόγω της μεγάλης ανοχής του Κράτους, μας φέρνουν συχνά κατηγορούμενους στους διεθνείς οργανισμούς για καταπάτηση θρησκευτικών ελευθεριών. Και να σκεφθή κανείς ότι η Γερμανία, η Γαλλία, αλλά και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχουν πάρει αυστηρές αποφάσεις για αιρετικές και παραθρησκευτικές ομάδες.

Μετά από τις δύο αυτές εισηγήσεις και τις πολύ ενδιαφέρουσες συζητήσεις που τις ακολούθησαν, έγινε διακοπή για γεύμα, για να συνεχισθή η Σύναξη το απόγευμα με την εισήγηση του Αρχιμανδρίτου π. Ιγνατίου Σταυροπούλου, με θέμα: “Παραθρησκείες και αιρετικές ομάδες στην περιοχή μας”. Ο εισηγητής, αφού μίλησε γενικά για τις διδασκαλίες των αιρετικών ομάδων που έχουν κάποια - έστω μικρή - παρουσία στην περιοχή της Ναυπακτίας και του Αγίου Βλασίου, αναφέρθηκε σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, καθώς και στο τρόπο αντιμετωπίσεώς τους. Επεσήμανε, επίσης, την αναμενόμενη αύξηση του προβλήματος των αιρέσεων, λόγω της εγκαταστάσεως στην περιοχή μας πολλών ξένων, από διάφορες χώρες της Ευρώπης. Ο Σεβασμιώτατος παρότρυνε τους Ιερείς να συνεργάζονται με τον π. Ιγνάτιο, υπεύθυνο της Ιεράς Μητροπόλεως για τις αιρέσεις, όταν διαπιστώνουν ύπαρξη αιρετικών στην Ενορία τους, ώστε το πρόβλημα να αντιμετωπίζεται κατά το δυνατόν καλύτερα.

Στο τέλος των συζητήσεων, που ακολούθησαν την τρίτη και τελευταία εισήγηση, διαβάσθηκαν τα πορίσματα της Συνάξεως, που συνέταξε επιτροπή Ιερέων.

Σφραγίδα στην όλη εκδήλωση έβαλε η ακολουθία του Εσπερινού.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι στην διακονία των τραπεζών της Σύναξης υπηρέτησαν κυρίως Πρεσβυτέρες Ιερέων της Μητροπόλεώς μας, αλλά και άλλες κυρίες της Ναυπάκτου, που πάντα συντρέχουν στο έργο των Ενοριών και της Ιεράς Μητροπόλεως.

Πορίσματα της Συνάξεως

Την Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 1998 πραγματοποιήθηκε στις Κατασκηνώσεις της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, στον άγιο Παντελεήμονα Αντιρρίου, η τρίτη Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως, με γενικό θέμα: “Ορθόδοξη Εκκλησία και αιρέσεις”.

Στις εισηγήσεις, που έγιναν στη Σύναξη, διατυπώθηκαν αφ’ ενός μεν η Ορθόδοξη διδασκαλία περί Εκκλησίας, αφ’ ετέρου δε το τί είναι αίρεση και ποιές είναι οι αιτίες της γεννέσεως και οι τρόποι δράσεως των συγχρόνων αιρέσεων.

Επισημάνθηκε η αλήθεια ότι δεν υπάρχει ορισμός για την Εκκλησία. Γνωρίζουμε μόνο ότι είναι Σώμα Χριστού. Μπορούμε, επίσης, να χρησιμοποιούμε κάποιες αγιογραφικές εικόνες, που εκφράζουν πτυχές της ζωής της.

Αναλύθηκαν οι ιδιότητες της Εκκλησίας, που περιλαμβάνονται στο Σύμβολο της Πίστεως.

Η Εκκλησία είναι Μία, δηλαδή δεν υπάρχουν πολλές Εκκλησίες. Οι αιρετικοί δεν συγκροτούν Χριστιανική Εκκλησία, αλλά αποκόπτουν τον εαυτό τους από το ένα Σώμα, της Μίας Εκκλησίας του Χριστού.

Η Εκκλησία είναι Αγία, λόγω της αγιότητος της Κεφαλής της· είναι Καθολική, γιατί είναι οικουμενική, δηλαδή έχει διαδοθεί σ’ όλο τον κόσμο και περιέχει την ολόκληρη, δηλαδή, την Ορθόδοξη αλήθεια· είναι, τέλος, Αποστολική, γιατί ακρογωνιαίος λίθος της είναι ο Χριστός, ο απεσταλμένος του Πατρός, και στηρίζεται στην διδασκαλία των Αποστόλων του Χριστού.

Τονίσθηκε, ότι το σύγχρονο πρόβλημα της Εκκλησίας είναι η εκκλησιολογία, δηλαδή, η διδασκαλία περί Εκκλησίας, λόγω του ότι η Ορθόδοξη αλήθεια περί Εκκλησίας συσσκοτίζεται μέσα στο πνεύμα ενός σύγχρονου χριστιανικού οικουμενισμού, του οποίου γνωρίσματα είναι ο δογματικός μινιμαλισμός, μια “βαπτισματική θεολογία” και διάφορες άλλες θεωρίες.

Σχετικά με τις αιρέσεις έγινε διάκριση μεταξύ χριστιανικών, παραχριστιανικών και παραθρησκευτικών ομάδων.

Επισημάνθηκε η μεγάλη διάδοση, με ύπουλους τρόπους, των διδασκαλιών και των μεθόδων ορισμένων παραθρησκευτικών ομάδων, που έχουν έντονα στοιχεία ανατολικών θρησκειών, οι οποίες με το πρόσχημα του φιλοσοφικού στοχασμού, του φιλανθρωπικού σωματείου ή των εναλλακτικών θεραπευτικών μεθόδων και της άσκησης του σώματος, παραπλανούν πολλούς Χριστιανούς, ακόμη και κάποιους Κληρικούς, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται κάτω από το ιλαρό προσωπείο που παρουσιάζουν το δαιμονικό πρόσωπο της παραθρησκευτικής οργάνωσης.

Τονίσθηκε η ανάγκη καταρτισμού των Ιερέων πάνω στα θέματα των αιρέσεων και της παραθρησκείας, καθώς και η ανάγκη αναπτύξεως της λειτουργικής ζωής, με την οργάνωση των Ενοριών κατά το πρότυπο των αποστολικών Ενοριών.

Επίσης, έγινε αναφορά στο πρόβλημα της παραθρησκείας και της εμφάνισης αιρετικών ομάδων στην περιοχή της Ναυπακτίας. Υπογραμμίσθηκε ότι αναμένεται αύξηση της παρουσίας τους, λόγω της ελεύσεως πολλών ξένων σε έργα που εκτελούνται στην περιοχή. Αναφέρθηκαν βασικά σημεία των διδασκαλιών των αιρέσεων, που έχουν κάποια παρουσία στην Ναυπακτία, και συζητήθηκαν τρόποι αντιμετωπίσεώς τους.

π.Θ.Α.Β.