Κύριο θέμα: Πραγματοποιήθηκε ἡ ἐτήσια Ἱερατική Σύναξη τῆς Μητροπόλεώς μας, μέ θέμα: - Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί Αἱρέσεις

Ὁ ρόλος τοῦ Ὀρθοδόξου Ἱερέως εἶναι νά μαρτυρῆ τόν λόγο τῆς ἀληθείας, νά ἀποκαλύπτη στόν κόσμο τό θέλημα τοῦ Οὐρανίου Πατρός, ὁ ὁποῖος “πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθείν” καί νά καθογηδῆ τό ποίμνιο πού τοῦ ἐμπιστεύθηκε ὁ Θεός διά τοῦ Ἐπισκόπου “εἰς νομάς σωτηρίους”, δηλαδή νά τοῦ ἀνοίγη τόν δρόμο τῆς κοινωνίας καί σχέσης μέ τόν Θεό, ἀπαλλάσσοντάς το ἀπό τίς αἰχμαλωσίες σέ ἐμπαθεῖς καί ἄκαρπους λογισμούς, καθώς καί ἀπό λανθασμένα δόγματα πού διαστρεβλώνουν τήν ἀλήθεια τῆς ἀποστολικῆς πίστεως καί ὁδηγοῦν σέ ἀδιέξοδο δρόμο τήν πνευματική του πορεία.

Εἶναι ἀπαραίτητο, λοιπόν, ὁ Κληρικός νά εἶναι ἐφοδιασμένος μέ τήν γνώση καί τήν πείρα πού ἀπαιτεῖ ἡ ποιμαντική του διακονία. Πρέπει νά εἶναι ὁ ἴδιος “βεβαιόπιστος”, διακριτικός, ἀλλά καί γνώστης τῶν μεθόδων πού ἐφαρμόζουν οἱ πάσης προελεύσεως αἱρετικές ὁμάδες, στήν προσπάθειά τους νά προσελκύσουν στήν πλάνη τούς μέλη τοῦ Ὀρθοδόξου Ποιμνίου, ποῦ, ἐνῶ ἔλαβαν τό Ὀρθόδοξο Βάπτισμα, δέν ἔχουν στερεωθεῖ στήν Ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή.

Ἀποβλέποντας ἡ Ἱερά Μητρόπολις στήν ἐνημέρωση τῶν Κληρικῶν στό σοβαρό θέμα τῆς δράσεως τῶν αἱρετικῶν καί στήν ἀνάγκη τῆς καλλιέργειας τῆς Ὀρθοδόξου αὐτοσυνειδησίας μας, ὅρισε τό θέμα: “Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί αἱρέσεις”, ὡς γενικό θέμα τῆς φετινῆς ἐτήσιας Ἱερατικῆς Συνάξεως, πού πραγματοποιήθηκε τήν Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου, στίς κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, στόν ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου. Καλώντας ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας τούς Κληρικούς, ἐν ἐνεργεία καί συνταξιούχους, στήν Σύναξη, ἔγραφε: “Ἡ θεματολογία τῆς Συνάξεως... εἶναι σημαντική, γιατί ἐν ὄψει τῶν μεγάλων ἀλλαγῶν πού θά πραγματοποιηθοῦν καί τῶν διαφόρων κινδύνων πού ἀντιμετωπίζουμε, πρέπει ἀφ’ ἑνός μέν νά ἀποκτήσουμε μεγαλύτερη γνώση τῆς Ὀρθοδόξου αὐτοσυνειδησίας μας, ἀφ’ ἑτέρου δέ νά γνωρίσουμε τόν τρόπο καί τήν μέθοδο μέ τήν ὁποία βάλλουν οἱ ποικιλώνυμοι αἱρετικοί ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας καί τῆς Παραδόσεως μας”.

Ἡ Σύναξη ξεκίνησε μέ Ὄρθρο καί Ἀρχιερατική θ. Λειτουργία, στό τέλος τῆς ὁποίας τελέσθηκε Μνημόσυνο ὑπέρ ἀναπαύσεως τοῦ μακαριστοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας π. Ἱεροθέου Κατσάνου. Μετά τό πρωινό ρόφημα στήν τραπεζαρία τῆς κατασκήνωσης, ἄρχισε στό Παρεκκλήσιο τοῦ ἁγίου Παντελεήμονος τό καθ’ αὐτό μέρος τῆς Συνάξεως.

Πρώτη εἰσήγηση ἦταν τοῦ Μητροπολίτου μας κ. Ἱεροθέου, μέ θέμα: “Ἡ Ἐκκλησία καί οἱ ἰδιότητες της”. Τό θέμα αὐτό ἔθεσε τίς προϋποθέσεις γιά τήν μελέτη τοῦ θέματος τῶν αἱρέσεων, διότι ἡ γνώση τοῦ τί εἶναι Ἐκκλησία καί ποιές εἶναι οἱ ἰδιότητές της ξεκαθαρίζει τό τί εἶναι αἱρετική συναγωγή καί πότε μέ τίς ἀπόψεις μας καί τόν τρόπο τῆς ζωῆς μας ἀποκοπτόμαστε ἀπό τήν Ἐκκλησία. Ὁ Σεβασμιώτατος στήν εἰσήγησή του ἀφ’ ἑνός ἀναφέρθηκε στό “προβλημα” τοῦ ὁρισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας, μίλησε γιά τήν ἀνεπάρκεια ὁρισμένων ὁρισμῶν, πού δόθηκαν ἀπό ἀκαδημαϊκούς δασκάλους καί ἀφ’ ἑτέρου ἀνέλυσε τίς ἰδιότητές της, ὅπως διατυπώνονται στό Σύμβολο τῆς πίστεως.

Ἡ δεύτερη εἰσήγηση ἦταν τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου π. Κυριακοῦ Τσουροῦ, μέ θέμα: “Οἱ σύγχρονες αἱρέσεις στήν Ἑλλάδα”. Ὁ π. Κυριακός συνεχίζει τό ἔργο τοῦ μακαριστοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου, τοῦ ὁποίου ἦταν συνεργάτης. Μέ τήν γνώση καί τήν ἐμπειρία πού κατέχει, ἐπεσήμανε τήν τακτική της ὑποκρισίας μέ τήν ὁποία δροῦν σύγχρονες αἱρετικές ὁμάδες, οἱ ὁποῖες καταφέρνουν νά παραπλανήσουν ἀκόμη καί Ὀρθοδόξους Κληρικούς, οἱ ὁποῖοι, ἐπειδή δέν γνωρίζουν, δέν μποροῦν ἐξ ἀρχῆς νά ὑποψιασθοῦν τίς προθέσεις τους καί τήν πραγματική διδασκαλία τους. Στή εἰσήγηση καί στίς συζητήσεις τόνισε, ὅτι, ἐνῶ εἴμαστε ὁ “παραδεισος” τῶν αἱρετικῶν, λόγω τῆς μεγάλης ἀνοχῆς τοῦ Κράτους, μᾶς φέρνουν συχνά κατηγορούμενους στούς διεθνεῖς ὀργανισμούς γιά καταπάτηση θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν. Καί νά σκεφθῆ κανείς ὅτι ἡ Γερμανία, ἡ Γαλλία, ἀλλά καί τό Εὐρωπαϊκό Κοινοβούλιο ἔχουν πάρει αὐστηρές ἀποφάσεις γιά αἱρετικές καί παραθρησκευτικές ὁμάδες.

Μετά ἀπό τίς δύο αὐτές εἰσηγήσεις καί τίς πολύ ἐνδιαφέρουσες συζητήσεις πού τίς ἀκολούθησαν, ἔγινε διακοπή γιά γεῦμα, γιά νά συνεχισθῆ ἡ Σύναξη τό ἀπόγευμα μέ τήν εἰσήγηση τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Ἰγνατίου Σταυροπούλου, μέ θέμα: “Παραθρησκεῖες καί αἱρετικές ὁμάδες στήν περιοχή μας”. Ὁ εἰσηγητής, ἀφοῦ μίλησε γενικά γιά τίς διδασκαλίες τῶν αἱρετικῶν ὁμάδων πού ἔχουν κάποια - ἔστω μικρή - παρουσία στήν περιοχή τῆς Ναυπακτίας καί τοῦ Ἁγίου Βλασίου, ἀναφέρθηκε σέ συγκεκριμένες περιπτώσεις, καθώς καί στό τρόπο ἀντιμετωπίσεώς τους. Ἐπεσήμανε, ἐπίσης, τήν ἀναμενόμενη αὔξηση τοῦ προβλήματος τῶν αἱρέσεων, λόγω τῆς ἐγκαταστάσεως στήν περιοχή μᾶς πολλῶν ξένων, ἀπό διάφορες χῶρες τῆς Εὐρώπης. Ὁ Σεβασμιώτατος παρότρυνε τούς Ἱερεῖς νά συνεργάζονται μέ τόν π. Ἰγνάτιο, ὑπεύθυνό της Ἱερᾶς Μητροπόλεως γιά τίς αἱρέσεις, ὅταν διαπιστώνουν ὕπαρξη αἱρετικῶν στήν Ἐνορία τους, ὥστε τό πρόβλημα νά ἀντιμετωπίζεται κατά τό δυνατόν καλύτερα.

Στό τέλος τῶν συζητήσεων, πού ἀκολούθησαν τήν τρίτη καί τελευταία εἰσήγηση, διαβάσθηκαν τά πορίσματα τῆς Συνάξεως, πού συνέταξε ἐπιτροπή Ἱερέων.

Σφραγίδα στήν ὅλη ἐκδήλωση ἔβαλε ἡ ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ.

Πρέπει νά σημειώσουμε ὅτι στήν διακονία τῶν τραπεζῶν τῆς Σύναξης ὑπηρέτησαν κυρίως Πρεσβυτέρες Ἱερέων τῆς Μητροπόλεώς μας, ἀλλά καί ἄλλες κυρίες τῆς Ναυπάκτου, πού πάντα συντρέχουν στό ἔργο τῶν Ἐνοριῶν καί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως.

Πορίσματα τῆς Συνάξεως

Τήν Πέμπτη 24 Σεπτεμβρίου 1998 πραγματοποιήθηκε στίς Κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου, στόν ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου, ἡ τρίτη Ἱερατική Σύναξη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, μέ γενικό θέμα: “Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί αἱρέσεις”.

Στίς εἰσηγήσεις, πού ἔγιναν στή Σύναξη, διατυπώθηκαν ἀφ’ ἑνός μέν ἡ Ὀρθόδοξη διδασκαλία περί Ἐκκλησίας, ἀφ’ ἑτέρου δέ τό τί εἶναι αἵρεση καί ποιές εἶναι οἱ αἰτίες τῆς γεννέσεως καί οἱ τρόποι δράσεως τῶν συγχρόνων αἱρέσεων.

Ἐπισημάνθηκε ἡ ἀλήθεια ὅτι δέν ὑπάρχει ὁρισμός γιά τήν Ἐκκλησία. Γνωρίζουμε μόνο ὅτι εἶναι Σῶμα Χριστοῦ. Μποροῦμε, ἐπίσης, νά χρησιμοποιοῦμε κάποιες ἁγιογραφικές εἰκόνες, πού ἐκφράζουν πτυχές τῆς ζωῆς της.

Ἀναλύθηκαν οἱ ἰδιότητες τῆς Ἐκκλησίας, πού περιλαμβάνονται στό Σύμβολο τῆς Πίστεως.

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία, δηλαδή δέν ὑπάρχουν πολλές Ἐκκλησίες. Οἱ αἱρετικοί δέν συγκροτοῦν Χριστιανική Ἐκκλησία, ἀλλά ἀποκόπτουν τόν ἑαυτό τους ἀπό τό ἕνα Σῶμα, τῆς Μίας Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Ἁγία, λόγω τῆς ἁγιότητος τῆς Κεφαλῆς της• εἶναι Καθολική, γιατί εἶναι οἰκουμενική, δηλαδή ἔχει διαδοθεῖ σ’ ὅλο τόν κόσμο καί περιέχει τήν ὁλόκληρη, δηλαδή, τήν Ὀρθόδοξη ἀλήθεια• εἶναι, τέλος, Ἀποστολική, γιατί ἀκρογωνιαῖος λίθος τῆς εἶναι ὁ Χριστός, ὁ ἀπεσταλμένος τοῦ Πατρός, καί στηρίζεται στήν διδασκαλία τῶν Ἀποστόλων τοῦ Χριστοῦ.

Τονίσθηκε, ὅτι τό σύγχρονο πρόβλημα τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἡ ἐκκλησιολογία, δηλαδή, ἡ διδασκαλία περί Ἐκκλησίας, λόγω του ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη ἀλήθεια περί Ἐκκλησίας συσσκοτίζεται μέσα στό πνεῦμα ἑνός σύγχρονου χριστιανικοῦ οἰκουμενισμοῦ, τοῦ ὁποίου γνωρίσματα εἶναι ὁ δογματικός μινιμαλισμός, μιά “βαπτισματική θεολογία” καί διάφορες ἄλλες θεωρίες.

Σχετικά μέ τίς αἱρέσεις ἔγινε διάκριση μεταξύ χριστιανικῶν, παραχριστιανικῶν καί παραθρησκευτικῶν ὁμάδων.

Ἐπισημάνθηκε ἡ μεγάλη διάδοση, μέ ὕπουλους τρόπους, τῶν διδασκαλιῶν καί τῶν μεθόδων ὁρισμένων παραθρησκευτικῶν ὁμάδων, πού ἔχουν ἔντονα στοιχεῖα ἀνατολικῶν θρησκειῶν, οἱ ὁποῖες μέ τό πρόσχημα τοῦ φιλοσοφικοῦ στοχασμοῦ, τοῦ φιλανθρωπικοῦ σωματείου ἤ τῶν ἐναλλακτικῶν θεραπευτικῶν μεθόδων καί τῆς ἄσκησης τοῦ σώματος, παραπλανοῦν πολλούς Χριστιανούς, ἀκόμη καί κάποιους Κληρικούς, οἱ ὁποῖοι δέν ἀντιλαμβάνονται κάτω ἀπό τό ἱλαρό προσωπεῖο πού παρουσιάζουν τό δαιμονικό πρόσωπο τῆς παραθρησκευτικῆς ὀργάνωσης.

Τονίσθηκε ἡ ἀνάγκη καταρτισμοῦ τῶν Ἱερέων πάνω στά θέματα τῶν αἱρέσεων καί τῆς παραθρησκείας, καθώς καί ἡ ἀνάγκη ἀναπτύξεως τῆς λειτουργικῆς ζωῆς, μέ τήν ὀργάνωση τῶν Ἐνοριῶν κατά τό πρότυπό των ἀποστολικῶν Ἐνοριῶν.

Ἐπίσης, ἔγινε ἀναφορά στό πρόβλημα τῆς παραθρησκείας καί τῆς ἐμφάνισης αἱρετικῶν ὁμάδων στήν περιοχή τῆς Ναυπακτίας. Ὑπογραμμίσθηκε ὅτι ἀναμένεται αὔξηση τῆς παρουσίας τους, λόγω τῆς ἐλεύσεως πολλῶν ξένων σέ ἔργα πού ἐκτελοῦνται στήν περιοχή. Ἀναφέρθηκαν βασικά σημεῖα τῶν διδασκαλιῶν τῶν αἱρέσεων, πού ἔχουν κάποια παρουσία στήν Ναυπακτία, καί συζητήθηκαν τρόποι ἀντιμετωπίσεώς τους.

π.Θ.Α.Β.