Γεγονότα καὶ Σχόλια: Το μήνυμα του Οκτωβρίου - Ηθική της Βιολογίας

Το μήνυμα του Οκτωβρίου

Κατά τον φετινό Οκτώβριο, όπως τον ζήσαμε μέχρι την στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, οι δημοτικές εκλογές μονοπώλησαν το ενδιαφέρον του μεγαλύτερου μέρους του ελληνικού λαού. Οι κινήσεις των υποψηφίων, τα αποτελέσματα των εκλογών, το πολιτικό μήνυμά τους, το αν υπάρχει τέτοιο μήνυμα και αν ελήφθη από την κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα, ήταν το υλικό πολύωρων συζητήσεων στην τηλεόραση, αλλά και σε όλους τους χώρους συνάθροισης του λαού.

Ο Οκτώβριος, όμως, δεν σημαίνει μόνο δημοτικές εκλογές, αν και πολλές εκλογικές αναμετρήσεις γίνονται τα τελευταία χρόνια κατά τον μήνα αυτόν. Ο Οκτώβριος μαζί με τον Μάρτιο σφραγίζουν την εθνική μας μνήμη με δύο από τα σημαντικότερα γεγονότα της ιστορίας μας· ο πρώτος με το έπος του Σαράντα και ο δεύτερος με την επανάσταση του 1821, γεγονότα που συνδέονται άμεσα με την πίστη μας και ιδιαίτερα με το πρόσωπο της Θεοτόκου. Η εθνική μας παλιγγενεσία συνδέεται με την εορτή του Ευαγγελισμού και η άρνηση της υποταγής στον “άξονα” συνδέθηκε με την εορτή της Αγίας Σκέπης, η οποία μεταφέρθηκε από την 1η στην 28η Οκτωβρίου, γιατί οι αγωνιστές των αλβανικών βουνών είχαν ζωντανή αίσθηση της παρουσίας και Σκέπης της Θεοτόκου. Έτσι στην εθνική μας μνήμη η πρόσφατη ιστορία μας συνδέθηκε άρρηκτα - όπως και στα χρόνια της “ένδοξης Ρωμηοσύνης” - με την παρθένο Μαρία, την οποία ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός ονομάζει “παγκόσμιον δόξαν”, που γκρέμισε “τό μεσότειχον της έχθρας”, το οποίο χώριζε τους λαούς και εμπόδιζε την κοινωνία και σχέση των ανθρώπων με τον Θεό.

Πιστεύω ότι το ουσιαστικώτερο και διαχρονικώτερο μήνυμα και του φετινού Οκτωβρίου πρέπει να το αναζητήση κανείς στον εορτασμό της εθνικής επετείου, και μάλιστα στον τρόπο που την εορτάζουμε ως ορθόδοξοι Έλληνες.

Δοξολογούμε τον Θεό για τη νίκη, αποδίδουμε στην Θεοτόκο τα νικητήρια, προσευχόμαστε για την ανάπαυση των “ευκλεώς αγωνισαμένων και πεσόντων” καί, κυρίως, συνδέουμε την εορτή με την τέλεση της θείας Ευχαριστίας, στην οποία προσευχόμαστε “υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως”. Διότι η μνήμη των θυσιών πρέπει να βαθαίνη την προσευχή και τους αγώνες για την “μετά δικαιοσύνης” ειρήνη της οικουμένης.

Το θέμα είναι αυτό το μήνυμα να ακούγεται και να λαμβάνεται...

Ηθική της Βιολογίας

Σε άρθρο της “Καθημερινής” της 8ης-10-98 διαβάσαμε, ότι ο Αμερικανός βιολόγος Έντουαρντ Ουίλσον, δύο φορές βραβευμένος με το βραβείο Πούλιτζερ, σε καινούργιο του βιβλίο προσπαθεί να αναβιώση το εγχείρημα του Διαφωτισμού, συνδέοντας την επιστήμη και τις ανθρωπιστικές σπουδές σε μια ενιαία γνώση, “η οποία θα υπηρετή τα ανθρώπινα δικαιώματα και την πρόοδο”. Όπως σημειώνει η εφημερίδα “Σαν τους καλύτερους επιστήμονες γνωρίζει ότι η αναζήτηση της γνώσης είναι χωρίς νόημα αν δεν πλαισιώνεται από την ηθική, και από την γνώση αυτή προέρχεται η προσπάθειά του να αναπτύξει μια “ηθική του περιβάλλοντος”, η οποία να πηγάζει όχι από την θρησκεία αλλά από τη βιολογία”.

Το ερώτημα είναι, μέσα στην Βιολογία δεν ανακάλυψε την ύπαρξη του θανάτου, ο φόβος του οποίου βυθίζει τον άνθρωπο, όταν ζει μόνον ως βιολογική υπόσταση, στην φιλαυτία, που είναι η αιτία της καταργήσεως κάθε ηθικής δεοντολογίας; Πώς μπορεί να πηγάση ηθική από την βιολογία;

π.Θ.Α.Β.