Γεωργίας Γκίζας - Λαγού: Η φωτεινή παρουσία του π. Ιεροθέου Κατσάνου

Ο αείμνηστος πατήρ Ιερόθεος, κατά κόσμον Θεόφιλος, Κατσάνος γεννήθηκε στα Ιωάννινα το 1927.

Γονείς του ήταν οι Νικόλαος και Αικατερίνη Κατσάνου. Τα Γυμνασιακά γράμματα διδάχθηκε στην ιδιαίτερή του πατρίδα. Τα θεολογικά γράμματα σπούδασε στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Εισήλθε στις τάξεις του Κλήρου το 1952. Σταθμοί ιεραποστολικής και ποιμαντικής δράσης του, το Αγρίνιο, το Μεσολόγγι, η Θεσσαλονίκη, η Ναύπακτος. Απεβίωσε τον Αύγουστο του 1998 στα Ιωάννινα.

* * *

Ήρεμα τώρα το πνεύμα καρφώνεται πάνω στην αχανή στέγη της γής, λαμπυρισμένη από τις ωραίες μακρυνές λάμψεις των άστρων και τα πολυκέντητα μυστηριώδη σχήματα των αστερισμών. Μία σκέψη ξεκλώθεται μετά την άλλη και η ύπαρξη αναπαύεται “σ’ όμορφους κόσμους ηθικούς αγγελικά πλασμένους”. Το θάμβος της δημιουργίας συγκλονίζει την συνείδηση αποκαλύπτοντάς της την χαρμόσυνη προοπτική της αιωνιότητας· μ’ αυτήν συμμάχησε η τηλαυγής σας μορφή, πατέρα Ιερόθεε, λακτίζοντας την ζηλόφθονη καταλύτρα λήθη. Σκληρός και ανάλγητος ο χρόνος συμπαρασύρει και ισοπεδώνει στο διάβα του τα πάντα. Κάθε τί που κλείνεται στα όριά του το αλλοιώνει, το φθείρει, το αφανίζει και η λησμονιά, πιστή ακόλουθος και σύντροφός του, χαιρέκακα γελάει...

Κι όμως, εσάς, σάς σεβάστηκαν, σάς ξεχώρισαν και σάς κατέταξαν μεταξύ των εκλεκτών τους. Σάς ετοίμασαν στέφανο στους ουρανούς, θέση πλάι στο Υπέρτατο Όν, την πεπληρωμένη Σοφία, την ανεξάντλητη Αγαπότητα, το αρχέτυπο κάλλος· γιατί εσείς σταθήκατε άξιος. Διαθέτατε εκείνη την αδαμάντινη σεμνότητα, την θερμουργό αγάπη, την ακάματη εργατικότητα, την σπάνια ψυχοδιανοητική ακτινοβολία και προπαντός την πλήρη συναίσθηση της ευθύνης. Υπήρξατε οργανικά δεμένος με το ποίμνιό σας, αφουγκραζόμενος την ανάσα του και δρώντας σύμφωνα με το πνεύμα της χριστιανικής διδασκαλίας, περιθάλποντας, παρηγορώντας, βοηθώντας όλους στο δρόμο της αγάπης, της αρετής και της σωτηρίας.

Απ’ όπου περάσατε, σημαδέψατε με την φωτεινή παρουσία σας τον χώρο και τους ανθρώπους.

Αγρίνιο, Νεοχώρι Μεσολογγίου, Μεσολόγγι, Θεσσαλονίκη, Ναύπακτος, είναι οι σταθμοί της ιεραποστολικής και ποιμαντικής σας δράσεως. Στην Ναύπακτο, που στάθηκε η χρυσή εποχή της δράσεώς σας, υπηρετήσατε 25 συναπτά έτη με ζέση και αυταπάρνηση, διαχέοντας το ανέσπερο φως των θείων διδαγμάτων. Το ποιμαντικό σας έργο υπήρξε ευρύ, πολύμορφο και πολυσχιδές από κάθε άποψη. Για τούτο και καταλάβατε περίοπτη θέση στην καρδιά των Ναυπακτίων.

Στα Γιάννενα, την γενέτειρά σας, κλείσατε τον κύκλο της επίγειας ζωής σας. Εκεί οδήγησε ξανά τα βήματά σας το τραγικό καθήκον. Αγκαλιάσατε τα τρία ορφανά του ανηψιού σας ως πνευματικός και φυσικός πατέρας, τα στηρίξατε, τα γαλουχήσατε· ο ασκητής αγόγγυστα υπεχώρησε για λίγο μπροστά στον άνθρωπο και τις βαθειές του ανάγκες. Η ζωή σας όλη ήταν μία ακατάπαυστη προσπάθεια, ένας αέναος αγώνας, μια ολοκληρωτική προσφορά και θυσία στην διακονία της Εκκλησίας και στην αγάπη και λύτρωση του ανθρώπου. Χωρίς έπαρση, ζήσατε, δράσατε, δώσατε· για ν’ ανατείλετε στην Άνω Ιερουσαλήμ και να ποτίσετε τις εδεμικές βραγιές με τους μελίρρυτους λόγους σας.

Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σάς σκεπάζει, πάτερ Ιερόθεε.

Εμείς, το ποίμνιό σας, τιμούμε την σεπτή σας μνήμη φυλάσσοντας με ιερό ζήλο τις υποθήκες που μας αφήσατε. Δεχτήτε από μας την ευγνωμοσύνη της ψυχής μας, σαν ευλαβικό θυμίαμα, σαν υπέρτατο φόρο.

Αιωνία η μνήμη σας.

Γεωργία Γκίζα - Λαγού τ. Λυκειάρχης