Γεγονός καὶ Σχόλιο: «Οἱ βιονικοί ἀθλητές»

Στό εὐρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου πού πρόσφατα διεξήχθη στά γήπεδα τῆς Γερμανίας παρατηρήθηκε τό γεγονός ὅτι ἀγωνίστηκαν-ἔπαιξαν καί ἀθλητές σχετικά σέ μεγαλύτερη ἡλικία ἀπό τήν κανονική. Αὐτό δημιούργησε ἰδιαίτερη ἐντύπωση καί γράφηκαν διάφορα ἄρθρα. Σέ ἕνα ἀπό αὐτά ἔγινε λόγος γιά τήν «Βιομηχανία κατασκευῆς βιονικῶν ἀθλητῶν» ἀπό τόν Γιῶργο Μάζια (ΤΑ ΝΕΑ, 6-7 Ἰουλίου 2024).

Παλαιότερα ὅταν ὁ ποδοσφαιριστής πατοῦσε τά «-άντα», προφανῶς τά τριάντα χρόνια του, ἦταν ἕτοιμος γιά «ἀπόσυρση». Στήν ἐποχή μας ἰσχύει ὅτι ὅσο μεγαλύτερος εἶναι κανείς τόσο εἶναι καλύτερος, διότι «ὁ σύγχρονος ἀθλητής μοιάζει βιονικός».

Ἡ λέξη «βιονικός» δηλώνει αὐτόν «τοῦ ὁποίου ὁρισμένες λειτουργίες ἐπιτελοῦνται ἀπό τεχνητά ἠλεκτρονικά μέλη». Ἐδῶ, ὅμως, χρησιμοποιεῖται μέ τήν ἔννοια ὅτι, ὕστερα ἀπό διάφορα συστήματα πού ἀκολουθεῖ, ἕνας ἀθλητής μπορεῖ νά παίζη περισσότερα παιχνίδια καί σέ μεγαλύτερη ἡλικία, «ἀλλά μοιάζει ἀσταμάτητος». Σέ αὐτό συμβάλλει «ἡ βιομηχανία κατασκευῆς βιονικῶν ἀθλητῶν».

Κατ’ ἀρχάς, αὐτό γίνεται «μέ τήν βελτίωση τῆς φυσικῆς κατάστασης καί τῆς ἰατρικῆς φροντίδας». Ἡ ἀθλητική ἐπιστήμη καί ἡ κατάλληλη φροντίδα αὐξάνουν τήν δραστηριότητα τῶν ἀθλητῶν. Ἐπίσης, ἡ τεχνολογία ἔχει βελτιώσει «τίς προπονητικές μεθόδους» καί οἱ ἐκπαιδευόμενοι προπονητές, καί μάλιστα ἔχοντας γνώσεις τῆς «Διαλειμματικῆς Προπόνησης Ὑψηλῆς Ἔντασης», βελτιώνουν τήν καρδιαγγειακή ἀντοχή καί τήν μυική δύναμη τῶν ἀθλητῶν, ὥστε νά εἶναι πιό δυνατοί.

Ἐπειδή οἱ ἀθλητικοί ἀγῶνες καταπονοῦν τό σῶμα τῶν ἀθλητῶν καί γίνονται τραυματισμοί, γι’ αὐτό ἡ σύγχρονη «προηγμένη ἰατρική καί ἡ ἐπιστημονική ὑποστήριξη» κάνουν βελτιώσεις στήν ἀποκατάσταση τῶν μελῶν. «Σήμερα ὑπάρχουν προηγμένες μέθοδοι φυσικοθεραπείας καί ἀποκατάστασης, ὅπως ἡ χρήση ὑπερβαρικῶν θαλάμων, κρυοθεραπείας καί PRP θεραπειῶν». Σέ αὐτήν τήν προοπτική χρησιμοποιοῦνται «ἀναγεννητικές θεραπεῖες μέ τήν χρήση βλαστοκυττάρων καί ἄλλων ἀναγεννητικῶν θεραπειῶν γιά τήν ἀποκατάσταση τραυματισμῶν».

Ἀκόμη ὑπάρχουν καί «φορητές συσκευές παρακολούθησης τῆς φυσικῆς κατάστασης, τοῦ ὕπνου καί τῆς ἀποκατάστασης». Βέβαια, σέ ὅλα αὐτά πρέπει νά προστεθοῦν προγράμματα διατροφῆς, ἀλλά καί «χρήση ἐπιστημονικά τεκμηριωμένων συμπληρωμάτων» διατροφῆς γιά «τήν ὑποστήριξη τῆς ἀπόδοσης καί τῆς ἀποκατάστασης».

Διαβάζοντας ὅλα αὐτά γιά τήν διατήρηση τῆς σωματικῆς ἄθλησης, ἀντοχῆς καί ἀποκατάστασης, σκέφτομαι ὅτι ὅλοι μας δέν κάνουμε τίποτε γιά τήν ψυχική ἄθληση καί τήν «νοερά προπόνηση». Οἱ ἀθλητές κάνουν μεγάλες θυσίες γιά τήν σωματική ἄθληση, ἐνῶ παράλληλα δέν ἀσκούμαστε στούς λογισμούς, στίς ἐπιθυμίες, στά πάθη καί ὅλα αὐτά ἀφήνονται νά ἐνεργοῦν ἀνεξέλεγκτα.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συμβουλεύει τόν μαθητή του Τιμόθεο: «Γύμναζε δέ σεαυτόν πρός εὐσέβειαν», διότι ἡ γύμναση τοῦ σώματος ὠφελεῖ λίγο, ἐνῶ «ἡ εὐσέβεια πρός πάντα ὠφέλιμός ἐστιν», ἐπειδή ὑπόσχεται τήν ζωή καί τήν τωρινή καί τήν μέλλουσα (Α΄ Τιμ. δ΄, 7-8). Ποιοί, ὅμως, γνωρίζουν τί θα πῆ πνευματική ἄθληση καί ποιοί ἀγωνίζονται γιά τήν βελτίωση τῆς ἐσωτερικῆς ζωῆς, τηρώντας τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ;

Ν. Ι.