Προσφώνηση π. Ἐφραίμ Καθηγουμένου Μονῆς Βατοπαιδίου

Ἀπομαγνητοφωνημένη Ὁμιλία στό Συνοδικό τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Βατοπαιδίου στήν ἱερά ἀγρυπνία γιά τήν Κατάθεση τῆς Τιμίας Ζώνης (14-9-2024)

***

Εἶναι εὐλογία τό ὅτι μαζί μας εἶναι ὁ Σεβασμιώτατος, ἅγιος Ναυπάκτου, ὁ ὁποῖος ἦρθε μέ τήν τιμία συνοδεία του, μαζί μέ τόν Δήμαρχο Ναυπάκτου καί ἄλλους ἐπιφανεῖς συνοδούς. Καί μάλιστα ἦταν κάτι πού τό ἐπιθυμοῦσα καί ἐγώ νά ἔρθη νά προεξάρχη εἰς τήν πανήγυρη τῆς Ἁγίας Ζώνης, διότι ὁ ἴδιος πολλά ἔγραψε γιά τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί πολλά λόγια εἶπε γι' αὐτήν καί τήν ἐγκωμίασε, γι' αὐτό καί ἤθελα νά τόν φέρω μιά φορά νά προεξάρχη εἰς αὐτήν τήν Θεομητορική ἡμέρα, ὅπου εἶναι ἡ κατάθεση τῆς Τιμίας Ζώνης, πού ἐδῶ στήν Μονή μας, ὡς γνωστόν, εἶναι τεθησαυρισμένη ἡ Τιμία Ζώνη τῆς Παναγίας ἀπό τά μέσα τοῦ 14ου αἰῶνος, καί εἶναι πράγματι ἕνα ἔμβλημα γιά τήν Μονή Βατοπαιδίου, καί δέν μποροῦμε νά φαντασθοῦμε Βατοπαίδι χωρίς τήν Ἁγία Ζώνη.

Γι' αὐτό καί ἡ Ἁγία Ζώνη εἶναι ἕνας μάρτυρας τοῦ προσώπου τῆς Ἁγίας Θεοτόκου, διότι εἶναι τό ἔνδυμά της, τό ὁποῖον ὑποθέτω, Σεβασμιώτατε, πόσες φορές τό Βρέφος Ἰησοῦς δέν θά πῆρε τήν Ζώνη καί θά ἔπαιζε, ἐνῶ εἶχε ἡ Παναγία στήν ἀγκαλιά της τό Βρέφος, τόν Θεάνθρωπον Ἰησοῦν. Γι' αὐτό καί εἶναι πηγή πολλῶν θαυμάτων, πολλῶν ἰαμάτων, εἶναι πηγή δυνάμεως γιά μᾶς καί γιά ὅλους πού ἀσπάζονται τήν Τιμία Ζώνη. Γι' αὐτό αἰσθάνομαι ὅτι σήμερα ἔχουμε μίαν πασχάλειο νύχτα, ἕνα πασχαλινό βράδυ, τό ὁποῖο πράγματι μᾶς τό χαρίζει ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ, πού εἶναι ἡ μητέρα ὅλων μας, ἀλλά, ὅπως ἔλεγε καί ἕνας εὐλαβής Σταυροβουνιώτης μοναχός, ὁ Γέρων Γερμανός, εἰς τήν Μονή Σταυροβουνίου, εἶναι μητέρα ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἰδιαιτέρως δέ τῶν μοναχῶν.

Καί, πράγματι, εἶναι ἡ μητέρα ὅλων μας, εἶναι ἡ Γερόντισσα ἡμῶν τῶν μοναχῶν, εἶναι αὐτή πού μᾶς ἐποπτεύει, αὐτή πού μᾶς σκεπάζει, αὐτή πού μᾶς φωτίζει, αὐτή πού μᾶς ἐνδυναμώνει καί αὐτή πού μᾶς εὐλογεῖ καί αὐτή πού μᾶς παρατηρεῖ κιόλας. Καί ἐδῶ, Σεβασμιώτατε, ἔτυχε σέ μερικές περιπτώσεις νά ἐμφανισθῆ ἡ Κυρία Θεοτόκος καί νά παρατηρήση μερικούς μοναχούς πού δέν ἐπορεύοντο καλά. Καί ὅταν μοῦ τό εἶπαν αὐτό, εἶπα: «Ξέρετε εἶναι ἡ Γερόντισσά μας ἡ Κυρία Θεοτόκος, γι' αὐτό καί δικαιοῦται καί καθηκόντως καί δικαιωματικά μπορεῖ νά μᾶς παρατηρήση, μπορεῖ νά μᾶς ἐπιτιμήση, ἀλλά καί μπορεῖ καί νά μᾶς συμπαρασταθῆ καί νά μᾶς παρηγορήση».

Γι' αὐτό καί ἡ νύχτα αὐτή εἶναι πολύ εὐλογημένη. Γιατί καί ὁ Σεβασμιώτατος, μοῦ εἶπε: «Σάν νά εἶναι παροῦσα ἡ Παναγία» καί μετά ἐπρόσθεσε καί εἶπε, «Μά τί λέω, εἶναι παροῦσα». Εἶναι ὄντως παροῦσα ἡ Παναγία μας στήν ἀγρυπνία αὐτή, διότι μπροστά μας ἔχουμε τήν Τιμιωτάτη Ζώνη, ἡ ὁποία, ἄν προσέξη κανείς, ὅταν τήν ἀσπάζεται, εἶναι κεντημένη μέ χρυσῆ κλωστή, πού τήν ἐκέντησε ἡ Βασίλισσα Ζωή, ἡ σύζυγος τοῦ Λέοντος τοῦ ΣΤ΄, τοῦ Σοφοῦ, πού, ὅταν εἶχε ἐπάρατο ἀσθένεια, εἶδε ἐν ὁράματι τήν Παναγία πού τῆς εἶπε: «Ἐάν θά πείσης τόν Πατριάρχη Γερμανό νά ξεσφραγίση τήν σορό -πού ἦταν ἀποτιθεμένη ἡ Τιμία Ζώνη- νά τήν βγάλη καί νά τήν ζωσθῆς, θά γίνης καλά». Καί, βέβαια, μέ τήν παρρησία τοῦ Αὐτοκράτορος συζύγου της ὁ Πατριάρχης ἐξεσφράγισε τήν λεγομένη σορό, τό κουβούκλιο δηλαδή αὐτό πού ἦταν ἐναποτιθεμένη ἡ Τιμία Ζώνη, καί ἔγινε καλά ἡ βασίλισσα Ζωή ἀμέσως μόλις τήν ζώσθηκε καί τότε ζήτησε νά ζήση ἐν σωφροσύνῃ, ὅσον καιρό ἐκεντοῦσε τήν Τιμιωτάτη Ζώνη.

Καί ἔρχονται, Σεβασμιώτατε, οἱ ἀρχαιολόγοι σήμερα καί μᾶς λένε ὅτι εἶναι ἀπό τούς πρώτους αἰῶνες τοῦ Χριστιανισμοῦ ἡ Τιμία Ζώνη. Καί ὄντως εἶναι φτιαγμένη, ὅπως λέει ἡ παράδοση, ἀπό τρίχες καμήλου, διότι ἔτσι ἦταν ἡ παράδοση τῶν Ἑβραίων κορασίδων τότε, καί μάλιστα μᾶς λένε ὅτι εἶναι ἀπό τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ πού ἐκεντήθη μέ χρυσή κλωστή, διότι δέν θά συντηρεῖτο μέχρι τώρα, ἐάν δέν ἦταν κεντημένες οἱ τρίχες τῆς καμήλου μέ χρυσή κλωστή. Καί αὐτό εἶναι μέσα στήν πρόνοια τῆς Παναγίας, ὥστε νά ἔχουμε τήν Ζώνη της ὡς ἔνδυμα, ὡς ἕνα σταθμό ἰάσεως καί θεραπείας ψυχῆς καί σώματος, καί νά εἶναι μαζί μας, νά εἶναι μεθ' ἡμῶν.

Καί μάλιστα δέν εἶναι τυχαῖο, Σεβασμιώτατε, ὅτι ἀπό τό Βυζάντιο μετεφέρθη ἡ Τιμία Ζώνη στό ἐλεύθερο Βυζάντιο, πού εἶναι τοῦ Ἅγιον Ὄρος. Καί, πραγματικά, αὐτός ὁ τόπος εἶναι τόπος παρθενίας, εἶναι τόπος μετανοίας, εἶναι τόπος ὑπακοῆς, εἶναι τόπος προσευχῆς, καί νομίζω ὅτι καί οἱ ἅγιοι Πατέρες πού ἐμίλησαν γιά τήν Τιμιωτάτη Θεομητορική Ζώνη, ἐμίλησαν ὅτι αὐτή συμβολίζει αὐτές τίς μεγάλες ἀρετές. Καί λέγω καί ἐγώ στόν ἑαυτό μου, ποῦ ἀλλοῦ θά ἐδεόταν ἡ Παναγία νά εἶναι ἡ Ζώνη της, παρά στό Ἅγιον Ὄρος καί μάλιστα σέ αὐτήν τήν Μονή, πού, ὅπως εἶπα καί στήν ὑποδοχή, καί εἶναι ἀπό τόν Θεό κεχρισμένη, μπορεῖ νά πῆ κανείς, νά εἶναι ἐνδεδυμένη μέ ἑπτά θαυματουργικές εἰκόνες δικές της καί μέ αὐτήν ἐτούτη τήν Θεομητορική θαυματουργό Τιμιωτάτη Ζώνη.

Γι' αὐτό, Σεβασμιώτατε, σᾶς εὐχαριστοῦμε, πού ἐσεῖς ὡς Ἀντιπρόεδρος τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, μόλις τελείωσαν οἱ ἐργασίες, εἰσήλθατε «ἀγαλλομένῳ ποδί» καί προσήλθατε ἐδῶ, ἀφοῦ ἐπήγατε τήν ἴδια ἡμέρα καί κάνατε ἀρκετούς ἁγιασμούς στά Σχολεῖα μέ τόν κύριο Δήμαρχο, καί μετά ταῦτα διανύσατε τόσα χιλιόμετρα, γιά νά ἔρθετε ἐδῶ, διότι ἀκριβῶς ἐποθούσατε νά εἶστε παρών εἰς τήν ἑορτή τῆς Παναγίας, πού ἐδῶ εἶναι τοπική ἑορτή, καί πού τόσο τήν ἀγαπᾶτε καί τόσο τήν τιμᾶτε καί τόσο τήν ἐκθειάσατε μέ τούς λόγους σας, πού τούς διαβάζουμε καί εὐφραινόμεθα πραγματικά.

Τήν εὐχή σας.