Γεγονότα καὶ Σχόλια: Τουρκία καὶ Ελλαδα 

Τουρκία καὶ Ελλαδα 

Ἡ Τουρκία κληρονόμησε τήν διπλωματία τῆς Βυζαντινῆς Αὐτοκρατοριας. Στήν ἱστορια παρουσιάσθηκε ὡς διάδοχος τοῦ Βυζαντίου. Ἡ Ἑλλάδα ὅμως ἀπό τήν ἀπελευθέρωση (1830) προσανατολίστηκε στήν ἀρχαία Ἑλλάδα καί µάλιστα, ὅπως ἔλεγαν καὶ οἱ Ἕλληνες διαφωτιστές, ἐπανῆλθε στήν πρὸ τοῦ 146 π.Χ. περίοδο, ὁπότε οἱ Ἕλληνες ἀπελευθερωθηκαν ὄχι µόνο ἀπό τούς Τούρκους, ἀλλά καὶ ἀπό τούς Βυζαντινούς ὡσάν οἱ Βυζαντινοί νά µήν ἦταν Ἕλληνες. Πέσαμε κυριολεκτικά σὲ µιά παγίδα, χάσαμε τήν ἱστορική µας συνέχεια, πάθαµε ἀμνησία, ἔχουμε παππού χωρίς νά ἔχουμε πατέρα, καί βέβαια ἀποτυγχάνουμε καί στὸν διπλωματικό τοµέα, ἀφοῦ δέν ἔχουμε οὔτε συνεχῆ ἱστορική μνήμη, οὔτε προοπτική. 

Ἡ παραδοση ... τῆς Φλόγας 

Τελικά οὐδέν κακόν ἁμιγές καλοῦ. Εὐτυχῶς λοιπόν πού ἔχουμε µουσειακἠ ἀντίληψη γιά τήν παράδοσή µας, γιὰ τὸ ἔνδοξο παρελθόν µας. Ευτυχῶς πού τὸ βλέπουμε ἀποκομμένο ἀπό τό σήµερα ἀπό τὴν καθηµερινή µας ζωή. Θά πῆτε ὅτι εἶναι περίεργο νὰ τό γράφη αὐτό μιά ἐκκλησιαστική ἐφημερίδα ἡ ὁποία ἔχει µιά διαφορετική ἀντίληψη καί Πίστη γιά τήν παράδοση, ἡ ὁποία θεωρεῖ τήν παράδοση µετάγγιση ζωῆς -τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ -που ἀναικαινίζει µέσα στό παρὀν τήν ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Ὅμως ἡ ἀφή τῆς ὀλυµπιακῆς φλόγας µέ τίς προσευχές στόν Ἀπόλλωνα μᾶς κάνει νά τό ξαναποῦμε εὐτυχῶς πού βλέπουμε τοὺς θησαυροὺς τοῦ παρελθόντος μας σὰν ἐκθέματα µουσείου, ἄσχετους µέ τή σύγχρονη ζωή µας. Ἀλλιῶς θά ἔπρεπε νὰ ἀνησυχήσουµε σοβαρά γιά τὴ Χριστιανική µας πίστη, τήν Ὀρθοδοξία µας.

Οἱ ἀνασφαλεῖς «Πλανητάρχες» 

Ἡ ἐπίσκεψη τῆς κυρίας Κλίντον στὴν Ἑλλάδα ἔκανε ἔντονα αἰσθητή τὴν ἀνασφάλεια τῶν δυνατῶν τῆς γῆς. Οἱ Ἀμερικανοὶ ἀστυνομικοί, πού περνοῦσαν ἀπό ἔλεγχο ἀκόμη καί τούς Ἕλληνες ἐπισήμους πού προοέρχονταν στίς ἐκδηλωσεις ποὺ ἔγιναν πρός τιµήν τῆς κ. Κλίντον ἔδειχναν τό ἄγχος καί τόν φόβο τῶν «Πλανηταρχῶν». Κι αὐτό γιατί οἱ «ἔνδοξοι» εἶναι τὰ πολυτιµότερα θηράματα τῆς τρομοκρατίας καὶ τῶν ἐκβιαστῶν. Ἔτσι ἡ κακία τοῦ κόσµου δέν ἀφήνει τους δυνατούς νά χαίρονται ἀσυδοτα τήν ἐλευθερία τους. Αὐτό μᾶλλον εἶναι οἰκονομία Θεοῦ, γιά νά καταλαβαίνουν τά ὅριά τους. 'Η δόξα, ἡ δύναμη καὶ ἡ ἐλευθερία δέν μποροῦν, µέσα στήν πεπτωκυῖα ἀνθρώπινη κοινωνία, ἀπόλυτα νά συνυπάρχουν. 

Μουσουλμανικό μίσος 

Φανατικοί μουσουλμάνοι «θέρισαν» στό Κάϊρο ἀναίτια δεκαοκτώ Ἕλληνες προσκυνητές τῶν Ἁγίων Τόπων. Γράφουµε «ἀναίτια», γιατί ποτέ ὁ τυφλός θρησκευτικός φανατσμός ἀλλά καί ὁ ὁποιοσδήποτε φανατισµός µέ τίς παράλογες ἐπιδιώξεις του δεν µπορεῖ νά ἀποτελῆ αἰτία σφαγῆς ἀθώων. Ἡ εἴδηση συγκλόνισε τό πανελλήνιο καί ἔδειξε τὸ μέγα χάσμα πού χωρίζει τήν Χριστιανική ἀπὸ τήν Μουσουλμανική πίστη καὶ νοοτροπία. Τά θύµατα τῆς σφαγῆς γιόρτασαν λίγο πρίν τά πάθη καί τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ καί ἄκουσαν µέσα ἀπό τούς ὕμνους καὶ τά ἀναγνώσματα τῶν ἁγίων ἡμερῶν τό βασικό µήνυµα τοῦ Χριστιανισμοῦ. Τήν ἀγάπη καί τή θυσία γιά τούς ἄλλους, κατά τό πρότυπο τοῦ Χριστοῦ, πού σταυρώθηκε γιά νά ζήση ὁ κόσμος. Βρέθηκαν ὅμως ἀπέναντι στίς σφαῖρες αὐτῶν ποὺ «σταυρώνουν» τούς ἄλλους, γιά νά ἐπικρατήση ἡ ἀνελεύθερη πίστη τους.