Γραπτὰ κυρήγματα: Κυριακή 4 Ἰουλίου

Θα αρχίσουμε από σήμερα, όπως κάνουμε κάθε χρόνο, τους δύο αυτούς μήνες, Ιούλιο και Αύγουστο, κατά τους οποίους τα ορεινά χωριά, αλλά και γενικά οι Ενορίες της Μητροπόλεώς μας γεμίζουν από κόσμο, να γράφουμε το σύντομο γραπτό Κήρυγμα για να διαβάζεται στις Κυριακάτικες θείες Λειτουργίες, γιατί το Κήρυγμα συνδέεται στενώτατα με την θεία Λειτουργία. Και μάλιστα εφέτος θα αναφερόμαστε σε κάποιον άγιο της ημέρας, όπως παρουσιαζεται στο Συναξάριο της Εκκλησίας μας.

Σήμερα, μεταξύ άλλων, εορτάζει και ο μεγάλος Πατέρας της Εκκλησίας μας, ο άγιος Ανδρέας Αρχιεπίσκοπος Κρήτης. Ο συναξαριστής αναφέρει ότι γεννήθηκε στην Δαμασκό και μάλιστα από την ηλικία των δεκατεσσάρων ετών έγινε Αναγνώστης από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόδωρο. Ήταν ωραία αυτή η συνήθεια να εισέρχωνται τα μικρά παιδιά, από την μικρή τους ηλικία στην υπηρεσία της Εκκλησίας. Ως Αναγνώστης απεστάλη από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων στην έκτη Οικουμενική Σύνοδο, όπου και αγωνίστηκε εναντίον των μονοθελητών, οι οποίοι δίδασκαν ότι στον Χριστό υπήρχε μόνο μία θέληση. Στην συνέχεια έγινε Διάκονος, Ιερεύς και εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Κρήτης.

Ο άγιος Ανδρέας Αρχιεπίσκοπος Κρήτης είναι γνωστός στην εκκλησιαστική ζωή από δύο γεγονότα.

Πρώτον, από τις θαυμάσιες ομιλίες του πάνω στις Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές καθώς επίσης και στις εορτές διαφόρων αγίων. Ο λόγος του είναι συνεπτυγμένος και ουσιαστικός. Όταν διαβάζω τις ομιλίες του αγίου Ανδρέου, θαυμάζω τον τρόπο με τον οποίον είναι γραμμένες. Κινούνται μέσα σε μια παραδοσιακή γραμμή, δηλαδή αναφέρονται σε θέματα που πάντοτε απασχολούσαν τον άνθρωπο και έχουν σχέση με το τί ήταν προηγουμένως ο άνθρωπος, πώς διεφθάρη από την αμαρτία και πώς ανακαινίστηκε από την Χάρη του Θεού. Επίσης ο λόγος του είναι ποιητικός. Χρησιμοποιεί συνεχώς κοσμητικά επίθετα και προσπαθεί να ανεβάση τον νού του ανθρώπου στο μυστήριο της θείας Οικονομίας.

Έπειτα ο άγιος Ανδρέας είναι γνωστός για τον περίφημο μεγάλο Κανόνα που συνέγραψε και ο οποίος ψάλλεται στους Ναούς κάθε ημέρα τμηματικά την πρώτη εβδομάδα της Μ. Τεσσαρακοστής και ολόκληρος προς το τέλος της Μ. Τεσσαρακοστής. Πρόκειται για έναν μεγαλειώδη Κανόνα, ένα θαυμάσιο ποίημα που διακρίνεται για την θεολογία, τον κατανυκτικό χαρακτήρα και τον ποιητικό λόγο. Εκεί περιγράφεται με ωραίο τρόπο η δόξα του Αδάμ προ της πτώσεως, η κατάσταση στην οποία περιέπεσε μετά την πτώση, αφού διεφθάρη η ανθρώπινη φύση και βεβαίως η ανακαίνιση που έγινε με τον Χριστό.Μας περιγράφει με καταπληκτικό τρόπο ποιός είναι ο φυσικός άνθρωπος και ποιός ο παρά φύσιν άνθρωπος. Εμείς νομίζουμε ότι φυσικός άνθρωπος είναι εκείνος που ζη με τις αισθήσεις και τις ηδονές, ενώ στην ουσία αυτός είναι ο παρά φύσιν άνθρωπος, αφού φυσικός άνθρωπος είναι εκείνος, που έχει μέσα του την Χάρη του θεού.

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία υπάρχουν Άγιοι, ωσάν τον άγιο Ανδρέα Αρχιεπίσκοπο Κρήτης, που μας δείχνουν ποιός είναι ο σκοπός και ο προορισμός του ανθρώπου. Πρέπει να καθρεπτιζόμαστε στην ζωή και την διδασκαλία τους και να τους έχουμε πρότυπα, ώστε να βρούμε και εμείς την πραγματική μας πορεία και να παύσουμε να είμαστε χαμένοι μέσα στο δάσος των παθών.

† Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ