Γεγονός καὶ Σχόλιο:  Οἱ τρεῖς σεισμοί

Οἱ φοβεροί καί θανατηφόροι σεισμοί πού ἔγιναν πρόσφατα στήν Τουρκία καί τήν Ἑλλάδα, προκάλεσαν τρόμο καί φόβο, δημιούργησαν μεγάλο πόνο ἀπό τήν ἀπώλεια ἀγαπητῶν μας προσώπων καί περιουσιῶν, ἀλλά καί διάφορα ψυχολογικά προβλήματα στούς ἐπιζώντας ἀνθρώπους. Λυπηθήκαμε πολύ ἀπό τίς φοβερές συνέπειες τοῦ σεισμοῦ, πού εἶναι ἀνθρώπινες καί ὑλικές.

Γιά τόν φόβο πού προέρχεται ἀπό τόν σεισμό τήν φοβερή ἐκείνη ὥρα θά δή ὁ ἀναγνώστης, σέ μιά ἄλλη στήλη τῆς ἐφημερίδος, τί ἔγραφε ὁ ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης. Στό μικρό αὐτό σημείωμα ὅμως θά ἤθελα νά παρουσιάσω ἕνα καταπληκτικό χωρίο τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου πού ἀναφέρεται στούς τρεῖς μεγάλους σεισμούς πού ἔγιναν στήν ἱστορία.

Σέ ἕναν λόγο τοῦ ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος γράφει ὅτι δύο μεταθέσεις βίων ἐπιφανεῖς ἔγιναν διά μέσου των αἰώνων πού καλοῦνται “σεισμοί γής”. Ὁ ἕνας εἶναι ἡ μετάβαση “ἀπό τῶν εἰδώλων ἐπί τόν νόμον”. Ὅταν ὁ Θεός παρέδιδε τόν νόμο στό Σινά, τότε ἀκούγονταν βροντές καί ἀστραπές καί ἐσείετο ἡ γῆ, σύμβολο τῆς ἀλλαγῆς τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων. Ὁ δεύτερος σεισμός ἔγινε “ἀπό τοῦ νόμου πρός τό εὐαγγέλιον”. Ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Χριστοῦ, ὁ Σταυρός καί ἡ Ἀνάστασή Του ἀπετέλεσαν ἕνα μεγάλο καί συνταρακτικό σεισμό στήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος, σύμβολο δέ αὐτῆς τῆς ἀλλαγῆς εἶναι ὁ σεισμός πού ἔγινε μετά τόν θάνατο τοῦ Χριστοῦ στόν Σταυρό καί τήν Ἀνάστασή Του.

Μέ τόν δεύτερο αὐτόν σεισμό δόθηκε ἡ δυνατότητα στούς ἀνθρώπους νά ἀλλάξουν τήν ζωή τους καί νά ζήσουν στήνπροσωπική τους ζωή τήν καινή κτίση. Καί ὁ τρίτος σεισμός τόν ὁποῖο εὐαγγελιζόμαστε, συνεχίζει ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, εἶναι “ἡ ἐντεῦθεν ἐπί τά ἐκεῖσε μετάστασις, τά μηκέτι κινούμενα, μηδέ σαλευόμενα”. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ζήση στήν τελειότητα τήν ἐν Χριστῷ ζωή, ὅταν φθάση στήν θεωρία τοῦ Θεοῦ, κυρίως στό μέλλον, ἀλλά τήν προαπολαμβάνει καί ἀπό τό παρόν, τότε πράγματι δέν φοβεῖται τά κινούμενα καί τά σαλευόμενα, γιατί ἀπέκτησε βασιλεία ἀσάλευτο.

Πράγματι οἱ τρεῖς αὐτοί σεισμοί ἄλλαξαν τήν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητος καί τοῦ ἀνθρώπινου βίου. Πρόκειται δηλαδή γιά ἀλλαγή τρόπου ζωῆς. Ἀπό τά εἴδωλα πορεύθηκαν οἱ ἄνθρωποι στόν νόμο τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί ἀπό τόν Νόμο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης στό Εὐαγγέλιο, τήν νέα ζωή τήν ὁποία ἔφερε στόν κόσμο ὁ Χριστός. Μέ τούς δύο αὐτούς σεισμούς, ἰδιαιτέρως μέ τόν δεύτερο, ἄλλαξαν ὅλα τα δεδομένα τοῦ κόσμου, συνταράχθηκε ὁλόκληρη ἡ γῆ, ἀφοῦ τό ἄκτιστο ἑνώθηκε μέ τό κτιστό στό Πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ καί βέβαια αὐτό δημιούργησε τήν Ἐκκλησία καί ἔδωσε τήν δυνατότητα στόν ἄνθρωπο νά βιώση τήν θέωση. Ὁ δέ τρίτος σεισμός πού γίνεται στά ὅρια τῆς προσωπικῆς μας ζωῆς, εἶναι συνταρακτικός, γιατί μᾶς μεταμορφώνει ὁλοκληρωτικά, ὑπερβαίνουμε τόν θάνατο, ὁπότε δέν ἐνδιαφερόμαστε γιά τήν συντήρηση καί παράταση τῆς βιολογικῆς ζωῆς, ἀλλά γιά τήν ὑπέρβαση τοῦ θανάτου. Ἡ ζωή τῶν ἁγίων δείχνει αὐτήν τήν μεγάλη δυναμικότητα καί ἐνέργεια τοῦ σεισμοῦ.

Κάθε φορᾶ πού ἕνας ἄνθρωπος μετανοεῖ καί ἐπιστρέφει στόν Χριστό, γίνεται ἕνας μεγάλος σεισμός σέ ὁλόκληρη τήν κτίση, ὄχι μόνο στόν χῶρο πού ζῆ, ἀλλά στά ἐπίγεια καί τά ἐπουράνια. Ἡ πορεία τοῦ κάθε ἀνθρώπου ἀπό τήν εἰδωλολατρία στήν Παλαιά Διαθήκη, καί ἀπό ἐκεῖ στήν ζωή τῆς Καινῆς Διαθήκης καί τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ εἶναι μιά πορεία μεγάλων σεισμικῶν δονήσεων. Ἀλλά δυστυχῶς οἱ πολλοί δέν ἔχουμε τήν δυνατότητα νά συλλάβουμε αὐτούς τούς κραδασμούς, γιατί δέν ἔχουμε πνευματικές αἰσθήσεις. Ὅμως αὐτοί οἱ σεισμοί εἶναι ἰσχυρότεροι καί μεγαλύτεροι μέσα στήν κτίση.

Ν.Ι.