Οἱ φετινὲς κατασκηνώσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Στίς κατασκηνωτικές ἐγκαταστάσεις τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ναυπάκτου καί ἁγίου Βλασίου, πού βρίσκονται στόν ἅγιο Παντελεήμονα Ἀντιρρίου, τό καλοκαίρι πού πέρασε, πραγματοποιήθηκαν, μέ πολύ ἐπιτυχία καί καλά ἀποτελέσματα γιά τά παιδιά καί τούς μεγάλους, τέσσερις κατασκηνωτικές περίοδοι. Οἱ τρεῖς ἀφοροῦσαν μαθητές καί μαθήτριες καί ἡ τέταρτη Φοιτήτριες.

Στήν πρώτη περίοδο (ἀπό 1 ἕως 7 Ἰουλίου), πού φιλοξένησε κορίτσια τῶν τριῶν μεγάλων τάξεων τοῦ Δημοτικοῦ, ὑπεύθυνος Ἱερέας ἦταν ὁ Πρωτ. π. Γεώργιος Παπαβαρνάβας καί ἀρχηγός ἡ δασκάλα Βασιλική Κοτρώνη (Στήν κατασκήνωση αὐτή ἀναφερθήκαμε ἐκτενέστερα στό φύλλο τοῦ Ἰουλίου).

Στήν δεύτερη Κατασκηνωτική περίοδο (ἀπό 7 ἕως 19 Ἰουλίου), πού φιλοξένησε κορίτσια Γυμνασίου καί Λυκείου, ὑπεύθυνος Ἱερέας ἦταν ὁ Πρωτ. π. Νικόλαος Φούντας καί ἀρχηγός πάλι ἡ Βασιλική Κοτρώνη. Τό ἀρχηγεῖο καί τά στελέχη τῆς Κατασκήνωσης προσπάθησαν, μέσα ἀπό τό κατασκηνωτικό πρόγραμμα, πού ψυχαγωγεῖ καί κοινωνικοποιεῖ τά παιδιά, νά φέρουν τίς κατασκηνώτριες σέ ἐπαφή μέ τήν λειτουργική ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας, τήν Ἐξομολόγηση, τήν θ. Λειτουργία, ἀλλά καί γενικώτερα μέ τήν παράδοση τοῦ γένους μας. Αὐτό ἐπεδίωκε τό ὄνομα τῆς κατασκήνωσης καί τά θέματα πού συνδέονταν μέ αὐτό. Τό ὄνομα τῆς κατασκήνωσης ἦταν “Κωνσταντινούπολη”, ἡ ὁποία δέν εἶναι μόνο ὁ τόπος-σύμβολο ὅλων των ἐθνικῶν μας πόθων καί καημῶν, ἀλλά καί ὁ τόπος ὅπου συγκροτήθηκαν Οἰκουμενικές Σύνοδοι, ἄνθισε ὁ μοναχισμός καί ἀναπτύχθηκε ἡ λατρεία τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας μας.

Στήν Τρίτη κατασκηνωτική περίοδο (ἀπό 19 ἕως 30 Ἰουλίου), πού φιλοξένησε ἀγόρια Δημοτικοῦ, Γυμνασίου καί Λυκείου, ὑπεύθυνος Ἱερέας καί ἀρχηγός ἦταν ὁ Πρωτ. π. Θωμᾶς Βαμβίνης, πού περιστοιχιζόταν ἀπό ἐπιτελεῖο καί στελέχη μέ πολλές ἱκανότητες καί πείρα. Ἕνα ἀπό τά στελέχη μᾶς ἔδωσε ἕνα κείμενο, πού περιγράφει τή ζωή σ’ αὐτήν τήν κατασκηνωτική περίοδο, τό ὁποῖο στή συνέχεια δημοσιεύουμε.

* * *

Ἀπό τίς 19 μέχρι τίς 30 Ἰουλίου λειτούργησε στίς Κατασκηνώσεις τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος Ἀντιρρίου ἡ τρίτη κατά σειρά κατασκηνωτική περίοδος, πού διοργάνωσε ἡ Ἱερά Μητρόπολή μας, στήν ὁποία συμμετεῖχαν ἀγόρια Δημοτικοῦ, Γυμνασίου καί Λυκείου.

Γιά πολλά χρόνια ἡ κατασκήνωση αὐτή φιλοξενοῦσε μόνο κορίτσια. Ἔτσι, φέτος, γιά νά καλύψη τίς ἀθλητικές ἀπαιτήσεις τῶν ἀγοριῶν, ἔγιναν ἐπιπρόσθετες ἐργασίες• κατασκεύασθηκαν γήπεδα ποδοσφαίρου καί τένις, μέ ὑποδομή γιά νά καλυφθοῦν μέ χλοοτάπητα καί ἐπισκευάσθηκε τό γηπέδο τοῦ Μπάσκετ.

Τό περιβάλλον ἰδανικό γιά ξεκούραση, γιά παιχνίδι καί καλή συναναστροφή. Ὁ σκοπός αὐτῆς τῆς δωδεκαήμερης κατασκηνωτικῆς περιόδου ἦταν νά μπορέση νά κάνη τά παιδιά νά αἰσθανθοῦν ὄχι μόνον φίλοι ἀλλά καί ἀδελφοί, νά ζήσουν σέ ἕνα περιβάλλον μέ ὀρθό ἐκκλησιαστικό φρόνημα, νά ἀλληλοπεριχωρηθοῦν, ὄχι ὅπως στό σχολεῖο ἤ στό φροντιστήριο, ἀλλά μέ μιά ἐλευθερία πού ἐμπνέεται ἀπό ἀγάπη στόν Χριστό καί τούς Ἁγίους, καί πού ἐμπνέει τίς παιδικές καρδιές στήν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς.

Τό ὄνομα τῆς κατασκήνωσης - “δανεισμένο” ἀπό κάποιο θεολογικό περιοδικό - ἦταν “Θεοδρομία”. Ἔτσι ὀνομάζει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης τήν χριστιανική ζωή, τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ, πού λέει ὁ λαός. Οἱ ὁμάδες εἶχαν ὡς προστάτες ἁγίους Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ αὐθεντικοί ἐκφραστές τῆς “Θεοδρομίας”.

Ἕνα πολύ καλά μελετημένο πρόγραμμα, τό ὁποῖο περιελάμβανε γυμναστική, θέματα συζήτησης ἀπό τήν Ἁγία Γραφή, ἀθλοπαιδιές, μουσική, ζωγραφική, ἁγιογραφία, ἔδινε τήν δυνατότητα σέ κάθε παιδί νά ἀναπτύξη τό ταλέντο του καί τήν δραστηριότητά του. Ὁ καθημερινός ἐκκλησιασμός καί ἡ συχνή ἐπαφή μέ τά ἁγιογραφικά κείμενα ἔδωσε στά παιδιά τό ἐρέθισμα γιά καρποφόρες συζητήσεις καί πρωτόγνωρες πνευματικές ἐμπειρίες.

Ἰδιαίτερη χαρά καί εὐλογία ἔδωσε βέβαια ἡ παρουσία τοῦ Μητροπολίτη μας κ. Ἱεροθέου, πού κάτω ἀπό τό ἀνύστακτο βλέμμα του καί τήν δική του εὐλογία λειτουργεῖ ἡ Κατασκήνωση. Ὄχι μόνον λειτούργησε καί γευμάτισε μαζί μας, ἀλλά καί μοιράστηκε παιδικές του ἀναμνήσεις ἀπό τά χρόνια πού καί ἐκεῖνος ἦταν κατασκηνωτής.

Ἡ περίοδος αὐτή τῶν δώδεκα ἡμερῶν ἔκλεισε μέ μιά μικρή γιορτή• δέν περιεῖχε τίποτε στημένο καί πολύπλοκο, πού θά κούραζε καί δέν θά ἀντιπροσώπευε αὐτό πού προσπαθήσαμε νά ζήσουμε ὅλες αὐτές τίς μέρες. Ἁπλή διοργάνωση, χωρίς ἐπιτήδευση, μέ πολύ κέφι ἀπό τά παιδιά καί μεγάλη ἀποδοχή ἀπό τούς προσκεκλημένους. Τήν γιορτή τίμησε μέ τήν παρουσία του καί ὁ Σεβασμιώτατος, εὐχόμενος καί εὐλογώντας τά νιάτα τῆς Μητρόπολής μας.

Ἔχουμε τήν πεποίθηση ὅτι τό ἑπόμενο καλοκαίρι ἡ ζωή τῶν κατασκηνωτῶν στόν Ἅγιο Παντελεήμονα θά εἶναι ἀκόμη πιό ὄμορφη καί πιό δημιουργική. Ἀπό τώρα μᾶς συνέχει ἡ ἀναμονή τῆς κατασκήνωσης τοῦ 2000, τῆς τελευταίας της δεύτερης χιλιετίας.

Δ.Π.

* * *

Στίς πρῶτες ἡμέρες τοῦ Αὐγούστου πραγματοποιήθηκε, ἡ τέτατρη κατασκηνωτική περίοδος, πού ἦταν ἕνα κατασκηνωτικό τριήμερο γιά Φοιτήτριες καί ἀπόφοιτες Λυκείου, στό ὁποῖο ὑπεύθυνες ἦταν ἡ πρεσβυτέρα Παρθένα Βαμβίνη καί ἡ Λαμπρινή Σταυροπούλου.