Κυριακάτικα Ἑσπερινά Κηρύγματα ἀπό τόν Μητροπολίτη μας κ. Ἱερόθεο
Ἄρχισαν τά Κυριακάτικα ἑσπερινά κηρύγματα τοῦ Μητροπολίτου μας. Τά κηρύγματα γίνονται στόν Ἱερό Μητροπολιτικό Ναό τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, κατά τήν διάρκεια τῆς Τεσσαρακοστῆς των Χριστουγέννων καί τοῦ Τριωδίου. Φέτος εἶναι ἡ τέταρτη χρονιά πού γίνονται τά κηρύγματα αὐτά. Τίς προηγούμενες χρονιές ὁ Σεβασμιώτατος εἶχε παρουσιάσει καί ἀναλύσει θέματα ὅπως: ἡ ἑρμηνεία τῆς Ἀποκάλυψης, τό μυστήριο τοῦ Γάμου, ἡ διαπαιδαγώγηση τῶν νηπίων καί τῶν παιδιῶν, τά σκάνδαλα στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας κ.α.
Φέτος ὁ Σεβασμιώτατος διάλεξε ὡς θέμα μελέτης, κατήχησης μᾶλλον, τῶν Χριστιανῶν τῆς Μητροπόλεώς μας, τό ἐκκλησιολογικό. Βέβαια, ὁ Σεβασμιώτατος ὑπογράμμισε τήν ἀλήθεια ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι κατ’ οὐσίαν ἕνα ἀντικείμενο μελέτης, οὔτε μπορεῖ νά ὁριστῆ, ἀφοῦ “κάθε ὁρισμός εἶναι περιορισμός”, ἀλλά εἶναι μιά πραγματικότητα πού βιώνεται. Γι’ αὐτό καί τά κηρύγματα αὐτά τά χαρακτήρισε κατηχητικά. Ἔχουν δηλαδή σκοπό τήν καλύτερη βίωση, ἐκ μέρους τοῦ λογικοῦ Ποιμνίου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ναυπάκτου, τοῦ μυστηρίου τῆς Ἐκκλησίας, καί δέν ἐξαντλοῦνται στήν παράθεση πληροφοριῶν καί στήν ἀνάλυση τεχνικῶν ὅρων.
Ἡ πρώτη ὁμιλία τοῦ Σεβασμιωτάτου ἔγινε τήν Κυριακή 21 Νοεμβρίου, καί ἦταν ἕνα ἄριστο δεῖγμα τῶν ὁμιλιῶν πού πρόκειται νά ἀκολουθήσουν.
Τόνισε τί εἶναι Ἐκκλησία, παρουσίασε τήν ἐτυμολογία τῆς λέξεως, ποιά εἶναι τά μέλη της καί ποιοί αἱρετικοί, ἐντός καί ἐκτός της Ἐκκλησίας, ὑπάρχουν.
Ἔκανε μιά σύντομη παρουσίαση τῶν αἱρέσεων, πού ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Ἐκκλησίας προσπαθοῦν νά τήν διαιρέσουν καί νά τήν ἐξαφανίσουν. Ἀναφέρθηκε κατ’ ἀρχάς στίς γνωστικές αἱρέσεις, τῶν ὁποίων οἱ αἱρεσιάρχες δίδασκαν ὅτι κατέχουν κάποια ἀπόκρυφη γνώση, καί μ’ αὐτόν τόν τρόπο καταργοῦσαν τήν ἀποστολική διαδοχή καί τό μυστήριο τῆς χειροτονίας. Γι’ αὐτό καί ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος τόνισε τήν μεγάλη σημασία τοῦ ὀρθοδόξου Ἐπισκόπου, ὡς κέντρου τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας καί ἐγγυητή τῆς ἑνότητος καί τῆς αὐθεντικότητός της. Ἀναφέρθηκε, ἀκόμη, ἀκροθιγῶς στίς Χριστολογικές καί Τριαδολογικές αἱρέσεις, στήν Εἰκονομαχία καί σ’ ὅλες τίς μεγάλες αἱρέσεις πού τάραξαν τήν Ἐκκλησία, μέχρι καί τήν αἵρεση τοῦ ὀρθολογισμοῦ, τήν βάση τῶν αἱρέσεων, τήν ὁποία ἀντιμετώπισε ὁ ἅγιος Γρηγόριος Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης ὁ Παλαμᾶς, καθώς καί στόν χιλιασμό, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τό συμπίλημα ὅλων των αἱρέσεων καί τῶν κακοδοξιῶν πού ἔχουν ἐμφανισθῆ μέχρι σήμερα.
Ἐν συνεχεία ἀπάντησε ἐπιγραμματικά στό εὔκολο ἀλλά καί δύσκολο ἐρώτημα, ἄν ὑπάρχουν καί σήμερα αἱρετικοί, εἴτε ἔξω εἴτε μέσα στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Εὔκολο, ἐπειδή μποροῦν εὔκολα νά γίνουν ἀντιληπτές πολλές αἱρετικές Ὁμολογίες ἔξω ἀπό τόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας καί πολλές κακοδοξίες καί στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Δύσκολο, ἐπειδή πρέπει νά διακρίνουμε τίς ἔννοιες ἀνοησία, κακοδοξία, σχίσμα, αἵρεση. Ἔτσι, πολλοί Χριστιανοί πρεσβεύουν καί πιστεύουν σέ αἱρετικές διδασκαλίες, ἤ δέν πιστεύουν βασικές ἀλήθειες τῆς Χριστιανικῆς διδασκαλίας, λόγω ἄγνοιας καί ἔλλειψης κατήχησης, τίς περισσότερες φορές. Γι’ αὐτό καί ὅταν ἀκούσουν τήν ὀρθή ἄποψη, διορθώνονται. Ὅμως, εἶναι διαφορετικά τα πράγματα ὅταν ἡ κακοδοξία ἤ ἡ ἀπιστία αὐτή, γίνεται διδασκαλία, καί ὁ κατέχων αὐτήν κάνει προσπάθειες νά ἀποκτήση μαθητές, ὁπότε γίνεται αἱρεσιάρχης.
Ἔτσι, ἐκπληρώνεται καί σήμερα ἡ πρός τούς Πρεσβυτέρους τῆς Ἐφέσου προφητεία τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: “καί ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τούς μαθητᾶς ὀπίσω αὐτών” (Πράξ. κ', 30)
Οἱ σπουδαιότερες, ὅμως, αἱρέσεις πού ταλαιπωροῦν τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στίς ἡμέρες μας καί θά τήν ταλαιπωρήσουν καί στό μέλλον, εἶναι οἱ ἐκκλησιολογικές αἱρέσεις. Δηλαδή, οἱ αἱρέσεις πού διδάσκουν “διεστραμμένα” γιά τό τί εἶναι ἡ Ἐκκλησία, πῶς βιώνεται, πῶς καί ἀπό ποιόν ἐκφράζεται, ποιά τά κριτήρια τῆς εἰσδοχῆς καί ποιά τά κριτήρια παραμονῆς σ’ αὐτήν, ποιά ἡ σχέση της μέ τήν Χριστολογία, Τριαδολογία καί τήν σωτηριολογία.
Ἡ πρώτη αὐτή ὁμιλία ἦταν πολύ ἐνδιαφέρουσα, ὅπως ἀναμένονται νά εἶναι καί ὅσες θά ἀκολουθήσουν. Ὅπως προαναφέραμε, ὁ Σεβασμιώτατος χαρακτήρισε τίς ὁμιλίες αὐτές “κατηχητικές”, ἐπειδή ἀκριβῶς κατηχοῦν τόν λαό τοῦ Χριστοῦ στίς μεγάλες ἀλήθειες τῆς πίστεώς μας, καί μάλιστα στήν ἀλήθεια περί τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία μέ ἰδιαίτερη καθαρότητα πρέπει νά διδάσκεται στίς ἡμέρες μας.
Τά θέματα τῶν ὁμιλιῶν εἶναι τά ἑξῆς:
- Τί εἶναι Ἐκκλησία.
- Προέλευση καί ἀποκάλυψη τῆς Ἐκκλησίας.
- Οι ἰδιότητες τῆς Ἐκκλησίας.
- Η ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας καί ἡ συγκρότησή της.
- Η Μυσταγωγία τοῦ Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ.
- Τα Δόγματα καί οἱ Κανόνες
- Οι Αἱρέσεις καί τά σχίσματα.
- Η Ἐκκοσμίκευση στήν Ἐκκλησία.
- Οικουμενισμός καί ζηλωτισμός.
- Ἡ Ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν.
- Ὁ χωρισμός Ἐκκλησίας καί Πολιτείας.
- Ἡ Ἐκκλησία καί οἱ Παλαιοημερολογίτες.
- Ὁ Γιαχβέ τῶν Χιλιαστῶν καί ὁ ἀληθινός Γιαχβέ.
- Τό μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως.
Διάκ. Κ.Ε.Γ.
- Προβολές: 2487