Γεγονός καὶ Σχόλιο: Το φιλανθρωπικό έργο της Εκκλησίας

Ήλθε σε γνώση μου ένα “Δελτίο Πληροφοριών” της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας, στο οποίο παρουσιάζεται ο “κοινωνικός Απολογισμός 1999 της Ιεράς Μητροπόλεως Ηλείας”, ο οποίος δείχνει το έργο το οποίο επιτελείται στην Ιερά αυτή Μητρόπολη με την άοκνη προσπάθεια και ποιμαντική φροντίδα του Σεβ. Μητροπολίτου Ηλείας κ. Γερμανού.

Από το Δελτίο Πληροφοριών λαμβάνουμε γνώση ότι στην Μητρόπολη Ηλείας λειτουργούν δέκα έξι (16) Ιδρύματα, ήτοι Άσυλα κατακοίτων γερόντων και ανιάτων, Γηροκομεία, Φοιτητικά Οικοτροφεία, Ορφανοτροφεία - Οικοτροφεία, Κατασκηνώσεις, Σχολές κλπ. Για την λειτουργία των Ιδρυμάτων αυτών δαπανήθηκε το ποσό του ενός δισεκατομμυρίου εξακοσίων σαράντα δύο εκατομμυρίων (1.642.843.819) δρχ. Τα έξοδα για την συντήρηση των Ιδρυμάτων αυτών “εκαλύφθησαν από τις πολλές δωρεές των πιστών, από τα έσοδα εξ ακινήτων των Ιδρυμάτων και της Ιεράς Μητροπόλεως, εκ Νοσηλείων του ΟΓΑ, του ΙΚΑ και του Υπουργείου Κοιν. Υπηρεσιών, καθώς και από επιχορηγήσεις των Ι. Ναών και των Ι. Μονών της Μητροπόλεώς μας”.

Πρόκειται πράγματι για ένα μεγάλο κοινωνικό έργο που επιτελείται σε μια μόνο Μητρόπολη, δηλαδή την Μητρόπολη Ηλείας. Πέρα από αυτήν, στις περισσότερες Μητροπόλεις το κοινωνικό έργο είναι μεγάλο και αυτό δείχνει την τεράστια προσφορά της Εκκλησίας στον τομέα της κοινωνικής Πρόνοιας. Συντηρούνται Οικοτροφεία, Νοσοκομεία, Κατασκηνώσεις, Ιδρύματα, Φιλόπτωχα Ταμεία κλπ.

Και το σπουδαιότερο είναι ότι το κοινωνικό αυτό έργο μπορεί να ονομασθή καλύτερα φιλανθρωπικό έργο, γιατί γίνεται μέσα στα πλαίσια της Ορθόδοξης ανθρωπολογίας και μέσα στην ατμόσφαιρα της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Δεν πρόκειται για προσφορά μόνον υλικών αγαθών για την συντήρηση του σώματος, αλλά για την ποιμαντική διακονία ολοκλήρου του ανθρώπου, αφού η Εκκλησία δεν βλέπει τον άνθρωπο σαν ένα εξάρτημα της κοινωνίας, ούτε σαν μια ζωντανή μηχανή, αλλά ως κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση Θεού.

Και το ακόμη καταπληκτικότερο είναι ότι στον τομέα της φιλανθρωπίας και της αγάπης προσφέρουν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά πολλά πρόσωπα της Εκκλησίας, οπότε καλλιεργείται σε μεγάλο βαθμό ο εθελοντισμός, ο οποίος στις σύγχρονες υλιστικές κοινωνίες με την συμφεροντολογική νοοτροπία τείνει να σβησθή, να εξαφανισθή.

Αυτό δείχνει και την θέση της Εκκλησίας στην κοινωνία. Οι Ποιμένες της Εκκλησίας αφουγκράζονται τον πόνο των ανθρώπων και ανταποκρίνονται σε αυτόν, προσπαθούν να ανακουφίσουν τους ανθρώπους από τις ποικίλες δυσκολίες που έχουν. Οι ρίζες της ποιμαίνουσας Εκκλησίας στον λαό είναι πολλές και μεγάλες και δεν μπορεί κανείς εύκολα να τις αποκόψη.

Κανένας κομματικός μηχανισμός και καμμία άλλη οργάνωση δεν επιτελεί ένα τέτοιο μεγάλο κοινωνικό έργο, όπως η Εκκλησία, η οποία διατηρεί και λειτουργεί περίπου 600 Ιδρύματα στην ελληνική κοινωνία, πέρα από την άλλη μεγάλη προσφορά της.

Με την αφορμή αυτή συγχαίρουμε θερμά τον Σεβ. Μητροπολίτη Ηλείας κ. Γερμανό και τους συνεργάτες του για την εκδαπάνησή τους στο έργο της ποιμαντικής διακονίας.

Ν.Ι.