Ποιμαντορικὴ Ἐγκύκλιος Πάσχα 2000

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι και λέγεται Εκκλησία της Αναστάσεως, γιατί συνδέεται στενά με τον Σταυρό και την Ανάσταση του Χριστού. Η Ανάσταση είναι ένα ιστορικό γεγονός, που επιβεβαιώνεται από μαρτυρίες διαφόρων ιστορικών, κυρίως όμως από τις μαρτυρίες των αυτοπτών και αυτηκόων ανθρώπων, οι οποίοι λόγω αυτού του γεγονότος θυσίασαν και την ίδια τους την ζωή. Οι Απόστολοι και οι Μυροφόρες γυναίκες είδαν τον Χριστό, Τον άκουσαν και μερικοί από αυτούς Τον ψηλάφισαν. Καί, βεβαίως, στην συνέχεια έδωσαν την προσωπική τους μαρτυρία γι’ Αυτόν.

Ο Χριστός μετά την Ανάστασή Του δεν εμφανίσθηκε στους σταυρωτές και τους εχθρούς Του για να επιβεβαιώση θαυματουργικά την αξία Του. Θα μπορούσε να το κάνη αυτό για να αποδείξη την θεότητά Του. Αλλά ο Χριστός δεν έχει ανάγκη των κοσμικών μέσων για να επιβληθή. Ο Χριστός εμφανίσθηκε στους μαθητάς Του και τις Μυροφόρες γυναίκες, γιατί αυτοί είχαν προετοιμασθή κατάλληλα για να Τον δούν και έτσι η όραση αυτή έγινε γι’ αυτούς ζωή. Κατά την διδασκαλία των αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, στην θέα του Θεού και στην μέθεξη του Αναστάντος Χριστού φθάνει ο άνθρωπος εκείνος που προηγουμένως έχει καθαρθή και φωτισθή από την Χάρη του Θεού, γιατί αυτός είναι ικανός να αντέξη την θέα του μεγάλου αυτού φωτός.

Μεταξύ των προσώπων που είδαν τον Χριστό ήταν και η Μαρία η Μαγδαληνή. Βέβαια, όπως λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, η Παναγία είδε πρώτη τον Αναστάντα Χριστό, αλλά η Μαρία η Μαγδαληνή μετά την Παναγία ήταν εκείνη που είχε αυτήν την μεγάλη ευλογία, και στην συνέχεια έγινε ευαγγελίστρια των Ευαγγελιστών.

Λέγεται Μαγδαληνή γιατί, όπως υποστηρίζεται, καταγόταν από την κώμη Μάγδαλα. Ο Χριστός την θεράπευσε από την δαιμονοπληξία που είχε. Ο Ευαγγελιστής Λουκάς γράφει: “αφ’ ής δαιμόνια επτά εξεληλύθει”, και συγκαταλεγόταν στην ομάδα των γυναικών εκείνων που ακολουθούσαν τον Χριστό και τον διακονούσαν από τα υπάρχοντά τους (Λουκ. η', 2-3). Μετά την έξοδο των επτά δαιμονίων, εγκαταστάθηκε μέσα της, όπως λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, “η επταχώς ενεργούσα θεία Χάρις του Πνεύματος”. Η Μαρία η Μαγδαληνή παραβρέθηκε στον ενταφιασμό του Χριστού, αφού αψήφισε τον φόβο, μαζί με την Μαρία Ιωσή και μάλιστα “εθεώρουν που τίθεται” το σώμα του Ιησού (Μαρκ. ιε', 47). Στην συνέχεια, μαζί με τις άλλες γυναίκες προετοιμάσθηκε για να επισκεφθή το μνημείο, αφού “ηγόρασαν αρώματα ίνα ελθούσαι αλείψωσιν αυτόν” (Μαρκ. ις', 1). Έπειτα, ήλθε μαζί με την Παναγία “θεωρήσαι τον τάφον” (Ματθ. κη', 1). Είδε μαζί με άλλες γυναίκες τους αγγέλους που τους ανήγγειλαν το γεγονός της αναστάσεως του Χριστού και το μετέδωσαν στους Μαθητάς (Λουκ. κδ', 9). Ακόμη, έχοντας μεγάλο ζήλο ήλθε και μόνη της στο μνημείο “σκοτίας έτι ούσης” και αξιώθηκε να δη και να προσκυνήση τον Χριστό (Ιω. κ', 1-18). Η θεωρία δε του Αναστάντος Χριστού συνιστά την θέωσή της.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι η Μαρία η Μαγδαληνή, καθαρίστηκε από τα δαιμόνια, έλαβε την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, απέκτησε ζήλο μεγάλο για τα θεία, θεραπεύτηκαν όλες οι εσωτερικές της δυνάμεις, αφού απέκτησε και την αφοβία, απαλλάχθηκε από την φιλαυτία, είχε επικοινωνία με την Παναγία, την Μητέρα του Χριστού, επανειλημμένως πήγε στο μνημείο, αφού εξουδετέρωσε τον φόβο, ο οποίος είχε καταλάβει ακόμη και τους μαθητάς, αξιώθηκε να δη τους αγγέλους και στο τέλος έφθασε στην θέωση με την θεωρία του Αναστάντος Χριστού. Αποτέλεσμα της θεώσεως ήταν η μετέπειτα αγιασμένη ζωή της, ο οσιακός θάνατός της και το θαυματουργικό λείψανό της. Η μνήμη της εορτάζεται την 22α Ιουλίου και η ανακομιδή του λειψάνου της την 4η Μαΐου κάθε έτους.

Ο δρόμος που ακολούθησε η Μαρία η Μαγδαληνή, ο τρόπος της ζωής της και το τέλος αυτής της πορείας δείχνουν και τον σκοπό και το τέλος όλων όσοι θέλουν να φθάσουν στον αγιασμό και την θέωση, στην θέα του Αναστάντος Χριστού. Προηγείται η κάθαρση της καρδιάς, ακολουθεί ο φωτισμός του νού και στην συνέχεια βιώνεται η θέωση. Αυτή είναι η πορεία του ανθρώπου, αυτή είναι η μέθοδος θεραπείας του, αυτή είναι η μέθοδος με την οποία εκπληρώνεται ο σκοπός της δημιουργίας και της υπάρξεώς του.

Αγαπητοί μου αδελφοί,

Αυτές τις ημέρες πανηγυρίζουμε την Ανάσταση του Χριστού και χαιρόμαστε υπερβολικά. Όμως, δεν πρέπει να παραμένουμε σε ένα εξωτερικό επίπεδο, αλλά πρέπει να προχωρήσουμε βαθύτερα και να αρχίσουμε να γευόμαστε το μυστήριο της Αναστάσεως και να φθάσουμε κάποτε να δούμε και εμείς “άρτι δι’ εσόπτρου εν αινίγματι, τότε δε πρόσωπον προς πρόσωπον” (Α' Κορ. ιγ', 12) τον Αναστάντα Χριστόν. Για να γίνη αυτό πρέπει να μιμηθούμε τον τρόπο που ακολούθησε η Μαρία η Μαγδαληνή. Με την κάθαρσή μας από τις ενέργειες των παθών, που γίνεται με την Χάρη του Θεού, μπορούμε να φθάσουμε στην θέα του Αναστάντος Χριστού. Ο ιερός Θεοφύλακτος γράφει: “Πάσα ψυχή κυριεύσασα των παθών Μαρία λέγεται. Καθαρθείσα ουν δια της απαθείας, ορά τον Ιησούν Θεόν ομού και άνθρωπον”.

Η Χάρη του Αναστάντος Χριστού να είναι πάντοτε μαζί σας.

Με πατρικές ευχές και ευλογίες

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ