Γραπτὰ κυρήγματα: Κυριακή, 6 Αὐγούστου 2000. Ἑορτή Μεταμορφώσεως

Τά προφητικά καί ἀποστολικά κείμενα δέν εἶναι καρπός φιλοσοφικῶν θεωριῶν καί στοχασμῶν, ἀλλά καρπός τῆς ἀποκαλυπτικῆς θεολογίας. Δηλαδή, τόσο οἱ Προφῆτες τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὅσο καί οἱ Ἀπόστολοι τῆς Καινῆς Διαθήκης εἶδαν τήν δόξα τοῦ Θεοῦ. Οἱ μέν Προφῆτες εἶδαν τόν Λόγον τοῦ Θεοῦ πρίν τήν ἐνανθρώπησή Του, οἱ δέ Ἀπόστολοι εἶδαν τόν Χριστό μετά τήν ἐνανθρώπησή Του. Ὁπότε, αὐτήν τήν ἐμπειρία κατέγραψαν στά κείμενά τους καί καθοδήγησαν τούς Χριστιανούς μέ τό περιεχόμενο αὐτῆς τῆς θεολογίας.

Αὐτό τό βλέπουμε καί στό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα πού διαβάσαμε σήμερα στήν Ἐκκλησία, λόγω τῆς ἑορτῆς τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἕνα τμῆμα ἀπό τήν δεύτερη καθολική ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Πέτρου καί τό ὁποῖο ἀναφέρεται στήν ἐμπειρία τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ πού εἶχε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος. Εἶναι δέ γνωστόν ὅτι ὁ Ἀπόστολος Πέτρος ἦταν ἕνας ἀπό τούς τρεῖς μαθητές πού ἀξιώθηκε νά βρεθῆ στό Θαβώρ, τότε πού ὁ Χριστός μεταμορφώθηκε μπροστά στούς μαθητές Του, ὅπου το πρόσωπό Του ἔλαμψε ὡς ὁ ἥλιος καί τά ἱμάτιά Του ἔγιναν λευκά ὡς τό φῶς.

Μεταξύ των ἄλλων, ὁ Ἀπόστολος Πέτρος λέγει ὅτι δέν ἐγνώριζε τήν δύναμη καί τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ μέ μύθους ἀνθρωπίνης σοφίας, δηλαδή μέ φαντασία καί στοχασμούς, ἀλλά “ἐπόπται γεννηθέντες τῆς ἐκείνου μεγαλειότητος” (Β' Πέτρ. α', 16). Καί στήν συνέχεια ἀναφέρεται στό μεγάλο γεγονός τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ, τότε πού ἄκουσε τήν φωνή τοῦ Πατρός “οὗτος ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, εἰς ὅν ἐγώ εὐδόκησα” καί τήν ἄκουσε τήν φωνή αὐτήν, ὅπως λέγει ὁ ἴδιος “σύν αὐτῶ ὄντες ἐν τῷ ὄρει τῷ ἁγίω” (Β' Πέτρ. α', 17-18). Ὁπότε, ὅσα λέγει εἶναι καρπός ἀποκαλυπτικῆς θεολογίας καί ὄχι φιλοσοφίας καί ἠθικολογίας.

Μέ αὐτήν τήν ἐμπειρία ὁ Ἀπόστολος Πέτρος κατευθύνει τούς Χριστιανούς καί οἱ συμβουλές τοῦ ἐμπνέονται ἀπό αὐτήν τήν μεγάλη ἀποκαλυπτική ἀλήθεια. Δέν διδάσκει τούς Χριστιανούς μέ ἀνθρώπινους λόγους καί δέν τούς δίδει ἀνθρώπινες συμβουλές, οὔτε ὁ λόγος τοῦ ἐξαντλεῖται σέ μιά κοινωνική ἠθική καί μιά διδασκαλία γιά νά γίνουμε καλοί ἄνθρωποι καί καλοί πολίτες. Καί αὐτό φαίνεται ἀπό τό ἴδιο το ἀποστολικό κείμενο, πού διαβάσαμε σήμερα στήν θεία Λειτουργία.

Μεταξύ ἄλλων λέγει στούς Χριστιανούς: “Σπουδάσατε βεβαίαν ὑμῶν τήν κλῆσιν καί ἐκλογήν ποιείσθαι” (Β' Πέτρ. α', 10). Χρειάζεται, δηλαδή, μεγάλη σπουδή καί ἀγώνας, ὥστε οἱ Χριστιανοί νά γνωρίσουν καί νά ζήσουν τήν κλήση τους καί τήν ἐκλογή τους. Ὁ ἄνθρωπος ἀμέσως μετά τήν δημιουργία τοῦ ἔχει κληθῆ ἀπό τόν Θεό νά φθάση στό καθ’ ὁμοίωση, νά ἑνωθῆ μέ τόν Θεό. Αὐτή εἶναι ἡ μεγάλη κλήση καί ἡ μεγάλη ἐκλογή. Γι’ αὐτό καί ὁ Μ. Βασίλειος λέγει ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι κεκελευσμένος Θεός, δηλαδή ἔχει κληθῆ νά γίνη κατά χάριν Θεός. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος βλέπει τήν κλήση του καί τήν ἐκλογή του, καί ἀγωνίζεται νά τήν ἐκπληρώση, μέ τόν τρόπο πού διδάσκει ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, τότε “πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμίν ἡ εἴσοδος εἰς τήν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ Κυρίου ἠμῶν καί σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστού” (Β' Πέτρ. α', 11). Καί βέβαια, ὅταν γίνεται λόγος γιά βασιλεία τοῦ Χριστοῦ καί εἴσοδος σέ αὐτήν ἐννοεῖται το νά εἰσέλθη ὁ ἄνθρωπος στήν δόξα τῆς Μεταμορφώσεώς Του.

Ἀπό αὐτά φαίνεται, ἀγαπητοί ἀδελφοί, ὅτι εἴμαστε πλασμένοι γιά μεγάλα καί ὑψηλά, γιά αἰώνια καί ἀναφαίρετα ἀγαθά. Δέν δημιουργηθήκαμε ἀπό τόν Θεό γιά νά περνᾶμε καλά στήν ζωή αὐτή καί νά ἐξαντλούμαστε μόνον στήν βιολογική, τήν κοινωνική καί οἰκογενειακή ζωή. Κέντρο τῆς ζωῆς μᾶς πρέπει νά εἶναι ὁ Θεός. Αὐτό πρέπει νά τό ἀντιληφθοῦμε, γιατί τότε θά ἀλλάξη ἡ ζωή μας καί ὅλα ὅσα ζοῦμε θά ἀποκτήσουν ἄλλη προοπτική καί ἄλλο νόημα.

† Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ