Διονύσιος Πελέκης, Γεράσιμος Κουταβάς: Πεντάχρονα Ποιμαντορίας

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΟΥΤΑΒΑΣ 

“ΕΜΠΡΟΣ” 8-9-2000

Αὐτές τίς ἡμέρες συμπληρώνονται 5 χρόνια σεπτῆς καί καρποφόρας ποιμαντορίας τοῦ Μητροπολίτη Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου κ. Ἱεροθέου, ὁ ὁποῖος κοσμεῖ ἐπάξια τόν Ἀρχιεπισκοπικό θρόνο τῆς ὁμώνυμης Μητρόπολής μας. Ὁ ἰκανότατος καί ἀξιαγάπητος Ποιμενάρχης μᾶς μέσα σέ αὐτά τά χρόνια ἔχει ἐπιτελέσει καί ἀναπτύσσει συνεχῶς ἕνα σοβαρό, σημαντικό καί πλούσιο πνευματικό, θρησκευτικό, μορφωτικό, κοινωνικό καί φιλανθρωπικό ἔργο, στό ὁποῖο ὁ Ἴδιος προσωπικά ἔδωσε πνοή καί στήριξε ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς ἐνθρόνισής Του...

Ὁ Μητροπολίτης ... κατορθώνει νά φέρνει τήν Ἐκκλησία μπροστά σε κοινωνικές δράσεις καί στήν φλέγουσα κοινωνική πραγματικότητα, ἐνῶ παράλληλα ἀναπτύσσει φιλικότατη ἐπικοινωνία μέ τήν νεολαία, στήν ὁποία βρίσκεται πάντα κοντά.... Ἔτσι, δυναμώνει ψυχικά τους ἀνθρώπους, τούς στερεώνει καί τούς βοηθᾶ νά ριζώσουν στήν ζωή. Ὁ ἀνώτατος Αὐτός ἱερωμένος ἔχει ἐμβριθῆ καί πολυδιάστατη μόρφωση, ἀποτελώντας φαινόμενο εὐρυμάθειας καί ἀναπτύσσοντας πλουσιώτατη καί πολυσήμαντη συγγραφική δραστηριότητα, γιά τήν ὁποία ἡ Ἀκαδημία Ἀθηνῶν τόν ἔχει βραβεύσει, ἐνῶ πολλά ἀπό τά ἔργα Τοῦ ἔχουν μεταφρασθεῖ σέ διάφορες ξένες γλῶσσες, γι’ αὐτό ἡ ἀκτινοβόλα ὑψηλοτάτου ἐπιπέδου προσωπικότητά Του εἶναι ἀρκετά γνωστή καί πολύ πέραν τῶν ὁρίων τῆς Χώρας μας, προσκαλούμενος ἀκόμη καί σέ ὑπερπόντιες Χῶρες γιά νά μιλήσει, ἐνῶ πολλοί ξένοι ἤ Ἕλληνες τῆς διασπορᾶς ζητοῦν ἐπίμονα νά τόν ἰδοῦν καί νά τόν γνωρίσουν ἀπό κοντά. Βαθύς διανοητής, ρεαλιστικός ὁραματιστής, διορατικός στοχαστής καί μεθοδικός ἐρευνητής ἐγνωσμένης ἐπιστημονικῆς ἀξίας, ψηλαφεῖ ἀλήθειες, θέτει προβληματισμούς καί μορφοποιεῖ παραγωγικές σκέψεις σέ σημαντικότατες καί ἄκρως ἐνδιαφέρουσες ἀπολήξεις, οἱ ὁποῖες διαπνέονται ἀπό ἀπέραντο σεβασμό πρός τόν Θεό, τήν Ὀρθοδοξία, τόν ἄνθρωπο, τήν ἐλευθερία του καί τό αὐτεξούσιό του. ... Σωστά, ἄρα, ἔχει ἀναδειχθεῖ σέ κυρίαρχη μορφή γιά τόν ἐντοπισμό, μελέτη καί προώθηση λύσεων ἀρκετῶν σοβαρῶν τοπικῶν καί κοινωνικῶν προβλημάτων, ὥστε νά ἐξελιχθεῖ καί ἀναπτυχθεῖ ὁ τόπος, ἀλλά καί νά ἐξυπηρετεῖται πιό ἀποτελεσματικά ὁ λαός. Γι’ αὐτό, δέν εἶναι λίγοι ὅσοι προστρέχουν στόν Ἴδιο μέ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη, γνωρίζοντας ὅτι ὁ πρωτοπόρος, ἀποφασιστικός καί ὑπεράξιος Δεσπότης μᾶς ἔχει κλείσει στήν καρδιά Τοῦ αὐτό τόν ταλαίπωρο τόπο καί τούς ἀνθρώπους πού τόν κατοικοῦν, γιά τούς ὁποίους πάντα ἀγωνιᾶ καί ἀγρυπνᾶ.

Ὡς Ναυπάκτιοι καί χριστιανοί δοξολογοῦμε τόν Θεό γι’ αὐτήν τήν εὐλογία, πού μᾶς ἔστειλε, προσευχόμενοι στόν Ἴδιο νά ἐμπνέει πάντοτε τόν ἔξοχο καί φωτισμένο ποιμενάρχη μας, τό ἀγλάϊσμα αὐτό τῆς Ἱεραρχίας, καί νά Τοῦ χαρίζει ὑγεία, δύναμη κι ἀντοχή. Στόν Ἱεράρχη μας καί πολύτιμο καθοδηγητή μας, πού ἡ Ὀρθοδοξία καί ὁ τόπος τόν χρειάζονται πολύ, εὐχόμαστε νά Τόν ἀξιώνει ὁ Θεός γιά πάρα πολλά χρόνια νά χαίρεται τήν εὐτυχία τῶν ἐπιτυχημένων καρπῶν ὅλων των κόπων καί προσπαθειῶν, πού θά ὀφείλονται στόν Ἴδιο.

ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΕΛΕΚΗΣ

“ΕΜΠΡΟΣ”, 15-9-2000

...Ὁ Μητροπολίτης μας κύριος Ἱερόθεος “Θεολογικότατος” κατά τόν λόγο τοῦ Πατριάρχου μας καί “ὁ κορυφαῖος Θεολόγος τῆς Ἐκκλησίας μας ἀπό τό 1830 μέχρι σήμερα” κατά τόν λόγον γνωστοῦ Κληρικοῦ καί Καθηγητού τοῦ Πανεπιστημίου, ἔφερε στήν Ναύπακτον τό γνήσιον πατερικόν πνεῦμα, καί σέ κάθε περίπτωσιν ὑπεγράμμισε τόν ρόλον τοῦ συγχρόνου Ὀρθοδόξου Ἕλληνος ὡς διττοῦ φορέως τῆς Ὀρθοδόξου καί τῆς Ἑλληνικῆς παραδόσεως. Διά πρώτην φορᾶν ἡ Ἐνορία μέ τούς λαμπρούς ἱερεῖς της καί τούς λετουργούντας εὐδοκίμως καί ἀποτελεσματικῶς Συνδέσμους τῆς Ἀγάπης, ἀνεδείχθη εἰς αὐτό, πού ἔπρεπε νά εἶναι: Δηλαδή τό βασικό κύτταρο καί ἡ κυψέλη τῆς κατά Χριστόν βιωτής τῶν πιστῶν. Ἡ ἀνάδειξις τῆς Ἐνορίας στόν ρόλον τῆς αὐτόν ἀπετέλεσε διαρκῆ φροντίδα τοῦ Μητροπολίτου. Οἱ κατασκηνώσεις ἐλειτούργησαν καί πάλιν ὑπό τήν αἰγίδα του, ἐμπνέουσαι στίς νεανικές ψυχές, πλήν ἄλλων, τόν σεβασμόν πρός τήν Ἐκκλησίαν καί τήν ὑπακοήν στόν Ἐπίσκοπον καί τούς Ἱερεῖς, δημιουργοῦσαι πιστά βλαστάρια καί ὄχι ὀπαδούς, ρέποντες πρός ἀνταρσίαν. Εἶναι ἀφιλοχρήματος ὅσον ἐλάχιστοι. Διαθέτει μέγα μέρος τοῦ μισθοῦ τοῦ διά τίς ἀνάγκες τῆς πτωχοτάτης Μητροπόλεως, ὅταν ἄλλοι θησαυρίζουν, ἀπαραδέκτως διά τήν ἰδιότητά τους.

...Πρωτοστατεῖ σέ κάθε κοινωνική ἐκδήλωσι καί σέ κάθε διεκδικητικόν ἀγώνα τῶν λαϊκῶν τάξεων. Κάθε καλοκαίρι ἐπιτελεῖ ἄθλον. Περιέρχεται καί τό τελευταῖο χωριό τῆς Ἐπαρχίας. Λειτουργεῖ, κηρύττει, νουθετεῖ καί ὁμιλεῖ σέ συγκεντρώσεις τῶν κατοίκων στίς πλατεῖες τῶν χωριῶν. Παρίσταται στά μυστήρια καί τίς ἐξόδιες ἀκολουθίες, διατυπώνων ἑκάστοτε καί τόν προσήκοντα λόγον, χωρίς ποτέ νά δεχθῆ καί μίαν ἔστω δραχμήν.

Ἡ συγγραφική του, θείω χαρίσματι, πλουσιωτάτη συγκομιδή, μεταφρασμένη σέ πολλές γλῶσσες, καταχωρημένη στήν σχετικήν ἰστοσελίδα τοῦ Διαδικτύου (https://parembasis.gr), δέχεται ἀπιστεύτως μεγάλον ἀριθμόν ἐπισκέψεων καί ἀποτελεῖ ἀσφαλῆ ὁδηγόν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως, ἀλλά καί στήριγμα τοῦ καθ’ ἡμέραν βίου, ἀναδεικνύουσα τήν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ εἰς Θεραπευτήριον ψυχῶν.

Εἶναι πραγματική εὐλογία Θεοῦ γιά τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Ναυπάκτου ἡ παρουσία του στήν Μητρόπολίν μας καί ὁ ἀνυποχώρητος ἀγών τοῦ ν’ ἀποκαταστήση τήν διασαλευθείσαν ἑνότητα τοῦ ποιμνίου του. Ὁ κηρυκτικός καί κατηχητικός λόγος τοῦ εἶναι βαθύτατα θεολογικός καί ἐγγίζει βαθύτατα τήν ψυχήν τοῦ ποιμνίου. Ὁ ἀθεολόγητος βερμπαλισμός δέν ἔχει θέσιν. Συκοφαντεῖται ἰταμῶς ἀπό ἀγνοοῦντας τήν ἀλήθειαν. Ἀποκορύφωμα τοῦ ψεύδους εἶναι ὅτι ἐζήτησε χρήματα ὑπέρ τῆς Μητροπόλεως ἀπό τό Μοναστήρι. Μόνον κίνητρόν του ἀποτελεῖ ἡ ἀγάπη τοῦ διά τόν Μοναχισμόν καί ἡ ἐπαναφορά τῶν ἐκτραπέντων τέκνων τοῦ ποιμνίου του στόν ὀρθόδοξο δρόμο, ἀφοῦ εἶναι γνωστόν ὅτι κορυφαίαν ἀπολογητικήν του Ὀρθοδόξου Μοναχισμοῦ συνιστᾶ ἡ μνημειώδης συγγραφή του: “Μιά βραδυᾶ στήν ἔρημό του Ἁγίου Ὄρους”.

... Ἡ συντριπτική πλειονότης τῶν Ναυπακτίων συντάσσεται μέ τό μέρος του. Καί πρέπει μέ παρρησίαν νά τό δηλώνη καί νά τοῦ συμπαρίσταται...

...Ἡ ἐν ταπεινώσει αὐτοθυσία του, ἡ στερεά πίστις καί ἀγωνιστικότης του, ἡ ἀσκητική του ζωή καί ἡ ὑψηλή μόρφωσίς του τόν ἀνέδειξαν πρωτοπόρον στόν ἀγώνα γιά τήν διατήρησιν τῆς ὀρθοδόξου ταυτότητος τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ. Καί δέν ἐδίστασε, χάριν τῆς ἀλήθειας καί τῆς πίστεως, νά βάλη στό περιθώριον καί φιλίες καί συμπάθειες. Ὁ εὐσεβής Ναυπακτιακός λαός σεμνύνεται διά τόν Ἐπίσκοπόν του, τό ἀληθές τοῦτον σέμνωμα τῆς Ἐκκλησίας, διότι τόν βλέπει ν’ ἀγωνίζεται τόν τραχύν δρόμον τῆς ἀληθείας, ἡ ὁποία, ὅταν κατανοηθῆ ἀπό τούς πιστούς, θ’ ἀποτελέση γιά ὅλους βάλσαμον ψυχῆς. Καί τοῦ εὔχεται ὁλοψύχως μακροημέρευσιν καί ψυχοσωτήριον ποιμαντορείαν. Τιμᾶ τήν Ναύπακτον. Καί ἡ παρουσία τοῦ ἀνάμεσά μας στό πηδάλιο τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας μᾶς χαροποιεῖ. Εἶναι ἡ λαμπερή καί ἀγαπημένη προσωπικότητα τῆς περιοχῆς μας μέ Πανελλήνιον καί Πανορθόδοξον ἀναγνώρισιν καί καταξίωσιν.