Δελτίον Τυποῦ Ἱερᾶς Μητροπόλεως με αφορμή ένα δημοσίευμα στο περιοδικό “Παναγία η Ναυπακτιώτισσα” τεύχος 6 (Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2000)

Μὲ ἀφορμή ἕνα δημοσίευμα στό περιοδικό “Παναγία ἡ Ναυπακτιώτισσα” τεῦχος 6 (Ἰούλιος - Σεπτέμβριος 2000)

Ἡ Ἱερά Μητρόπολη ἀντιμετώπισε μέ πολλή ψυχραιμία καί νηφαλιότητα τίς ἀντικανονικές καί ἐν πολλοῖς παράνομες ἐνέργειες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Χριστοῦ καί ἀνέφερε τήν ὑπόθεση αὐτή στήν Ἱερά Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, διότι εἶναι κατ’ ἐξοχήν ἐκκλησιολογικό πρόβλημα. Δέν ἤθελε ποτέ νά ἀναλάβη πρωτοβουλία γιά τήν ἐνημέρωση τοῦ ποιμνίου, ἔστω καί ἐάν εἶχε δίκαιο. Ὅμως ἐλάχιστες φορές ἐνημέρωσε τόν λαό, ὕστερα πάντα ἀπό πρόκληση τῶν ὑπευθύνων της Ἱερᾶς Μονῆς καί ἄλλων παραγόντων καί πάντα μέ διακριτικότητα.

Ἐξαναγκάζεται καί τώρα νά ἐνημερώση τό ποίμνιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, ὕστερα ἀπό τήν καινούρια πρόκληση διαστροφῆς καί ψεύδους. Πρόκειται γιά ἕνα δημοσίευμα στό περιοδικό “Παναγία ἡ Ναυπακτιώτισσα” τεῦχος 6 (Ἰούλιος - Σεπτέμβριος 2000) μέ τόν τίτλο “Ἀθῶοι γιά πολλοστή φορά Ἡγούμενος καί Μοναστήρι Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Ναυπάκτου”, τό ὁποῖο βρίθει ψευδῶν πληροφοριῶν. Μέ κάθε συντομία ὑπογραμμίζουμε τρία συγκεκριμένα σημεῖα.

1. Οἱ Εἰσαγγελεῖς καί οἱ Ἐλεγκτές

Οἱ Εἰσαγγελεῖς γιά τούς ὁποίους ὁμιλοῦν οἱ συντάξαντες τό κείμενο στό περιοδικό δέν “ἀθώωσαν” τόν Ἡγούμενο καί τούς Μοναχούς της Ἱερᾶς Μονῆς, ἀλλά εἶναι ἁρμόδιοι νά ἀσκοῦν ποινική δίωξη ἐπί ἀξιοποίνων ἀδικημάτων. Ἀρκέσθηκαν κατ’ ἀρχήν νά βεβαιώσουν ὅτι οἱ παραβάσεις πού ἐτέθησαν ὑπ’ ὄψιν τούς εἶναι ἐκκλησιαστικά, καί ὄχι ποινικά ἀδικήματα. Οὔτε μέ τήν ἐπιστροφή Φ.Π.Α. ἀσχολήθηκαν, οὔτε μέ τήν Ἀστική Ἑταιρεία. Γιά ὅλα αὐτά θά ἀσχοληθῆ ὁ διαταχθεῖς ἤδη οἰκονομικός ἔλεγχος ἀπό τήν Ἐκκλησιαστική Κεντρική Ὑπηρεσία τῶν Οἰκονομικῶν.

Ἀναφορικῶς μέ τόν ἐπικαλούμενο ἔλεγχο τῆς Σ.Ο.Λ., Ἀνώνυμος Ἑταιρεία, καί πρός ἀποφυγήν παραπληροφόρησης, ἐπισημαίνεται ὅτι τό παλαιό, καί μέ ὑψηλή Κρατική Ἐποπτεία, Σῶμα Ὁρκωτῶν Λογιστῶν, ἔχει καταργηθῆ ἀπό τό 1993 καί ἔχει μετατραπῆ σέ ἰδιωτικοῦ χαρακτήρα Ἕνωση Λογιστῶν, ἡ ὁποία μέ κάποιο μέλος τῆς “ἐλέγχει” ἐπ’ ἀμοιβή, ὅπως κάθε ἄλλος λογιστῆς, τήν λογιστική κατάσταση, καί μόνον, τοῦ ἐλεγχομένου ἐπιχειρηματία, βάσει ἀποκλειστικῶς τῶν στοιχείων, πού ὁ ἴδιος ὁ ἐλεγχόμενος τοῦ παρέχει.

Ἐπίσης, οἱ οἰκονομικοί ἐπιθεωρητές τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Οἰκονομίας, ἀπό ὅ,τι φαίνεται, ἤλεγξαν τά σχετικά μέ τήν ἐπιχορήγηση χωρίς νά ἐρευνήσουν καί νά ἐλέγξουν τήν ὅλη διαχείριση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, γιά τήν ὁποία ἁρμόδια εἶναι μόνον ἡ Ἱερά Μητρόπολη. Ἀλλά καί ἡ ἐπιστημονική Ἐπιτροπή τῆς Νομικῆς Ὑπηρεσίας τῆς Ἐκκλησίας δέν ἀπεφάσισε καί δέν μᾶς κοινοποίησε κάτι σχετικό γιά τήν Ἱερά Μονή.

2. Τά ὑπομνήματα τῶν τριῶν Ἡγουμένων

Οἱ τρεῖς Ἡγούμενοι τούς ὁποίους ἀπέστειλε ἡ Ἱερά Σύνοδος γιά νά μελετήσουν τήν κατάσταση στήν Ἱερά Μονή, μετά τήν περάτωση τῆς ἔρευνάς τους, κατέθεσαν δύο ὑπομνήματα στήν Ἱερά Σύνοδο στά ὁποῖα, πέρα ἀπό τίς προσωπικές ἐκτιμήσεις ἑνός ἀπό αὐτά, συμφωνοῦν ἀπολύτως σέ δύο συγκεκριμένα σημεῖα:

α) Ὅλες οἱ ἐνέργειες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς νά ἱδρύουν Ἀστικές Ἑταιρεῖες καί Ἑταιρεῖες Περιωρισμένης Εὐθύνης εἶναι ἀντικανονικές, ἀντιεκκλησιαστικές καί παράνομες.

Γιά τήν Ἀστική Ἑταιρεία γράφεται: “Δία τοῦ Καταστατικοῦ τούτου πάνυ ἀντικανονικῶς τίθεται ὑπό κηδεμονίαν ἡ Ἱερά Μονή Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Σκάλας Ναυπάκτου καί διαπλέκεται καί ἐμπλέκεται μέ σωματεῖα κοσμικά “παρά γνώμην” τοῦ οἰκείου Μητροπολίτου παρά πάσαν Κανονικήν, Ἐκκλησιαστικήν Παράδοσιν καί τάξιν”. Ἐπίσης, γιά τήν ἴδια Ἑταιρεία γράφεται: “Οὐσιαστικά πρόκειται περί συστάσεως Κοινοβίου (Ἱερᾶς Μονῆς), μέ διαδικασίες ὅμως πού εἶναι ἀντικανονικές, ἀντιεκκλησιαστικές καί ἀντιπαραδοσιακές”.

Ἡ σύσταση Ἀδελφότητος μέ τήν ἐπωνυμία “Ἀδελφότης Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτήρος” καί ἕδρα τήν Ναύπακτον “συνιστᾶ τό μέν ἀντικανονικήν ἐνέργειαν, τό δέ μή νόμιμον ἐνέργειαν, ἐφ’ ὅσον μέ αὐτήν ἐπιχειρεῖται κατάρτισις (πολυμελοῦς) δικαιοπραξίας ἀπολύτως ἀκύρου, πού ἔγινεν ἀπό πρόσωπα στερούμενα τοιαύτου δικαιώματος... Ἡ ἀναγνώρισις τῆς ἀκυρότητος μπορεῖ νά γίνη μετά ἀπό ἀγωγή ὁποιουδήποτε, ὁ ὁποῖος ἔχει ἔννομον συμφέρον καί ὁπωσδήποτε ὑπό τοῦ οἰκείου Ἐπισκόπου, τό ἔννομον συμφέρον τοῦ ὁποίου εἶναι πρόδηλον, ἐφ’ ὅσον εἰς τήν ἐπισκοπικήν του δικαιοδοσίαν περιλαμβάνεται καί ὁ ἔλεγχος τῆς κανονικότητος τῶν ἐνεργειῶν τῶν Μοναχῶν καί τῶν Μονῶν τῆς Ἐπαρχίας του”.

Γιά τήν ΕΠΕ λέγεται: “Οἱ κοινοβιᾶται Μοναχοί δέν δύνανται νά συμμετέχουν εἰς ἐμπορικᾶς ἑταιρείας... οἱ πέντε Μοναχοί μέτοχοι, ἐξ ἀντικειμένου παρεβίασαν, καί μόνον μέ τήν ἐνέργειάν των αὐτήν τῆς συστάσεως τῆς ΕΠΕ, τούς ἱερούς Κανόνας”. “Λόγω τοῦ ἀσυμβιβάστου των Μοναχῶν νά ἱδρύσουν ἐμπορικήν ἑταιρείαν, ἡ ἐν λόγω ΕΠΕ εἶναι ἄκυρος”.

Γιά ὅλα τα Σωματεῖα καί τίς Ἑταιρεῖες γράφεται: “Ἡ παράπλευρος λειτουργία τῶν ἀνωτέρων νομικῶν προσώπων ἔγινε διά τήν οὐσιαστικήν ἀναίρεσιν ἀσκήσεως ἐκ μέρους τοῦ ἐπιχωρίου Ἐπισκόπου του ἐλέγχου τῆς κανονικότητος τῶν ἐνεργειῶν των, ἀλλά καί τοῦ ἐλέγχου νομιμότητος τῆς οἰκονομικῆς διαχειρίσεως τῆς Μονῆς των... Διά μικροοικονομικούς σκοπούς καί ἐπιδιώξεις ἀποδυναμοῦται ἡ Ἱερά Μονή, Ἱερόν καί πνευματικόν καθίδρυμα, καθηγιασμένον καί προωρισμένον εἰς τούς αἰώνας, καί δημιουργοῦν περιουσιακά στοιχεῖα τά παράκεντρά της Ἱερᾶς Μονῆς Σωματεῖα, Σύλλογοι κλπ. συσταθέντα κατά τούς κοσμικούς νόμους καί δή κατά παράβασιν τούτων, ὡς προελέχθη, ἡ διάλυσις τῶν ὁποίων εἶναι δυνατή ἀνά πάσαν στιγμήν”.

Γιά τήν ἐπένδυση ἐκ πολλῶν ἑκατομμυρίων ὑπό τοῦ Κράτους γράφεται: “Ἡ μή ἐμφάνισις αὐτῶν τῶν ἑκατομμυρίων (τῆς ἐπενδύσεως) εἰς τήν κυρίαν Διαχείρισιν τῆς Μονῆς εἶναι ἀπαράδεκτος, μή σύννομος καί ἀκατανόητος”, διότι ἡ ἐπένδυση “εἰς οὐδεμίαν περίπτωσιν δέν ἀποβλέπει καί δέν μπορεῖ νά ἐπιδιώκη τήν διάσπασιν τοῦ Ἑνιαίου της διαχειρίσεως τῆς Μονῆς”.

Γιά τήν ἐπιστροφή Φόρων ΦΠΑ πού δέν κατεγράφη στούς ἀπολογισμούς τῆς Μονῆς γράφεται: “Δεδομένου ὅτι τό προϊόν αὐτῶν τῶν ἐπιστροφῶν δέν ἐμφανίζεται εἰς τό βιβλίον Ταμείου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς, χωρίς νά εἶναι γνωστόν πού διοχετεύεται, ὅτι λείπουν στοιχεῖα καί διατυπώσεις πού τάς καλύπτουν, γεννᾶται μεῖζον θέμα, ἐφ’ ὅσον ἀποδειχθοῦν τά καταγγελλόμενα, τά ὁποῖα ἐγγίζουν εὐθέως ἀκόμη καί τῆς ποινικῆς εὐθύνης”.

β) Οἱ καταγγελίες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ὅτι ὁ Μητροπολίτης ἐπιζητοῦσε ἤ ἐπεδίωκε ὑψηλό ποσοστό ἀπό τίς εἰσπράξεις τῆς Ἱερᾶς Μονῆς γιά τήν Ἱερά Μητρόπολη ἀποδείχθηκε ψευδής καί συκοφαντική. Γι’ αὐτό στά ὑπομνήματα γράφεται:
Μέ τήν μή ἀπόδωση τῶν διαφόρων εἰσφορῶν διαπιστώνεται πρόθεση ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Μονῆς “ἐνσυνειδήτου ζημιώσεως τῶν νομίμων δικαιωμάτων Τρίτων καί τοῦ Δημοσίου. Μία τακτική πού συνθέτει πλῆθος ποινικῶν ἀδικημάτων, ὅπως τῆς παραβάσεως καθήκοντος, τῆς ἀποκρύψεως Ἐσόδων - Δαπανῶν, τῆς ἀλλοιώσεως Ταμείου, τῆς πλαστότητος στοιχείων, τῆς περιφρονήσεως διατάξεων Νόμων καί Κανονισμῶν, τήν πρόκλησιν οἰκονομικῆς ζημίας εἰς τρίτους καί τό Δημόσιον... Ὅσον ἀφορᾶ τήν εἰσφοράν 10% ἐπί τῶν εἰσπράξεων τῆς Μονῆς ὑπέρ τῆς Μητροπόλεως, τήν ὁποίαν ἐπιζητεῖ καί ἐπιδιώκει δῆθεν ὁ Ἐπίσκοπος, ὅπως κατά κόρον προβάλλεται ὑπό τῆς Μονῆς, γεγονός πού τήν ὑποχρεώνει νά ἀποκρύπτη ἔσοδά της, ἀδικεῖ ἰδιαιτέρως τόν Ἐπίσκοπον καί ἐκθέτει ἐντόνως τήν Μονήν. Εἰς τήν προκειμένην ὅμως περίπτωσιν οἱ ἰσχυρισμοί εἶναι ἀβάσιμοι, ἀστήρικτοι καί ἀλλοῦ προφανῶς ἀποσκοποῦν... Ἑπομένως αἵ ἐπίμονοι, ἔντονοι καί πρός πάσαν κατεύθυνσιν διαδόσεις, ὅτι τό κύριον σημεῖον τριβῆς, διαφορᾶς καί ἀντιδράσεως τῆς Ἱερᾶς Μονῆς εἶναι αἵ δῆθεν ἄνομοι εἰσπρακτικαί διαθέσεις τοῦ Ἐπισκόπου εἰς βάρος της, κρίνεται ἀστήρικτον καί ἀναληθές. Ἡ ὅλη δέ ἀκολουθηθεῖσα τακτική ἐνέχει σαφῆ στοιχεῖα ἠθελημένου καί μεθοδευμένου διασυρμοῦ τοῦ Ἐπισκόπου”. “Όσον ἀφορά τήν εἰσφορά 10%, ὁ Μητροπολίτης δήλωσε καί στήν ἐπιτροπή ἀλλά καί ἐγγράφως, ὅτι δέ ἐπιδιώκει νά τήν εἰσπράξη,... Εἶναι ἑπομένως ἀδικαιολόγητη ἡ περαιτέρω ἐπιμονή τῆς Ἱερᾶς Μονῆς νά αἰτιᾶται τόν Μητροπολίτη γιά τό θέμα αὐτό”.

Καί μετά ἀπό αὐτές τίς σαφεῖς διαπιστώσεις τῶν τριῶν Ἡγουμένων, πού περιλαμβάνονται στά ὑπομνήματά τους πρός τήν Ἱερά Σύνοδο τά ὁποῖα συνολικῶς ἀποτελοῦνται ἀπό 46 σελίδες, τό δημοσίευμα στό περιοδικό γράφει: “Παρομοίως ἀνεγνώρισε ἡ τριμελής ἐξ Ἡγουμένων Ἐπιτροπή τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, σέ ἐπίσημη συνάντησή τους μέ τό Ἡγουμενοσυμβούλιο καί εἶπε ὅτι ἡ Μονή τά ἔχει ὅλα τακτοποιημένα καλώς”.

Πρόκειται γιά μεγάλη παραπλάνηση, ἀφοῦ οἱ τρεῖς Ἡγούμενοι στά ὑπομνήματά τους συμφωνοῦν ἀπολύτως στά δύο συγκεκριμένα σημεῖα τά ὁποῖα ἀναφέραμε πιό πάνω.

Μάλιστα δέ προκλητικότατα οἱ συντάκτες τοῦ κειμένου γράφουν καί κινοῦν τόν λαό σέ ἀνταρσία:

“Έτσι, ὁ Θεός πού γνωρίζει τήν ἀλήθεια, ἔστειλε τό Ἅγιό Του Πνεῦμα καί πληροφόρησε τίς καρδιές ὅλων των ἁρμοδίων Εἰσαγγελέων καί λοιπῶν φορέων καί ὅλων των χριστιανῶν καί κανείς δέν ἐπηρεάσθηκε ἀπό ψεύδη. Ἔτσι, ἐπέτυχε τό ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού εἶναι τό Πνεῦμα τῆς Ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν καί σήμερα, ἡ ἀλήθεια ἐπέπλευσε καί ἐπιπλέει. Παρ’ ὅλες ὅμως, αὐτές τίς ἐπίσημες καί ἁρμόδιες δικαιώσεις τῆς Μονῆς, ὁ ἄδικος διωγμός της δέν ἔχει σταματήσει. Γιαυτό ὁ Σύλλογός μας παρακαλεῖ ὅλα τα μέλη τοῦ ἀλλά καί ὅλους τους φίλους, τούς συνδρομητές, τούς δωρητές καί τούς εὐεργέτες, νά σταθοῦν στό πλευρό τοῦ Μοναστηριοῦ καί τούς καλεῖ σέ προσευχή, πνευματική βοήθεια καί συμπαράσταση”.

Δέν βρίσκονται λέξεις νά χαρακτηρίσουν τήν διαστροφή αὐτή. Εἶναι ἐμπαιγμός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος αὐτό πού λέγεται ὅτι “ἐπέτυχε τό ἔργο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος”, ὅτι τό Ἅγιον Πνεῦμα ἐνεργεῖ διά εἰσαγγελέων καί λαϊκῶν καί ὄχι διά τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τῶν Ἡγουμένων καί τῶν Μητροπολιτῶν, καί μάλιστα γιά ἐνέργειες πού εἶναι πρόδηλα ἀντικανονικές καί ἀντιεκκλησιαστικές.

Πρέπει νά ὑπογραμμισθῆ ὅτι ἡ Ἱερά Μητρόπολη ἐγνώριζε τά ὑπομνήματα τῶν Τριῶν Ἡγουμένων ἀπό τά τέλη Αὐγούστου, ἀλλά δέν θέλησε νά ἐνημερώση τό ποίμνιό της, παρά τό ὅτι θά ἔπρεπε νά τό κάνη. Ἐνδιαφερόταν γιά τήν εἰρήνη τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας. Οὔτε δέ καί τώρα θά τό ἔκανε ἄν δέν ἔφθανε ἡ θρασύτητα τῶν ὑπευθύνων της Ἱερᾶς Μονῆς στό σημεῖο νά “ἀθωώνουν” τούς ἑαυτούς τους μέ τό ἀπαράδεκτον δημοσίευμα στό περιοδικό τους πού κυκλοφόρησε σέ ὅλη τήν Ἱερά Μητρόπολη καί ἐκτός αὐτῆς μέ τά ψευδῆ στοιχεῖα.

3. Οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἐπανειλημμένως, μέ πέντε ἀποφάσεις της, κατεδίκασε ὅλες τίς ἐνέργειες τῆς Ἱερᾶς Μονῆς στιγματίζοντας τήν διαρχία στήν Ἱερά Μητρόπολη, τήν ἀνυπακοή στόν Μητροπολίτη, τήν παρέκκλιση ἀπό τήν κανονική τάξη καί τά μοναχικά θέσμια. Τά κείμενα τῶν Συνοδικῶν ἀποφάσεων ἔχουν δημοσιευθῆ στήν ἐφημερίδα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως “Ἐκκλησιαστική Παρέμβαση”. Συγχρόνως μέ τίς ἀποφάσεις τῆς υἱοθέτησε ὡς ὀρθή τήν ἐπιστημονική μελέτη τοῦ κ. Ἀναστασίου Μαρίνου, Ἀντιπροέδρου τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας, ἐπιστημονικοῦ συμβούλου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἡ ὁποία ἀνατρέπει πλήρως τήν γνωμοδότηση τοῦ κ. Κονιδάρη, τήν ὁποίαν τοῦ εἶχε ζητήσει ἡ Ἱερά Μονή ἐπ’ ἀμοιβή.

Τελευταία δέ, ὕστερα ἀπό τά ὑπομνήματα πού κατέθεσαν οἱ τρεῖς Ἡγούμενοι, πού ἀπεστάλησαν ἀπό τήν Ἱερά Σύνοδο στήν Ἱερά Μονή γιά νά μελετήσουν τήν κατάσταση, ἡ Ἱερά Σύνοδος ἔλαβε ἀπόφαση ἅ) νά ἀποσταλῆ ἐλεγκτής ἀπό τήν Οἰκονομική Ὑπηρεσία τῆς Ἐκκλησίας γιά νά ἐλέγξη τήν ὅλη οἰκονομική διαχείριση τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί β) ἀνέθεσε σέ συνοδικό γραμματέα νά διεξαγάγη ἀνακρίσεις γιά τίς ἀντικανονικές ἐνέργειες τοῦ Ἡγουμένου.

Ἡ Ἱερά Μητρόπολη πού γνωρίζει σαφῶς ὅλη τήν ὑπόθεση αὐτή θλίβεται γιά τά ψεύδη πού διαπυπώνονται καί λέγονται γραπτῶς καί προφορικῶς περί τῆς ἀθωότητος τοῦ Ἡγουμένου καί τῶν Μοναχῶν. Ἀλλά σύντομα θά ἀποκαλυφθῆ ὅλη ἡ ἀλήθεια.

Καί βέβαια πρέπει νά γίνη ἀντιληπτό ὅτι τό πρόβλημα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς πρός τήν Ἱερά Μητρόπολη δέν εἶναι οἰκονομικό –ἔχει καί τέτοιες συνέπειες– ἀλλά κυρίως ἐκκλησιολογικό καί κανονικό. Εἶναι πρόβλημα τυρείας καί φατρίας, ἀνταρσίας ἔναντί της κανονικῆς καί νομίμου ἐκκλησιαστικῆς ἀρχῆς καί προσπάθειας ὑπονομεύσεως τῶν ἐκκλησιαστικῶν θεσμῶν. Ἡ ἀνάκριση πού θά ἀρχίση σέ λίγο θά ἐρευνήση ὅλες αὐτές τίς ἐνέργειες.

Ἐκ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως