Εἰδήσεις - Φωτογραφικὰ στιγμιότυπα

Λόγοι τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ ἀπὸ τὸ βιβλίο “ΠΕΡΙ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΖΩΗΣ”, ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδρόμου Essex. Πνευματικὰ Κεφάλαια

Ὁ κόσμος δὲν γνωρίζει τίποτε μεγαλύτερο ἀπὸ τὴν κλήση τοῦ χριστιανοῦ. Ἀλλὰ ὅσο ὑψηλότερος εἶναι ὁ σκοπός, τόσο δυσκολοτερη εἶναι ἡ πραγμάτωσή του.

Ἡ σοφία τοῦ κόσμου αὐτοῦ δὲν μπορεῖ νὰ σώση τὸν κόσμο. Τὰ κοινοβούλια, οἱ κυβερνήσεις, οἱ πολυσύνθετοι ὀργανισμοὶ τῶν πιὸ ἀνεπτυγμένων συγχρόνων κρατῶν τῆς γῆς εἶναι ἀνίσχυροι. Ἡ ἀνθρωπότητα πάσχει χωρὶς τέλος. Ἡ μόνη διέξοδος εἶναι νὰ βροῦμε μέσα μας τὴν σοφία, τὴν λύση νὰ μὴ ζοῦμε σύμφωνα μὲ τὶς ἰδέες αὐτοῦ του κόσμου, ἀλλὰ νὰ ἀκολουθήσουμε τὸν Χριστό.

Ὅταν ἀποφασίζουμε νὰ ἀκολουθήσουμε τὸν Χριστό, κάθε ἡμέρα τῆς ζωῆς μᾶς γίνεται μέρα παθημάτων, δακρύων καὶ πόνου. Κατὰ καιροὺς ἐγείρεται τὸ ἐρώτημα: “Κύριε, γιατί μᾶς ἔπλασες ἔτσι, ὥστε νὰ πρέπει νὰ περάσουμε ἀπὸ τόσα παθήματα”; Ἀδυνατοῦμε νὰ ἐννοήσουμε ὅτι αὐτὴ ἡ ἀρνητικὴ ἐμπειρία εἶναι ἡ ὁδὸς τῆς σωτηρίας.

Μὴν ἀφήνετε τὰ πράγματα τοῦ κόσμου νὰ σκορπίζουν τὸν νοῦ σας. Συγκεντρῶστε ὅλη τὴν προσοχή σας, ἀφιερῶστε ὅλη τὴν ἐνέργειά σας σὲ μιὰ ζωὴ ποὺ νὰ ἀνταποκρίνεται στὸ πνεῦμα τῶν ἐντολῶν τοῦ Εὐαγγελίου.

Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος λέγει γιὰ τὸ “βασίλειον ἱεράτευμα” ὅτι μπορεῖ νὰ ἐκπληρωθεῖ μὲ τὴν συμμετοχή μας στὴ Λειτουργία. Νὰ φοβάστε, ἀλήθεια, νὰ πηγαίνετε ἀπὸ συνήθεια στὴ λειτουργία. Προσπαθεῖστε νὰ ζεῖτε κάθε φορᾶ πιὸ βαθιὰ αὐτὸ ποὺ ζοῦσε ὁ Χριστὸς κατὰ τὸ Μυστικὸ Δεῖπνο, ὅταν ἐγκαθίδρυσε τὸ μεγάλο αὐτὸ μυστήριο ποὺ εἶναι ἡ θεία Εὐχαριστία. Τότε ἡ λειτουργία θὰ ἀποβῆ σωτήρια ὄχι μόνο γιὰ σᾶς, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅσους συμμετέχουν σ’ αὐτή. Δὲν ἀνήκει μόνο στοὺς ἱερεῖς νὰ ζοῦν στὴν καρδιὰ τοὺς τὰ παθήματα τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸν κόσμο ποὺ εἶναι λεία τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου.

Κάλαντα 

Ἀπὸ τὶς πιὸ ἀνέμελες καὶ γιορτινὲς στιγμὲς γιὰ τὰ Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως εἶναι οἱ ἡμέρες κατὰ τὶς ὁποῖες τὰ παιδιὰ λέγουν τὰ κάλαντα.

Ἔρχονται παρέες παρέες γιὰ νὰ διηγηθοῦν ἐμμελῶς τὸ μεγάλο γεγονὸς τῆς Γέννησης, τῆς Περιτομῆς, τῆς Βάπτισης τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ τὸν “ἐρχομὸ” τοῦ Μεγάλου Βασιλείου.

Μερικὰ ἀπὸ αὐτὰ ἔχουν ἰδιαίτερη ἔμπνευση καὶ συνθέτουν τὰ δικά τους κάλαντα, ὅπως τὰ παιδιὰ μιᾶς πολύτεκνης οἰκογένειας, τὰ ὁποῖα ἔψαλαν στὸν Σεβασμιώτατο κάπως ἔτσι τὰ Πρωτοχρονιάτικα Κάλαντα:

Ἀρχιμηνιὰ καὶ ἀρχιχρονιά,
μὲ ὁλοφώτεινη ματιὰ
σὲ καινή, σὲ καινὴ χιλιετία
μπαίνουμε ὅλοι μας μὲ προσδοκία.
Γεμάτα ἀγάπη καὶ χαρὰ
τῆς Ἐκκλησίας τὰ παιδιὰ
ἤρθαμε μὲ χαρὰ νὰ εὐχηθοῦμε,
κάλαντα, Ποιμενάρχα, νὰ τὰ ποῦμε;
...

...
Τὴν ποίμνη Σου νὰ φρυκτωρῆς
λύκους διώκοντας βαρεῖς
κι ἡ χρονιὰ ποὺ τώρα ἀρχίζει
μὲ χαρὰ νὰ Σᾶς γεμίζει.
Κι ἐμεῖς ποὺ μένουμε μακριὰ
παρακαλοῦμε εὐλαβικά,
Πάτερ Ἃ- Πάτερ Ἅγιε, θυμήσου
νὰ μᾶς στέλνης τὴν εὐχή Σου.

Ἐκ στόματος νηπίων

Τὶς πρῶτες ἐπισκέψεις τοῦ ἐν ὄψει τῶν Χριστουγέννων ὁ Σεβασμιώτατος τὶς πραγματοποίησε στὰ νηπιαγωγεῖα –ὁρισμένα κάθε χρονιὰ– τῆς πολιτείας μας. Στὰ πολύτιμα αὐτὰ φυτώρια τῆς κοινωνίας μας.

Ἐκεῖ ἄκουσε κάλαντα, τραγούδια καὶ ὅ,τι ἄλλο ὁ νηπιώδης λόγος ἀνακάλεσε ἀπὸ τὶς λιγοστὲς παραστάσεις τῆς ἄγραφης ἀκόμη μνήμη τους.

Ὁ Σεβασμιώτατος ἐκμεταλλευόμενος τὴν ἔκπληξη –τὸ ἀπαραίτητο αὐτὸ στοιχεῖο τῆς μάθησης ποὺ συνέχει κάθε νέα ἐμπειρία τους, ὅπως εἶναι ἡ συνάντησή τους μὲ τὸν Δεσπότη μέσα στὸ σχολεῖο τους– τοὺς μίλησε γιὰ τὶς ἀλήθειες τῆς πίστης μας, γιὰ τὸν Χριστό.

Τέλος, μοίρασε δῶρα, μὲ ἀγάπη, καὶ εὐχές, μὲ ἐλπίδα, στοὺς μελλοντικοὺς πολίτες τῆς κοινωνίας καὶ κυρίως τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.

Ἁγιασμὸς στὸ Λιμάνι

Τὸ μικρὸ λιμάνι τῆς Ναυπάκτου ἦταν γεμάτο, ἕναν γύρο, ἀπὸ πιστοὺς καὶ περιέργους, ἐκκλησιαζομένους καὶ τουρίστες, “προσδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν”, τὴν ρίψη τοῦ τιμίου Σταυροῦ.

Ὁ ἁγιασμὸς τῶν ὑδάτων, ὁ ἁγιασμὸς τῆς φύσης, ἡ θεολογικὴ αὐτὴ πρόταση τῆς Ἐκκλησίας μας, κάποτε γινόταν ἐντονότερα βιωματικὴ ἀπὸ τὸν λαό, ὁ ὁποῖος τόσα πολλὰ περίμενε ἀπὸ τὴν πράξη αὐτὴ τῆς Ἐκκλησίας• εἶχε παιδιὰ στὰ ξένα, συζύγους στὰ βαπόρια, ἀδελφοὺς στὴν πολιτεία, εἶχε τὸ ἁλιευτικὸ δίχτυ πηγὴ πορισμοῦ. Ὅλα αὐτὰ τὰ παρέθετε στὰ χέρια τοῦ Θεοῦ καὶ ἀνέμενε ἀπὸ Ἐκεῖνον τὴν αἴσια ἔκβασή τους. Δὲν τὸν εἶχαν πείσει ἀκόμη ὅτι τὰ πάντα τα διευθύνουν οἱ φυσικοὶ νόμοι, καὶ ὅτι δὲν εἶναι ἡ πικροθάλασσα ποὺ πνίγει τὰ καράβια, ἀλλὰ ὁ συνδυασμὸς τῶν χαμηλῶν καὶ ὑψηλῶν βαρομετρικῶν.

Ὡστόσο, ἀκόμη καὶ σήμερα ἡ συμμετοχὴ τοῦ λαοῦ στὴν τελευταία αὐτὴ καὶ λαμπρή των ἀκολουθιῶν τοῦ Δωδεκαημέρου, εἶναι σχεδὸν καθολική, ἀσχέτως ἂν ἔχουν ἀλλάξει οἱ προσμονὲς καὶ οἱ ἑρμηνευτικές της φύσεως θεωρίες. Ἐξ ἄλλου, δὲν χρειάζεται πολὺς καιρὸς γιὰ νὰ συνειδητοποιήσουν οἱ ἄνθρωποι ὅτι καὶ τὰ βαρομετρικὰ καὶ τὰ θαλάσσια ρεύματα δημιουργήματα τοῦ καλοῦ Θεοῦ εἶναι.

Τὸ θεολογικὸ νόημα τῆς ἀκολουθίας τὸ διέγραψε ὁ Σεβασμιώτατος εὐχόμενος συνάμα νὰ ἡμερέψουν οἱ θάλασσες γιὰ ὅσους ταξιδεύουν, νὰ γίνουν γέφυρα ποὺ θὰ μᾶς ἑνώνη καὶ ὄχι χάσμα ποὺ θὰ μᾶς χωρίζη ἀπὸ τοὺς ξενιτεμένους. Εὐχήθηκε ἀκόμη νὰ ἡμερέψουν οἱ τρικυμίες τοῦ βίου μας, καὶ ἂν τὰ κάναμε στὴν ζωὴ μᾶς “θάλασσα”, γρήγορα, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, νὰ τὰ διορθώσουμε.

Εὐχάριστο ἦταν τὸ γεγονὸς ὅτι ἀρκετοὶ νέοι βούτηξαν γιὰ τὸν Σταυρό, καὶ μάλιστα οἱ μικρὲς κολυμβήτριες τοῦ Ναυτικοῦ Ὁμίλου Ναυπάκτου, ποὺ τόλμησαν γιὰ πρώτη φορὰ νὰ βουτήξουν στὰ κρύα, πλὴν ἁγιασμένα, νερὰ γιὰ τὸν Σταυρό.

Κοπὴ βασιλοπίττας γιὰ τοὺς κοπιάζοντες στὴν διακονία τοῦ λαοῦ

Ὁ ὕμνος καὶ τὸ παραδοσιακὸ τραγούδι εἶναι ἀπαραίτητα σὲ κάθε ἐκδήλωση τοῦ λαοῦ μας, ὅπου βέβαια ὑπάρχουν ψάλτες ἱκανοί. Καὶ στὴν συγκεκριμένη περίπτωση ὑπῆρχαν καὶ πολλοὶ καὶ καλοί.

Τὸ στιγμιότυπο εἶναι ἀπὸ τὴν κοπὴ τῆς βασιλοπίττας τὴν Παραμονὴ τῆς Πρωτοχρονιᾶς γιὰ τοὺς ἄμεσους συνεργάτες τοῦ Μητροπολίτου, τοὺς Ἐφημερίους, τὰ μέλη τῶν Ἐκκλησιαστικῶν Συμβουλίων, τοὺς Ἱεροψάλτες, τοὺς Νεωκόρους, τὰ μέλη τῶν Δ.Σ. τῶν Συνδέσμων Ἀγάπης τῶν Ἐνοριῶν τῆς Ναυπάκτου. Ἡ ἐκδήλωση ἔγινε στὸ Πνευματικὸ Κέντρο τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Δημητρίου.

Τελικά, μπορεῖ νὰ μὴ κέρδισαν τὸ φλουρὶ οἱ Ἱεροψάλτες, ἀλλὰ δὲν ἔχασαν τὸ μεράκι τους, ὅπως μαρτυρεῖ καὶ ἡ φωτογραφία.

Μὲ τοὺς Ναυπακτίους τῶν Ἀθηνῶν

Ὁ Μητροπολίτης Ναυπάκτου καὶ Ἁγίου Βλασίου κ. κ. Ἱερόθεος ἀνταποκρίθηκε στὴν πρόσκληση τοῦ Συλλόγου ΟΣΥΝ-ΕΝΑΜ, Ἑλληνοαμερικανικὸς Σύλλογος τῶν ἐν Ἀθήναις Ναυπακτίων, καὶ παρέστη στὴν Ναυπακτιακὴ Πίττα 2001, ποὺ πραγματοποιήθηκε τὴν 11-1-2001 στὶς πολυτελεῖς αἴθουσες τοῦ Ξενοδοχείου “Ἀμαλία” σὲ πλῆθος προσκεκλημένων 250 ἀτόμων (βουλευτῶν καὶ Ὑπουργῶν) καὶ ὡμίλησε μὲ ἐπίκαιρο θέμα: “προοπτικὴ καὶ στρατηγικὴ γιὰ τὴν νέα πραγματικότητα στὴν Εὐρώπη”

Τὰ κάλαντα ἔψαλαν φουστανελάδες - παιδιὰ τῆς Ἐλευθέριανης κατὰ τὸ ἔθιμον. Χαιρετισμὸ ἀπηύθηναν ὁ Πρόεδρος τῆς ΟΣΥΝ κ. Μοῦρτος, ὁ Πρόεδρος τῆς ΕΝΑΜ κ. Μπάμπης Χαραλαμπόπουλος καὶ ἡ Πρόεδρος τοῦ Ἑλληνοαμερικανικοῦ Συλλόγου τῶν ἐν Ἀθήναις Ναυπακτίων κ. Σοφία Μπένου. Μετὰ τὴν ὁμιλία κόπηκε ἡ βασιλοπίττα, τῆς ὁποίας τὸ φλουρὶ ἔτυχε στὴν κ. Βάσω Καμπίτση (τὴν μικρὴ Μαρία). Μετὰ τὸ πέρας τῆς ὁμιλίας τοῦ οἱ Κοινοτάρχες τῆς Ναυπακτίας, ὁ Καθηγητὴς - Ἀρχαιολόγος κ. Γεώργιος Σταθόπουλος καὶ Δήμαρχος Πυλλήνης, οἱ Πρόεδροι καὶ τὰ Δ.Σ. τοῦ ΟΣΥΝ-ΕΝΑΜ-ΕΣΕΑΝ καὶ φίλοι των (55 ἄτομα) σὲ ζεστὴ οἰκογειακὴ ἀτμόσφαιρα παρέθεσαν δεῖπνο στὸν Μητροπολίτη Ναυπάκτου, εἶπαν καὶ συνεζήτησαν τὰ καυτὰ θέματα τῆς Ναυπακτίας καὶ τῆς Ναυπάκτου. Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης κ. Ἱερόθεος ἀνακοίνωσε στοὺς παρευρισκομένους ὅσα ἔπραξε ἡ Ἱερὰ Μητρόπολη κατὰ τὸ ἔτος 2000. Ἀναφέρθηκε στοὺς Εὐεργέτας τῆς Ναυπάκτου, στὸ ἐπίσημο ἐτήσιο Μνημόσυνο στὴν μνήμη τους, στὰ βραβεῖα καὶ τὶς ὑποτροφίες τῶν ἀριστούχων μαθητῶν καὶ φοιτητῶν, στὸν ἀπολογισμὸ τοῦ παρελθόντος ἔτους καὶ στὸν προϋπολογισμὸ τοῦ νέου.

Γιὰ τὸ Καπορδέλειο Ἵδρυμα-Γηροκομεῖο Ναυπάκτου, κατόπιν πολλαπλῶν ἐπαφῶν του καὶ συννενοήσεων μὲ τὸν Ὑφυπουργὸ Ὑγείας καὶ Πρόνοιας κ. Δημήτριο Θάνο, ἐγνώρισε ὅτι εὑρίσκεται σὲ καλὸ δρόμο. Ὁ μηχανικὸς κ. Γεώργιος Κολοβὸς ἔχει ἀναλάβει τὴν ἐκπόνηση τῶν σχεδίων καὶ τὴν μελέτη καὶ σύντομα, Θεοῦ θέλοντος, θὰ ζητηθῆ ἡ ἄδεια γιὰ τὴν θεμελίωση καὶ ἀνέγερση τοῦ κτιρίου.

Ὁ Ἑλληνοαμερικανὸς συμπατριώτης μᾶς κ. Γιάννης Ξύκης θὰ προσφέρη στὸν Μητροπολίτη μας καὶ ἄξιον Ποιμενάρχη μας, ποὺ συνέλαβε τὴν ὡραία αὐτὴ ἰδεὰ καὶ σκέψη γιὰ τὴν ἵδρυση τοῦ Καπορδελείου Γηροκομείου, ἕνα μεγάλο ποσὸν γιὰ τὴν ὑλοποίηση τοῦ ἔργου αὐτοῦ. Τὸ Καπορδέλειο θὰ βρῆ πολλοὺς μιμητᾶς ντόπιους καὶ ἀλλοδαπούς. Θὰ γίνη τὸ κόσμημα τῆς πόλεως Ναυπάκτου, καθότι ἡ Ναύπακτος καὶ ὅλη ἡ περιοχὴ στερεῖται Γηροκομείου. Θὰ βροῦν θαλπωρὴ στοργὴ καὶ χριστιανικὴ ἀγάπη τὰ κουρασμένα καὶ ταλαιπωρημένα λευκὰ μαλλιά, ποὺ ἔφτιαξαν τὴν Ἑλλάδα μετὰ τὸν 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο, καὶ τώρα περνοῦν μοναχικά, λησμονημένα πικρὰ γεράματα. Οἱ παρευρισκομένοι μὲ συγκίνηση εὐχαρίστησαν καὶ διαβεβαίωσαν περιτράνως τὸν Μητροπολίτη μας, ὅτι ὅλοι μαζὶ θὰ εὐρισκόμεθα στὴν διάθεσή του, σὲ ὅποιο μετερίζι κρίνει ὅτι μπορεῖ νὰ προσφέρη ὁ καθένας τὴν ὑπηρεσία του.

Ἐπίσης ἀνεφέρθη στὶς ἐνέργειές του γιὰ τὰ καυτὰ θέματα τῆς πόλεως, τὸ “οἰκιστικὸ” καὶ τὴν ἵδρυση Σχολῶν ΤΕΙ. Μεγάλο ἐνδιαφέρον ἔδειξε καὶ γιὰ τοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες, γιὰ τὸ κομμάτι ἱστιοπλοΐα - κανῶ καγιὰκ νὰ γίνουν στὸ Χάνι Μπανιὰ καὶ συζήτησε μὲ τὴν Πρόεδρο τῆς ὀργανωτικῆς Ἐπιτροπῆς “Ἀθήνα 2004” κ. Γιάννα Ἀγγελοπούλου, ἀλλὰ δυστυχῶς αὐτὸ δὲν τὸ ἐπιτρέπουν οἱ κανόνες τῆς ΔΟΕ.

Εὐχαριστοῦντες εὐχήθηκαν ὅλοι ἀπὸ καρδίας ὑγεία, μακροημέρευση, δύναμη καὶ κουράγιο ἐπ’ ἀγαθῶ τῆς Ὀρθόδοξης Πατρίδας μας.

Α.Μ.