Γιορτή Χριστουγέννων 2000

Την Τρίτη 26 Δεκεβρίου 2000, δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, στις 7 το απόγευμα, πραγματοποιήθηκε στην Παπαχαραλάμπειο αίθουσα, με ιδιαίτερη επιτυχία, η καθιερωμένη Χριστουγεννιάτικη γιορτή του τμήματος Νεότητος της Ιεράς Μητροπόλεώς μας. Στη φετινή γιορτή συνεργάσθηκαν η Χορωδία Εθνικής Παραδοσιακής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου, η Ορχήστρα Παραδοσιακών Οργάνων της Μουσικής Σχολής Περισσού, το Χορευτικό Συκρότημα του Δήμου Ναυπάκτου και παιδιά των Ενοριακών Συνάξεων.

Το πρόγραμμα της Χορωδίας που έψαλε και τραγούδησε υπό την διεύθυνση του δασκάλου της μουσικού Κωνσταντίνου Λανάρα, χωριζόταν σε τρία μέρη. Το πρώτο μέρος περιελάμβανε πέντε χαρακτηριστικούς ύμνους των Χρισστουγέννων, το δεύτερο πέντε παραδοσιακά κάλαντα από διάφορες περιοχές του Ελληνισμού και το τρίτο έξι δημοτικά τραγούδια. Στα κάλαντα και τα τραγούδια την συνόδευε η Ορχήστρα Παραδοσιακών Οργάνων της Μουσικής Σχολής Περισσού, αποτελώντας μαζί της ένα ωραίο σύνολο, αν και δεν έγιναν αρκετές πρόβες για τον συντονισμό τους. Πάντως το μέλλον της συνεργασίας τους υπόσχεται πολλά. Την Ορχήστρα απάρτιζαν: ο Βασίλης Γρατσούνας (Λύρα Πολίτικη και Πολίτικο Λαούτο), η Μαρία Γαλάνη (Μαντολίνο), η Καλλιόπη Καμπούρη (Κανονάκι), ο Μάρκος Καραβίας (Κρουστά) και ο Λάμπρος Τακλής (Νέϋ). Ο Βασίλης Γρατσούνας και η σύζυγός του Μαρία Γαλάνη, με την Ορχήστρα τους και την δική τους χορωδία, παρουσίασαν πριν από δύο χρόνια στην Παπαχαραλάμπειο αίθουσα, στο πλαίσιο της χριστουγεννιάτικης γιορτής του 1998, ένα γνήσιο παραδοσιακό πρόγραμμα, με ήχους και μελωδίες που ξυπνούσαν ευαισθησίες ναρκωμένες μέσα στο Χειμώνα του σύγχρονου τρόπου ζωής. Η σχέση τους με την Ναύπακτο οφείλεται κυρίως στην γνωριμία τους με τον Σεβ. Μητροπολίτη μας κ. Ιερόθεο, από τον καιρό που ήταν διευθυντής Νεότητος στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών.

Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν στην γιορτή τρεις θεατρικοί διάλογοι, που συνέδεσαν το παρελθόν με το παρόν, χρησιμοποιώντας για υλικό ωραίες αναμνήσεις του Δωδεκαημέρου και σύγχρονα προβλήματα. Δύο διάλογοι ήταν ανάμεσα σε παππού και εγγονό (Το Δωδεκαήμερο στις αναμνήσεις του Παππού, Σύγχρονοι καλικάντζαροι και Φώτα) και ένας ανάμεσα σε γιαγιά και εγγονή (Το σπιτικό Χριστόψωμο). Ο παππούς και η γιαγιά εκπροσωπούσαν το παρελθόν της ζωής. Τα εγγόνια το παρόν και κυρίως το μέλλον. Κοινό σημείο σε όλους ήταν η γιορταστική ιδιαιτερότητα των ημερών του Δωδεκαημέρου: τα κάλαντα, η Πρωτοχρονιά, η Βασιλόπιττα, οι δουλειές του σπιτιού, μέσα στην ατμόσφαιρα διαχρονικών εθίμων, προσαρμοσμένων, βέβαια, στις συνθήκες ζωής του καθενός. Ιδιαίτερο σημείο αναφοράς σε ένα διάλογο ήταν η νοικοκυρά, η οποία άλλοτε τα έφτιαχνε όλα μόνη της κι ήταν αγνά, καθαρά και νόστιμα, ενώ τώρα τα βρίσκει σχεδόν όλα έτοιμα στο εμπόριο. Διαβάζει όμως καχύποπτα τα ψιλά γράμματα στις συσκευασίες, για να ενημερωθή για τα υλικά και τα συντηρητικά που περιέχουν αυτά που πρόκειται να προσφέρη στα αγαπημένα της πρόσωπα. Σε άλλο διάλογο οι παγανιστικές προλήψεις περί καλικαντζάρων μεταλλάχθηκαν. Η κακοποιός δράση τους ανιχνεύθηκε μέσα σε σύγχρονα γεγονότα· στη μόλυνση του περιβάλλοντος και των τροφών, που αντιπαραβλήθηκαν με την ανακαινιστική χάρη της εορτής των Φώτων, τον αγιασμό των υδάτων και ολόκληρης της κτίσεως.

Τους διαλόγους έγραψε και δίδαξε η φιλόλογος κ. Χριστίνα Καρανικόλα-Σχοινά.

Το Χορευτικό Συγκρότημα του Δήμου Ναυπάκτου συμπλήρωσε το πρόγραμμα της γιορτής με παραδοσιακούς χορούς από όλη την Ελλάδα. Άλλωστε κάθε γιορτή στην παράδοσή μας συνδέεται με το τραγούδι και το χορό.

Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κλείνοντας την γιορτή, μαζί με τις ευχαριστίες του σε αυτούς που την ετοίμασαν, μεταξύ πολλών άλλων είπε ότι με την εναθρώπηση του Θεού καταργήθηκαν όλες οι διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων και γίναμε όλοι άρχοντες, παιδιά του Θεού, μέλη της Εκκλησίας, μέλη του σώματος του Θεού. Τόνισε αυτή την αλήθεια παίρνοντας αφορμή από τα κάλαντα των Χριστουγέννων, τα οποία αρχίζουν με τον στίχο “Καλήν ημέραν άρχοντες”. Τα παιδιά που ψάλλουν τα κάλαντα, ψάλλουν τον στίχο αυτό σε όλα τα σπίτια που επισκέπτονται, σε αρχοντικά και καλύβια, σε πλούσιους και φτωχούς, σε άρχοντες και αρχομένους.