Κώστα Δεδόπουλου: Ὀρεινὴ Ναυπακτία - Μιὰ κοινωνία ξεχασμένων γερόντων

Ἀπό τὴν Ἐφημερίδα “Ναύπακτος TIMES”

Ὀρεινὴ Ναυπακτία - Μιὰ κοινωνία ξεχασμένων γερόντων

του Κώστα Δεδόπουλου

Η πραγματικότητα για τα χωριά της Ορεινής Ναυπακτίας είναι σκληρή. Στο σύνολο της είναι ένας τόπος χωρίς παιδιά. Ελάχιστοι νέοι ζουν στην παραγωγική διαδικασία και αυτοί με το δρόμο της φυγής. Πρόκειται για μια εγκαταλελειμμένη κοινωνία γερόντων που ζουν μόνοι τους. Εισοδήματα μέτρια, αν οχι πενιχρά, και έλλειψη κοινωνικής υποδομής συνθέτουν μια εικόνα απαράδεκτη. Το κατάντημα της Ευρωπαϊκής Ορεινής Ναυπακτίας έχει βαθιές ρίζες και οφείλεται βασικά στην έλλειψη (περιφερειακής) πολιτικής. Μιάς πολιτικής που να έχη στόχο τον απλό άνθρωπο της υπαίθρου, τις ανάγκες και τα προβλήματά του. Ο λαός μας αβοήθητος αναγκάζεται σε φυγή, προκόβει στις πόλεις, ζεί πολλές φορές πλουσιοπάροχα, όμως δεν ξεχνά. Επιστρέφει με δωρεές, για να ανακουφίση τον πόνο όσων μείνανε να φυλάνε τα χωριά μας.

Η πολιτεία από την άλλη μεριά σε μόνιμη λήθη των υποχρεώσεων της. Κανένα απολύτως μέτρο για την απασχόληση, την παροχή βασικών υπηρεσιών και αγαθών.

Για τα χωριά μας ακόμη και οι υποσχέσεις των πολιτικών έχουν στερέψει. Βρίσκουν εμπόδια στο δημογραφικό, στο άγονο του εδάφους κ.λ.π. Γνωρίζουν καλά πώς η ανάπτυξη έχει πολλές εκδοχές. Υπάρχουν αρκετοί τομείς, όμως χρειάζεται πρόγραμμα, χρήμα και όραμα. Το τελευταίο φαντάζομαι ότι δεν λείπει από τους πολιτικούς μας, μα σαν υλοποίηση τελειώνουν όλα. Χρειάζεται μέριμνα για το εισόδημα-υποδομή-ανάπτυξη.

Πιστεύουμε όμως στα αισθήματα και τον άρρηκτο δεσμό των Ναυπακτίων και θα πούμε πώς μόνο η δική τους ανθρώπινη παρουσία θα απαλύνη τον πόνο και την μοναξιά των λίγων που έμειναν εκεί.