Skip to main content

Γραπτὰ Κηρύγματα: Κυριακὴ 15 Ἰουλίου, Μικρή καί Μεγάλη Εἴσοδος

Ἡ θεία Λειτουργία, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ἕνα μεγάλο πανηγύρι. Δέν ἔχουμε αἰσθήσεις νά τό καταλάβουμε αὐτό, ἀλλά ὅταν ἀποκτήσουμε ἄλλες νοερές αἰσθήσεις τότε θά μαγευθοῦμε ἀπό ὅσα γίνονται, λέγονται καί ψάλλονται στήν θεία Λειτουργία.

Ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο σήμερα τελεῖται ἡ θεία Λειτουργία δέν εἶναι ἀκριβῶς ὁ ἴδιος ὅπως γινόταν στήν ἀρχαία Ἐκκλησία, γιατί μέ τήν πάροδο τοῦ χρόνου εἰσέρχονταν νέα τμήματα καί ἀποτελέστηκε ὅλο αὐτό τό μεγαλεῖο, πού ἀπολαμβάνουμε σήμερα.

Μέ τό σημερινό κήρυγμα θά δοῦμε λίγο τίς δύο εἰσόδους, ὅπως λέγονται στήν λειτουργική γλώσσα, τήν Μικρά καί τήν Μεγάλη Εἴσοδο.

Ἡ Μικρά Εἴσοδος εἶναι τό γεγονός ἐκεῖνο, πού ὁ ἱερεύς λαμβάνει τό Εὐαγγέλιο ἀπό τήν Ἁγία Τράπεζα καί ἐξέρχεται ἀπό τήν βόρεια Πύλη τοῦ Ἱεροῦ Βήματος, κατέρχεται μέχρι τήν δυτική πλευρά τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ, στέκεται στό μέσον του Ναοῦ, εὐλογεῖ τήν εἴσοδο καί ὑψώνοντας τό ἱερό Εὐαγγέλιο ψάλλει “Σοφία. Ὀρθοί”.

Μέχρι τόν ἕβδομο αἰώνα ἡ θεία Λειτουργία ἄρχιζε ἀπό τό σημεῖο αὐτό, ἀφοῦ ὁ ἱερεύς τήν στιγμή ἐκείνη ἔπαιρνε τό ἱερό Εὐαγγέλιο ἀπό τό σκευοφυλάκιο, πού βρισκόταν ἔξω ἀπό τόν Ἱερό Ναό, ὁπότε εἰσερχόταν στόν Ἱερό Ναό γιά τήν τέλεση τῆς θείας Λειτουργίας. Ἑπομένως, αὐτή ἡ στιγμή ἦταν ἡ πρώτη πανηγυρική εἴσοδος τοῦ Ἐπισκόπου, τοῦ ἱεροῦ Κλήρου καί τοῦ λαοῦ μέσα στόν Ἱερό Ναό. Ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, ἡ εἴσοδος αὐτή εἶναι εἰκόνα καί τύπος τῆς πρώτης ἐνσάρκου παρουσίας τοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, ὅταν ὁ Χριστός ἄρχισε νά κηρύττη τό Εὐαγγέλιο τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτόν τόν λόγο καί κρατᾶ ὁ ἱερεύς ἤ ὁ διάκονος τό Εὐαγγέλιο καί λέγει “Σοφία. Ὀρθοί”. Δηλαδή, αὐτό πού κρατῶ στά χέρια μου, λέγει, εἶναι ἡ σοφία τοῦ Θεοῦ, γι’ αὐτό νά σηκωθῆτε ὅλοι σας. Ἄλλωστε, γι’ αὐτό ἡ θεία Λειτουργία εἶναι ἡ βίωση τῆς θείας οἰκονομίας, τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως.

Ἡ Μεγάλη Εἴσοδος γίνεται μετά τόν χερουβικό ὕμνο, ὅταν ὁ ἱερεύς λαμβάνει ἀπό τήν ἱερά Προσκομιδή τόν ἄρτο καί τόν οἶνο, πού θά γίνουν ἀργότερα Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ καί τά μεταφέρει ἀπό τήν ἱερά Προσκομιδή στήν Ἁγία Τράπεζα καί ψάλλει “πάντων ἠμῶν μνησθείη Κύριος ὁ Θεός ἐν τῇ Βασιλεία αὐτοῦ πάντοτε νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων”. Ἐάν μέ τήν πρώτη - Μικρά Εἴσοδο - εἴδαμε τόν Χριστό νά εἰσέρχεται στόν κόσμο γιά νά κηρύξη καί νά θαυματουργήση, τώρα βλέπουμε τόν Χριστό νά προχωρῆ πρός τόν Γολγοθά γιά νά πάθη, νά σταυρωθῆ καί νά ἀναστηθῆ γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου. Μέσα στήν θεία Λειτουργία βιώνουμε τό τί εἶπε ὁ Χριστός, τί ἔκανε ὁ Χριστός καί κυρίως τί ἔπαθε ὁ Χριστός γιά τόν ἄνθρωπο, ἀλλά καί τί μεγάλο καλό προξένησε ὁ Χριστός στόν ἄνθρωπο, ἀφοῦ τοῦ ἔδωσε τήν δυνατότητα νά συμμετάσχη καί ἐκεῖνος στό μυστήριο τῆς ἀναστάσεως καί τῆς ἀναλήψεώς Του.

Ἡ Μικρά καί Μεγάλη Εἴσοδος μᾶς ὑπενθυμίζει ὅτι καί ἐμεῖς πρέπει νά ἀνταποκριθοῦμε σέ αὐτό τό ἔργο τοῦ Χριστοῦ, νά εὐχαριστήσουμε τόν Χριστό γιά τήν μεγάλη δωρεά Του νά γίνη ἄνθρωπος καί νά θεώση τήν ἀνθρώπινη φύση, ἀλλά κυρίως νά πραγματοποιήσουμε καί ἐμεῖς τήν μικρή εἴσοδο στήν ζωή μας, ἤτοι νά ζήσουμε στήν πράξη τό πνεῦμα τῶν λόγων τοῦ Χριστοῦ, δηλαδή νά τηρήσουμε τόν λόγο Του, καί νά κάνουμε καί τήν μεγάλη εἴσοδο στό μυστήριο τοῦ Σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Δηλαδή, αὐτό πού ἔκανε ὁ Χριστός μιά φορά σωματικῶς νά γίνεται συνεχῶς στήν ζωή μας, νά μή μένουμε στά ἐξωτερικά καί ἐπιφανειακά της χριστιανικῆς ζωῆς, ἀλλά νά προχωροῦμε βαθύτερα. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα μυστήριο πού ἔχει μεγάλο βάθος. Καί μακάριοι ἐκεῖνοι, πού μποροῦν νά διακρίνουν τό βάθος αὐτό καί μποροῦν νά καταδυθοῦν σέ αὐτό. Οἱ περισσότεροι ἀπό μᾶς στεκόμαστε στόν αἰγιαλό, στήν παραλία καί βλέπουμε τήν ἐπιφάνεια τῆς θείας Λειτουργίας.

Ὁ σκοπός τῆς θείας Λειτουργίας εἶναι νά μᾶς βοηθήση νά κάνουμε καί ἐμεῖς, κατ’ ἀρχάς, τήν μικρή εἴσοδο στό πνεῦμα τῶν εὐαγγελικῶν λόγων τοῦ Χριστοῦ καί στήν συνέχεια νά εἰσδύσουμε στήν μεγάλη εἴσοδο τοῦ μυστηρίου τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί τήν εἴσοδο στόν Παράδεισο, τήν Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν.

† Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ

ΓΡΑΠΤΑ ΚΗΡΥΓΜΑΤΑ

  • Προβολές: 2755