Skip to main content

Σεραφείμ Δομβοΐτης (1901-1914)

 ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΚΟΠΟΙ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ 

τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Εἰρηναίου Κουτσογιάννη

Ἀπό τἰς 22/1/1900 ἡ Εὐρυτανία ἀπετέλεσε ξεχωριστή ἐπισκοπή, ἀφοῦ ἡ Ναυπακτία προσαρτήθηκε στήν ᾿Επισκοπή Ἀκαρνανίας. Ἡ Ἱερά Σύνοδος στήν συνεδρία της στίς 13/6/1901 πρότεινε γιά τήν πλήρωση τῆς ἐπισκοπῆς Εὐρυτανίας τόν Σεραφείµ Δομβοΐτη, ὁ ὁποῖος κατόπιν Βασιλικῆς ἐγκρίσεως, χειροτονήθηκε ἀρχιερεύς στίς 7/7/1901 καί ἀνέλαβε τά καθήκοντά του στό Καρπενήσι στίς 17/9/1901. 

Ὁ Σεραφείμ γεννήθηκε στό χωριό Χώστια Θηβῶν τό 1839. Ἀπό νεαρή ἡλικία πῆγε στό ἱστορικό µοναστῆρι τοῦ ὁσίου Σεραφείμ Δομβοῦς, ὅπου ἔγινε μοναχός. Τή στοιχειώδη ἐκπαίδευση ἔλαβε στή Λειβαδιά καί στἠ Θήβα καί τή συνέχεια φοίτησε στή Ριζάρειο Σχολή καί τή Θεολογική Σχολή Ἀθηνῶν, ἀφοῦ ἐν τῷ μεταξύ χειροτονήθηκε Διάκονος. Διορίσθηκε ἀρχικά καθηγητής στό Γυμνάσιο Κορίνθου, ὅπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος ἀπό τόν Κορινθίας Σωκράτη Καλιάτσο, ἀργότερα δέ στό Γυµνασιο Τριπόλεως. Ταξίδεψε στήν Ἰταλία, Γερμανία, Δανία, Σουηδία, Νορβηγία καί Αὐστρία.

Διετέλεσε Οἰκονόμος τῆς Ριζαρείου Σχολῆς καί γιά µία ἑπταετία ἱεροκήρυκας στήν Ἄρτα. 

Ὁ Σεραφείμ µερίµνησε γιά τήν ἵδρυση σχολείων, συµπαραστάθηκε στούς πτωχούς καί ἀσθενεῖς καί "ἐν τῇ διοικήσει, τῆς λαχούσης αὐτῶ παροικίας ἐπεδείξατο Χριστιανικά χαρίσµατα, κορύφωμα τῶν ὁποίων ἦτο ἡ µεγάλη αὐτοῦ φιλανθρωπία”. Ἐνδιαφέρθηκε νά χειροτονοῦνται ἐπίσκοποι "οἱ ἔχοντες βίον ἀνεπίληπτον" καί οἱ πτυχιοῦχοι Θεολογικῆς Σχολῆς. Στήν συνεδρία τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς 30ης Ἰουλίου 1907 εἶπε: "Ἡμεῖς Σεραφείμ ὁ Εὐρυτανίας ὡς µέλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου προτείνοµεν, ἵνα, χηρεύοντος τοῦ Ἐπισκοπικοῦ θρόνου, λαμβάνονται ὑπ ὄψει ὡς ὑποψήφιοι µόνον οἱ ἔχοντες πτυχίον προλύτου τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς ἤ ἄλλης τινός ὁμοιοβάθμου, τήν νόµιμον ἡλικίαν, εὐδόκιμον ὑπηρεσίαν καί βίον ἀνεπίληπτον, προσόντα, ἅτινα δέον νά ἐμφαίνωνται ἐν τῷ ἐπί τούτῳ κατατεθεµένῳ βιβλίῳ ἐν τοῖς γραφείοις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου". 

Τό 1909 µετά ἀπό νέα διαίρεση τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους, τροποποιήθηκαν καί τά ὅρια μερικῶν ἐπισκοπῶν. Ἡ Σύνοδος γιά ἱστορικούς λόγους καί γιά τόν λόγο ὅτι ἡ ἐπισκοπή Ἀκαρνανίας κατελάμβανε τεράστια ἔκταση καί παρουσίαζε διοικητικά προβλήµατα, ἀπεφάνθη ”... ὑπὲρ τῆς ἐπανακτήσεως τῆς Ἐπισκοπῆς Εὐρυτανίας τῆς, πρό τοῦ 1895, δικαιοδοσίας αὐτῆς ἐπί τῆς ἐπαρχίας Ναυπακτίας μεθ’ ἧς οὕτω συναπαρτισθήσεται ἡ πάλαι Ἐπισκοπή Ναυπακτίας καί Εὐρυτανίας". 

Ἔτσι ἀπό τίς 26/5/1910 ὁ Σεραφείµ εἶναι ἐπίσκοπος Ναυπακτίας καί Εὐρυτανίας καί ἔχοντάς τον βαρύνει πιά τά γεράματα, τόν χειμώνα διέµενε στή Ναύπατκο, ὅπου ἀπεβίωσε στίς 23 Φεθρουαρίου τοῦ 1914. Ἄϕησε µνήµη καλοῦ, ἀσκητικοῦ, ἀγαθοῦ καί ἐλεήμονος ἱεράρχου. 

Ἔγραψε καί δημοσίευσε ἀξιόλογη µελέτη µέ τόν τίτλο "Ἡ µονή Προυσοῦ". Ἔργο του ἐπίσης εἶναι τό ἱστορικό καί παραδοσιακό ρολόϊ τῆς πόλεως τῆς Ναυπάκτου, πού εἶναι κτισμένο στήν νοτιοανατολική πλευρά τοῦ Κάστρου. Τά ὁστᾶ τοῦ Σεραφείμ βρίσκονται σήµερα σέ κοινοτάφιο Ἀρχιερέων στό νεκροταφεῖο τοῦ Ἁγίου Στεφάνου Ναυπάκτου. 

  • Προβολές: 1106