Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ἐθνικές κρίσεις καί θρησκευτικότητα - «Ὅλοι εἴμαστε Παλαιστίνιοι».

Ἐθνικές κρίσεις καί θρησκευτικότητα

Ἡ ποιότητα τῆς θρησκευτικῆς παράδοσης ἑνός λαοῦ φαίνεται σέ ὁριακές στιγμές τῆς ἐθνικῆς του ἱστορίας. Σέ κρίσιμες, λοιπόν, στιγμές τῆς ἐθνικῆς ἱστορίας ἀποδεικνύεται ἀφ’ ἑνός μέν τό πόσο δεμένη εἶναι ἡ θεολογία μέ τήν ἐθνική παράδοση ἑνός λαοῦ, ἀφ’ ἑτέρου δέ τό πόσο εὐρύνει τήν καρδιά καί εὐαισθητοποιεῖ τήν συνείδηση ἡ διδαχή τῶν πνευματικῶν πατέρων ἑνός ἔθνους. Σέ τέτοιες στιγμές, κατά τίς ὁποῖες σύμφωνα μέ τόν Καβάφη, ὁ καθένας πρέπει νά πῆ τό μεγάλο ναί ἤ τό μεγάλο ὄχι, ἀποδεικνύεται ἡ ὡριμότητα καί ἡ οἰκουμενικότητα τῆς θεολογίας ἑνός λαοῦ, καθώς καί ἡ εὐρύτητα τῆς θεολογικῆς ἑρμηνείας του γιά τόν ἄνθρωπο καί τήν κοινωνία του.

Γιά τήν σχέση θρησκευτικῆς παράδοσης καί ἐθνικῆς ἱστορίας ἡ Μέση Ἀνατολή ἀποτελεῖ παράδειγμα γιά μελέτη καί ἐξαγωγή ἀσφαλῶν συμπερασμάτων, λόγω του ὅτι ἐκεῖ συναντῶνται οἱ σημαντικότερες θρησκεῖες τοῦ πλανήτη.

Ἐκεῖ το Ἰσραήλ τίς μέρες αὐτές δείχνει περίτρανα ὅτι διατηρεῖ ἀλώβητη τήν ἐθνικιστική θεολογία τῶν Γραμματέων καί Φαρισαίων τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖοι δέν ἄντεξαν τό κήρυγμα τῆς ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης καί σταύρωσαν τόν Θεάνθρωπο κήρυκά της. Δέν σκέφθηκαν τίς εὐεργεσίες Τοῦ' ὑπάκουσαν στούς λογισμούς τοῦ προσωπικοῦ καί ἐθνικοῦ τους φθόνου καί εἶδαν μόνο ὅτι ὁ Χριστός δέν τούς βόλευε στά ἐθνικιστικά σχέδια τους καί σύν τοῖς ἄλλοις ὅτι τούς ἀδρανοποιοῦσε ὡς διδασκάλους, ἀφοῦ οἱ μαθητές τούς τούς ἐγκατέλειπαν καί ἀκολουθοῦσαν Ἐκεῖνον.

Ὁ Σαρόν δέν ὑπολογίζει τούς φόνους τῶν ἀθώων θυμάτων. Ἔχει τήν ἴδια νοοτροπία μέ τόν Ἀρχιερέα τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ. Γι’ αὐτόν συμφέρει νά πεθάνουν μερικοί ἀθῶοι Παλαιστίνιοι γιά, νά ζήση τόν Ἰσραήλ ἀνενόχλητο ἀπό τίς δίκαιες ἀπαιτήσεις τους.

«Ὅλοι εἴμαστε Παλαιστίνιοι».

Τώρα «ὅλοι εἴμαστε Παλαιστίνιοι». Παλαιότερα μέ τό «ὁλοκαύτωμα» τῶν Ἑβραίων ὅλοι σχεδόν οἱ διαφωτισμένοι διανοούμενοι ἦταν Ἑβραῖοι. Τότε τό δηλητήριο τοῦ «προοδευτικοῦ πνεύματος» χυνόταν συχνά ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν πού «ἔβαζαν» τούς Ἑβραίους στά στρατόπεδα συγκεντρώσεως καί τούς φούρνους, λέτε καί ὁ Χίτλερ ἦταν γνήσιος ἐκπρόσωπος τοῦ Χριστιανισμοῦ καί ὄχι πρόδρομος τοῦ Ἀντιχρίστου. Ἀλλά ὁ ρατσισμός καί ἀντιχριστιανισμός τῶν Ἑβραίων δροῦσε μεθοδευμένα καί τότε πού τά παιδιά του λιώναν μέσα στούς φούρνους τῆς κτηνωδίας τοῦ ἀπάνθρωπου νιτσεϊκοῦ ὑπερανθρώπου, πού ἐνσάρκωνε ὁ φασισμός τοῦ Χίτλερ. Ἴσως νά μήν εἶναι σέ πολλούς γνωστό, ἀλλά τό 35% τῶν Παλαιστινίων εἶναι Χριστιανοί Ὀρθόδοξοι, ἄνθρωποι, δηλαδή, τελείως ἄσχετοι μέ τήν μουσουλμανική ἀντίληψη περί καμικάζι-μαρτύρων, ἀφοῦ ξέρουν ἀπό τά συναξάρια τῆς Ἐκκλησίας, ὅτι ὁ «μάρτυρας» μπορεῖ νά θυσιάση μόνο τήν δική του ζωή καί αὐτό ἀπό ἀγάπη καί ἔρωτα γιά τόν Θεό καί τόν κόσμο, ἀλλά ποτέ ἀπό ἀπόγνωση καί μίσος.

Ἴσως κάποιοι τώρα νά καταλαβαίνουν τό μεγαλεῖο της ὀρθόδοξης παράδοσης, πού ἄν καί πολεμᾶται ἀπό πολλούς, δέν μπορεῖ νά κλεισθῆ σέ ρατσισμούς καί ἰδιοτέλειες. Ἀγαπάει σταυρικά, ἀπροϋπόθετα.

π.Θ.Α.Β.