Ναυπάκτου κ. Ἱεροθέου: Γιά τήν εἰρήνη στήν Μέση Ἀνατολή

Τό παρόν κείμενο ἀποτελεῖ τόν χαιρετισμό πού ἔκανε ὁ Σεβασμιώτατος στήν συγκέντρωση γιά τήν εἰρήνη στήν Μέση Ἀνατολή. Τήν ἐκδήλωση ὀργάνωσαν φορεῖς τῆς πόλεως, στήν πλατεία Φαρμάκη, στίς 18 Ἀπριλίου.

Ἡ σημερινή συγκέντρωσή μας ἀφ’ ἑνός μέν εἶναι μιά αὐτονόητη πράξη πού γίνεται ἀπό ἕνα στοιχειῶδες καθῆκον, ἐπειδή ζοῦμε σέ μιά παγκόσμια γειτονιά, ὁπότε τά προβλήματα πού ἀπασχολοῦν διαφόρους λαούς εἶναι καί δικά μας προβλήματα, ἀφ’ ἑτέρου δέ εἶναι ἐκδήλωση ἐκφράσεως τῆς ἀνθρωπιᾶς μας. Ὅποιος ἄνθρωπος δέν συγκινεῖται ἀπό τό δράμα τῶν ἄλλων εἶναι ἀναίσθητος.

Ἔτσι, μέ τήν συγκέντρωση αὐτή διατρανώνουμε τήν ἐπιθυμία μας νά ἐπικρατήση ἡ εἰρήνη σέ ὅλα τα μέρη τῆς γῆς. Ἡ Νέα Τάξη πραγμάτων, μέ τά καθοδηγητικά της ὄργανα πού εἶναι διάφοροι ὀργανισμοί ἀποφασιστικῆς σημασίας, ἤτοι τό Συμβούλιο Ἐξωτερικῶν Σχέσεων (FAC), ἡ Λέσχη Μπίλντερπεργκ καί ἡ Τριμελής Ἐπιτροπή, ἀλλά καί μέ τά ἐργαλεῖα ἐπιβολῆς, πού εἶναι τό Διεθνές Νομισματικό Ταμεῖο, ἡ Παγκόσμια Τράπεζα καί ὁ Παγκόσμιος Ὀργανισμός Ἐμπορίου, δημιουργοῦν συνεχῶς νέες ἑστίες πολέμου καί ἐκδιώκουν τήν εἰρήνη. Δυστυχῶς σήμερα ζοῦμε σέ μιά ἐποχή κατά τήν ὁποία «ἡ εἰρήνη εἶναι τό ἱλαρό προσωπεῖο τοῦ πολέμου καί ὁ πόλεμος εἶναι τό τραγικό πρόσωπο τῆς εἰρήνης». Καί τό φοβερότερο εἶναι ὅτι οἱ μεγαλύτεροι πολεμοχαρεῖς βραβεύονται μέ τό βραβεῖο Νόμπελ Εἰρήνης. Ζητοῦμε, λοιπόν, καί προσευχόμαστε γιά τήν εἰρήνη τοῦ σύμπαντος κόσμου. Καί πρέπει νά ἀγωνισθοῦμε γιά τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης.

Ἐπίσης, μέ τήν σημερινή συγκέντρωση καταδικάζουμε τήν βία στή Μέση Ἀνατολή, τήν καταπάτηση τῶν ἐλευθεριῶν καί τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, τήν σφαγή ἀμάχων πληθυσμῶν. Συγχρόνως καταδικάζουμε καί κάθε μορφή ὑποκρισίας, ὅτι δῆθεν οἱ μεγάλοι ἀγωνίζονται γιά τίς ἐλευθερίες τῶν λαῶν, ἐνῶ σφαγιάζονται συνεχῶς καί καταστρέφονται πληθυσμοί. Μέ τό πρόσχημα τῆς καταπολέμησης τῆς τρομοκρατίας ἐπιχειροῦν τά μεγαλύτερα ἐγκλήματα.

Πρέπει ὅμως νά γίνη γνωστόν ὅτι οἱ Παλαιστίνιοι ἀγωνίζονται γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς Παλαιστίνης καί τήν δημιουργία Παλαιστινιακοῦ κράτους, καί βεβαίως δέν μπορεῖ νά θεωρηθοῦν τρομοκράτες. Τό κράτος τοῦ Ἰσραήλ ὕστερα ἀπό μιά πολυετῆ διαδικασία ἀναγνωρίσθηκε τό 1949 ἀπό τόν ΟΗΕ μέ τήν ἐκδίωξη τῶν Παλαιστινίων. Ἑπομένως δέν εἶναι δυνατόν νά σέ ἐκδιώκουν ἀπό τήν χώρα σου, νά σέ μετατρέπουν σέ δουλοπάροικο καί στήν συνέχεια κάθε κίνησή σου γιά τήν ἐλευθερία νά βαπτίζεται ὡς τρομοκρατία. Δέν πρέπει νά λησμονοῦμε ὅτι οἱ Βρετανοί ἀποκαλοῦσαν τόν Τζώρτζ Οὐάσιγκτον, ἱδρυτή τοῦ Κράτους των Η.Π.Α., τρομοκράτη, κατά τήν διάρκεια τοῦ ἀγῶνος γιά τήν ἀνεξαρτησία (Χριστόδουλος Γιαλλουρίδης). Ἕνας πού θυσιάζει τήν ζωή του γιά τήν ἀπελευθέρωση τῆς πατρίδος του, ἀλλά καί φθάνει σέ ἀπόγνωση λόγω τῆς φοβερῆς καταπιέσεως, δέν εἶναι τρομοκράτης, ἀλλά ἀγωνιστῆς τῆς ἐλευθερίας. Γι’ αὐτό ἡ Ἐπιτροπή Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων τοῦ ΟΗΕ κατεδίκασε τό Ἰσραήλ γιά «μαζικές δολοφονίες Παλαιστινίων καί κατάφωρες παραβιάσεις τοῦ ἀνθρωπιστικοῦ δικαίου», καί μάλιστα ἀνεγνώρισε «τό νόμιμο δικαίωμα τοῦ Παλαιστινιακοῦ λαοῦ στήν ἀντίσταση» (Ἐλευθ. Τύπος, 16-4-2002). Βεβαίως, ἔχει τεράστια εὐθύνη ἡ Κυβέρνηση τοῦ Ἰσραήλ γιά ὅσα γίνονται καί ὄχι ὁ Ἑβραϊκός λαός, ἀπό τούς ὁποίους πολλοί διαμαρτύρονται γιά τήν εἰσβολή σέ παλαιστινιακά ἐδάφη. Μέχρι τώρα 1.328 Ἑβραῖοι ὑπέγραψαν τό «ἑβραϊκό μανιφέστο» πού χαρακτηρίζει τόν Σαρόν ὡς τόν χειρότερο ἐχθρό του Ἰσραήλ. Περισσότεροι ἀπό 1.000 Ἰσραηλινοί στρατιῶτες ἀρνοῦνται νά ὑπηρετήσουν στόν στρατό κατοχῆς. Πάνω ἀπό 400 ἔφεδροι ἀξιωματικοί καί στρατιῶτες ὑπέγραψαν διακήρυξη στήν ὁποία τονίζεται: «Δέν θά συνεχίσουμε νά ὑπηρετοῦμε πέραν τῶν συνόρων του 1967 γιά νά ἐξοντώνουμε, ἐξορίζουμε, καταδικάζουμε στήν πείνα καί νά ταπεινώνουμε ἕναν ὁλόκληρο λαό» (Ἐλευθεροτυπία, 18-4-2002).

Τά ὅσα γίνονται σήμερα στήν Παλαιστίνη μου θυμίζουν, τηρουμένων τῶν ἀναλογιῶν, τίς ἀναμετρήσεις μεταξύ του ὀργανωμένου στρατοῦ τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας καί τῶν ἠρωϊκῶν ἀγωνιστῶν τοῦ Μεσολογγίου. Οἱ ἠρωϊκοί ἀγωνιστές τῆς Ἐξόδου τοῦ Μεσολογγίου πού ἔγινε αὐτές τίς ἡμέρες, ἀγωνίστηκαν γιά τήν ἐλευθερία, ἔστω καί ἄν προξενοῦσαν κακό στόν ἐχθρό. Καί ὁ Καψάλης ἀνατίναξε τήν πυριτιδαποθήκη σκοτώνοντας ἀκόμη καί τούς Τούρκους πού καταδυνάστευαν τήν ἐλευθερία τους. Βεβαίως καί ἐδῶ πρέπει νά τονισθῆ ὅτι δέν υἱοθετοῦμε πράξεις βίας καί ἐγκληματικότητας σέ ἄμαχους πληθυσμούς .

Ἡ Ἐκκλησία συμπαρίσταται σέ καθένα πού βασανίζεται καί ὑποφέρει. Αὐτό ἰσχύει καί γιά τόν Παλαιστινιακό λαό, ἀφοῦ εἶναι γνωστόν ὅτι τό μεγαλύτερο τμῆμα τοῦ Ποιμνίου τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων εἶναι ἀραβόφωνοι ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καί Πάσης Ἑλλάδος κ. Χριστόδουλος μέ Συνοδικούς Ἀρχιερεῖς καί ἄλλους Κληρικούς καί λαϊκούς ἐπισκέφθηκε τό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων μέσα στήν παραζάλη τοῦ πολέμου καί ἔδειξε ποικιλοτρόπως τήν συμπαράσταση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἠθικῶς καί ὑλικῶς σέ αὐτό. Ἡ Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος θά συγκεντρώση χρήματα, γιά νά τά διοχετεύση στό Πατριαρχεῖο Ἱεροσολύμων μέ σκοπό νά ἀναπαύση τό ποίμνιό του καί τούς Παλαιστινίους.

Μαζί μέ τίς προσευχές μας στόν Θεό θά πρέπη νά ἀσκήσουμε πιέσεις σέ ὅσους θέλουν νά ἐγκαταστήσουν μιά κεκαλυμμένη τυραννία καί συγχρόνως θά πρέπη νά βοηθήσουμε τούς βασανισμένους καί πονεμένους ἀνθρώπους. Καί αὐτό μποροῦμε νά τό κάνουμε ἐμεῖς, γιατί στήν ἱστορία μᾶς ἔχουμε ζήσει σκλαβιές καί τυραννίες εἴτε ἀπό τήν Τουρκοκρατία εἴτε ἀπό τήν Φραγκοκρατία καί ἔχουμε βιώσει τήν πονεμένη Ρωμηοσύνη. Αὐτό μας δίνει τό δικαίωμα νά διαβεβαιώσουμε ὅτι τό δίκαιο θά ἐπικρατήση, ἡ ἀλήθεια θά λάμψη, τό ἄδικο θά καταρρεύση.

Ζητοῦμε τήν ἐπικράτηση τῆς εἰρήνης καί τῆς ἀλήθειας.