Γεγονότα καὶ Σχόλια: Ευρωπαϊκός ρατσισμός - Ο προοδευτισμός της οπισθοδρόμησης

Ευρωπαϊκός ρατσισμός

Η αύξηση της εκλογικής δύναμης του Λεπέν, σε σχέση με του Γάλλους σοσιαλιστές, καθώς και η άνοδος και άλλων ρατσιστικών κομμάτων στην Ευρώπη θορύβησε πολλούς «φιλελεύθερους» και «προοδευτικούς» αναλυτές και πολιτικούς. Κάποιοι, μάλιστα, είπαν ότι τώρα πιά η Γαλλία δεν είναι αυτή που γνώριζαν.

Πολλά μπορεί να πη κανείς κάνοντας το ψυχογράφημα των αντιδράσεων. Ο χώρος όμως αυτής της στήλης είναι πολύ μικρός, και το σημαντικότερο, δεν είμαι ειδικός για πολιτικά ψυχογραφήματα, οπότε –ενώ έχω τον πειρασμό– δεν αποτολμώ την καταγραφή τους. Θά αφήσω τόπο, όμως, στον πειρασμό κάνοντας δυό μόνο παρατηρήσεις που μπορούν να ελέγξουν και οι πολιτικά ανειδίκευτοι.

Πρώτον, η σημερινή Ευρώπη έχει στη καρλομάγνια ρίζα της ως παραφυάδα τον ρατσισμό, με τον οποίο συναυξάνει. Ο ρατσισμός είναι «σύμφυτος» με την Ευρώπη των Φράγκων φεουδαρχών, με την Ευρώπη του Καρλομάγνου, που τώρα προσπαθούμε να ανασυστήσουμε. Η Γαλλική Επανάσταση –επανάσταση των δυτικών Ρωμηών δουλοπαροίκων εναντίον των Φράγκων φεουδαρχών– σύμφωνα με τις αναλύσεις του π. Ι. Ρωμανίδη, προσπάθησε να ανατρέψη αυτήν την κατάσταση, αλλά προδόθηκε από τον Μέγα Ναπολέοντα. Ο Λεπέν είναι γνήσιο τέκνο της φραγκικής Ευρώπης, αυτής που μισεί και υποτιμά κάθε τι μή φραγκικό, αυτής που δεν μπορεί να ανεχθή την Ρωμηοσύνη.

Δεύτερον, χρόνια τώρα στον τόπο μας γίνεται συντονισμένη προσπάθεια να αποδειχθούμε (οι νεοέλληνες ορθόδοξοι χριστιανοί) ξενόφοβοι και ρατσιστές. Ένα από τα αποδεικτικά στοιχεία που προσάγεται είναι ότι είμαστε φανατικά κολλημένοι στην ορθόδοξη παράδοση και δεν είμαστε διαλλακτικοί απέναντι στις αιρέσεις και τις άλλες θρησκείες.

Η κρυπτόμενη, όμως, αλήθεια λέει κάτι το τελείως διαφορετικό. Λέει ότι όσοι είναι πράγματι «κολλημένοι» στην ορθόδοξη παράδοση δεν μπορούν να ανεχθούν ρατσισμούς και ξενοφοβίες, δεν μπορούν να ανεχθούν εκ φύσεως ευγενείς και εκ φύσεως δούλους. Βλέπουν στον άλλον άνθρωπο το λογικό κτίσμα του Θεού κι όχι τον μετανάστη. Καί δεν μπορούν να συμβιβαστούν με διδασκαλίες που στενεύουν την ευρυχωρία της ζωής τους.

Είναι γεγονός ότι τα περί ευρυχωρίας της ορθόδοξης ζωής ακούγονται σάν ρομαντικές κουβέντες στα αυτιά αυτών που είναι «ξεκολλημένοι» από την ορθόδοξη παράδοση. Είναι, όμως, πολύ φυσικά πράγματα στούς «κολλημένους» σ’ αυτήν.

Ο προοδευτισμός της οπισθοδρόμησης

Έχουμε στην σύγχρονη Ελλάδα –2002 χρόνια μετά Χριστόν– ελληνολάτρες νεοπαγανιστές' ανθρώπους που βλέπουν την Εκκλησία σάν μιά εβραϊκή αίρεση που αλλοίωσε τον Ελληνισμό. Είναι άνθρωποι «κολλημένοι» σε σχήματα του παρελθόντος, ασφυχτικά στενά για την ζωή του ανθρώπου, σχήματα χωρίς μέλλον, που φυλακίζουν το νού στην εμπάθεια και τή θνητότητα.

Καί να σκεφθή κανείς ότι κάποιοι από αυτούς –τούς από ιδεολογία ρατσιστές– εμφανίζονται ως προοδευτικά πνεύματα που κατηγορούν την Εκκλησία για οπισθοδρόμηση και φανατισμό.

π.Θ.Α.Β.