Γεγονός καὶ Σχόλιο: Γονίδια και περιβάλλον

Όλοι ασχολούνται με τον άνθρωπο και προσπαθούν να διερευνήσουν το μυστήριό του. Αιώνες, οι επιστήμονες και οι ειδικοί ασχολούνται με το μυστήριο του ανθρώ-που και ακόμη παραμένει ένα ανεξερεύνητο μυστήριο. Συχνά ισχυρίζομαι ότι ο κάθε άνθρωπος είναι εν σμικρογραφία ολόκληρη η παγκόσμια ιστορία, με τις πτώσεις και αναστάσεις της, με τούς πολέμους και τις περιόδους ειρήνης. Συμβαίνει με τον άνθρωπο, ό,τι με τα κύτταρα, αφού μέσα σε κάθε κύτταρο υπάρχει η κυτταρική μνήμη που καθορίζει την εξέλιξη του ανθρώπου.

Τελευταία, Βρεττανοί επιστήμονες προσπαθούν να ξεχωρίσουν τα στοιχεία που κληρονομεί ένας άνθρωπος από τον πατέρα του και την μητέρα του και λέγεται ότι συνήθως την ευφυΐα μας την κληρονομούμε από την μητέρα μας, ενώ από τον πατέρα μας κληρονομούμε τα αισθήματα και τα ένστικτα. Γράφεται σχετικά σε αντα-πόκριση:

«Σύμφωνα, λοιπόν, με τον Έρικ Κέβερν και τον Αζίμ Σουζάνι του Πανεπιστημίου του Κέϊμπριτζ, τα γονίδια που κληρονομεί κάθε παιδί από την μητέρα του παίζουν αποφασιστικό ρόλο στην ανάπτυξη του τμήματος του εγκεφάλου που έχει άμεση σχέση με τον τρόπο σκέψης και την ευφυΐα. Αντίθετα, τα γονίδια του πατέρα του παίζουν μεγαλύτερο ρόλο στην διαμόρφωση της προσωπικότητας κι’ έχουν μεγαλύτερη σχέση με τα αισθήματα και τα πρωτόγονα ένστικτα (σέξ, επιθετικότητα, πείνα κ.λ.π.)» (Ελεύθερος Τύπος 3-5-1997).

Αυτή είναι η μία πραγματικότητα, γιατί η άλλη είναι ότι σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη του παιδιού και γενικότερα του ανθρώπου διαδραματίζει το περιβάλλον στο οποίο μεγαλώνει το παιδί και οι αρχές από τις οποίες διαπνέεται. Ειδικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι μιά κακή κληρονομικότητα θεραπεύεται και υπερβαί-νεται από ένα ισορροπημένο περιβάλλον. Γιατί τα ερεθίσματα του εξωτερικού κόσμου εισέρχονται διά των αισθήσεων στον θάλαμο του εγκεφάλου και από εκεί στον νεοφλοιό και στην αμυγδαλή. Όλο αυτό το υλικό επεξεργάζεται, κυρίως στον νεοφλοιό, από τις αναμνήσεις, τις εμπειρίες του ανθρώπου, από το περιβάλλον, που είναι εκεί συσωρευμένα. Αντίθετα, θετικά κληρονομικά στοιχεία, όταν το περιβάλλον δεν είναι ισορροπημένο και υγιές, δεν ωφελούν τον άνθρωπο.

Το γεγονός είναι ότι ο άνθρωπος, όταν ωριμάζη πνευματικά, όπως το βλέπουμε στούς αγίους της Εκκλησίας μας - και μάλιστα γι’ αυτό έχουμε εμπειρίες από αγιασμένους ησυχαστάς πατέρας - τότε θεραπεύονται τα πρωτόγονα ένστικτα όχι μόνο από το περιβάλλον, αλλά και από την ενέργεια της Χάριτος του Θεού και αποκτά το χιούμορ, την ευφυΐα, την ευαισθησία, τα καθαρά στοιχεία της μητέρας και γι’ αυτό γίνεται ευεργετικός στην κοινωνία. Έτσι, εκτιμούμε και τον ρόλο της Πανα-γίας μας, την αγάπη μας που έχουμε σε αυτήν, αλλά και την ιδιαίτερη αγάπη μας προς την μάνα μας.

Ν.Ι.