Βιβλιοπαρουσίαση: «Υπακοή και Ελευθερία» Ιερομονάχου Αρτεμίου Γρηγοριάτη

Βιβλιοπαρουσίαση:

Η απελευθέρωση της ορθόδοξης θεολογίας από την «βαβυλώνια αιχμαλωσία» στα δυτικά πρότυπα και η επιστροφή της στις αποστολικές και πατερικές βάσεις, δεν πραγματοποιείται χωρίς προβλήματα και παραχαράξεις. Έχουν δεί το φώς της δημοσιότητος υπερβολές και ελλείψεις που δυσκολεύουν την ομαλή μετάβαση στην αυθεντικότητα του αποστολικού κηρύγματος.

Ιδίως τα τελευταία χρόνια έχουν δημοσιευθεί άρθρα και βιβλία, με πολλές διεισδυτικές αναλύσεις της πνευματικής και εκκλησιαστικής ζωής, σε ορισμένα από τα οποία έχουν εμφιλοχωρήσει παρανοήσεις και παραχαράξεις που καθιστούν την εμβρίθειά τους όχι απλά μή ωφέλιμη, αλλά πολύ επίκινδυνη. Ίσως η γνώση αυτής της επικινδυνότητας έδωσε την έμπνευση στον συγγραφέα (ή στούς εκδότες) μιάς σειράς τέτοιων βιβλίων να την ονομάση «Επικηρυγμένη Ορθοδοξία». Πρόκειται για σειρά βιβλίων του Μοναχού Μιχαήλ Χατζηαντωνίου, τα οποία ασχολούνται με τις ιερότερες περιοχές της ορθόδοξης ζωής, όπως είναι η πνευματική πατρότητα, η υπακοή και η νοερά προσευχή. Τά βιβλία αυτά, όμως, αντί να οικοδομούν, προκαλούν, γιατί η προσέγγιση των θεμάτων τους γίνεται ανορθόδοξα, αρνητικά. Ο μοναχός συγγραφέας επιλέγει νοσηρές περιπτώσεις, τις οποίες μεγιστοποιεί και κατόπιν τις κατακεραυνώνει. Έτσι, αντί να διδάξη και να εμπνεύση, πετυχαίνει να θρέψη τις νοσηρές υπόνοιες αυτών που βλέπουν τις διάφορες μορφές της ορθόδοξης ασκήσεως μέσα από την προσωπική τους πνευματική ανεπάρκεια.

Επειδή οι απόψεις του μοναχού Μιχαήλ άρχισαν να γίνονται γνωστές και έξω από τα σύνορα της Ελλάδος η Ιερά Μονή Οσίου Γρηγορίου του Αγίου Όρους εξέδωσε ένα μικρό βιβλίο, που έγραψε ο Ιερομόναχος Αρτέμιος Γρηγοριάτης, με τίτλο «Υπακοή και Ελευθερία», στο οποίο ελέγχονται οι απόψεις του μοναχού Μιχαήλ που απάδουν προς την διδασκαλία των Πατέρων της Εκκλησίας.

Τό βιβλίο προλογίζει ο ηγούμενος της Μονής Γρηγορίου Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, ο οποίος σημειώνει: «Ο Μοναχός Μιχαήλ εξυπηρετεί δυστυχώς, χωρίς μάλλον να το έχη συνειδητοποιήσει, τα σχέδια των εχθρών της Εκκλησίας και μάλιστα των πρακτόρων της Νέας Εποχής που επιδιώκουν να φθείρουν κάθε τι το Ορθόδοξο και Εκκλησιαστικό, προκειμένου να απεκκλησιοποιήσουν και αποχριστιανίσουν τον Ορθόδοξο λαό μας και να τον μεταβάλλουν σε "ζαλισμένο κοπάδι", άβουλο όργανό τους».

Η κριτική που ασκεί το βιβλίο είναι πολύ καλά τεκμηριωμένη, ακλόνητη στα συμπεράσματά της, γεμάτη από αγάπη για την αλήθεια της Εκκλησίας, αλλά και για το πρόσωπο του μοναχού Μιχαήλ.

Τό βιβλίο κατακλείεται με επίμετρο που περιλαμβάνει επιστολή προς την «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» του ψυχιάτρου Παναγιώτη Γρηγορίου, Διευθυντού του Ψυχιατρικού Τομέα του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Χαλκιδικής, με την οποία ο επιστολογράφος απαντά σε απόψεις που εξέφρασε ο μ. Μιχαήλ σε συνέντευξή του προς την εφημερίδα αυτή. Η επιστολή του κ. Γρηγορίου, όπως και η κριτική του π. Αρτεμίου, πέρα από την ανασκευή των απόψεων του μ. Μιχαήλ, δίνουν απαντήσεις σε σοβαρά θέματα πνευματικής ζωής, που είναι χρήσιμο να τις γνωρίζει κάθε σύγχρονος Ορθόδοξος Χριστιανός.

Π.Θ.