Βιβλιοπαρουσίαση: «Ὑπακοή καί Ἐλευθερία» Ἱερομονάχου Ἀρτεμίου Γρηγοριάτη

Βιβλιοπαρουσίαση:

Ἡ ἀπελευθέρωση τῆς ὀρθόδοξης θεολογίας ἀπό τήν «βαβυλώνια αἰχμαλωσία» στά δυτικά πρότυπα καί ἡ ἐπιστροφή της στίς ἀποστολικές καί πατερικές βάσεις, δέν πραγματοποιεῖται χωρίς προβλήματα καί παραχαράξεις. Ἔχουν δεῖ τό φῶς τῆς δημοσιότητος ὑπερβολές καί ἐλλείψεις πού δυσκολεύουν τήν ὁμαλή μετάβαση στήν αὐθεντικότητα τοῦ ἀποστολικοῦ κηρύγματος.

Ἰδίως τά τελευταῖα χρόνια ἔχουν δημοσιευθεῖ ἄρθρα καί βιβλία, μέ πολλές διεισδυτικές ἀναλύσεις τῆς πνευματικῆς καί ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, σέ ὁρισμένα ἀπό τά ὁποῖα ἔχουν ἐμφιλοχωρήσει παρανοήσεις καί παραχαράξεις πού καθιστοῦν τήν ἐμβρίθειά τους ὄχι ἁπλά μή ὠφέλιμη, ἀλλά πολύ ἐπίκινδυνη. Ἴσως ἡ γνώση αὐτῆς τῆς ἐπικινδυνότητας ἔδωσε τήν ἔμπνευση στόν συγγραφέα (ἤ στούς ἐκδότες) μιᾶς σειρᾶς τέτοιων βιβλίων νά τήν ὀνομάση «Ἐπικηρυγμένη Ὀρθοδοξία». Πρόκειται γιά σειρά βιβλίων τοῦ Μοναχοῦ Μιχαήλ Χατζηαντωνίου, τά ὁποῖα ἀσχολοῦνται μέ τίς ἱερότερες περιοχές τῆς ὀρθόδοξης ζωῆς, ὅπως εἶναι ἡ πνευματική πατρότητα, ἡ ὑπακοή καί ἡ νοερά προσευχή. Τά βιβλία αὐτά, ὅμως, ἀντί νά οἰκοδομοῦν, προκαλοῦν, γιατί ἡ προσέγγιση τῶν θεμάτων τούς γίνεται ἀνορθόδοξα, ἀρνητικά. Ὁ μοναχός συγγραφέας ἐπιλέγει νοσηρές περιπτώσεις, τίς ὁποῖες μεγιστοποιεῖ καί κατόπιν τίς κατακεραυνώνει. Ἔτσι, ἀντί νά διδάξη καί νά ἐμπνεύση, πετυχαίνει νά θρέψη τίς νοσηρές ὑπόνοιες αὐτῶν πού βλέπουν τίς διάφορες μορφές τῆς ὀρθόδοξης ἀσκήσεως μέσα ἀπό τήν προσωπική τους πνευματική ἀνεπάρκεια.

Ἐπειδή οἱ ἀπόψεις τοῦ μοναχοῦ Μιχαήλ ἄρχισαν νά γίνονται γνωστές καί ἔξω ἀπό τά σύνορά της Ἑλλάδος ἡ Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου τοῦ Ἁγίου Ὅρους ἐξέδωσε ἕνα μικρό βιβλίο, πού ἔγραψε ὁ Ἱερομόναχος Ἀρτέμιος Γρηγοριάτης, μέ τίτλο «Ὑπακοή καί Ἐλευθερία», στό ὁποῖο ἐλέγχονται οἱ ἀπόψεις τοῦ μοναχοῦ Μιχαήλ πού ἀπάδουν πρός τήν διδασκαλία τῶν Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.

Τό βιβλίο προλογίζει ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς Γρηγορίου Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, ὁ ὁποῖος σημειώνει: «Ὁ Μοναχός Μιχαήλ ἐξυπηρετεῖ δυστυχῶς, χωρίς μᾶλλον νά τό ἔχη συνειδητοποιήσει, τά σχέδια τῶν ἐχθρῶν της Ἐκκλησίας καί μάλιστα τῶν πρακτόρων τῆς Νέας Ἐποχῆς πού ἐπιδιώκουν νά φθείρουν κάθε τί τό Ὀρθόδοξο καί Ἐκκλησιαστικό, προκειμένου νά ἀπεκκλησιοποιήσουν καί ἀποχριστιανίσουν τόν Ὀρθόδοξο λαό μας καί νά τόν μεταβάλλουν σέ "ζαλισμένο κοπάδι", ἄβουλο ὄργανό τους».

Ἡ κριτική πού ἀσκεῖ τό βιβλίο εἶναι πολύ καλά τεκμηριωμένη, ἀκλόνητη στά συμπεράσματά της, γεμάτη ἀπό ἀγάπη γιά τήν ἀλήθεια τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί γιά τό πρόσωπο τοῦ μοναχοῦ Μιχαήλ.

Τό βιβλίο κατακλείεται μέ ἐπίμετρο πού περιλαμβάνει ἐπιστολή πρός τήν «Κυριακάτικη Ἐλευθεροτυπία» τοῦ ψυχιάτρου Παναγιώτη Γρηγορίου, Διευθυντοῦ τοῦ Ψυχιατρικοῦ Τομέα τοῦ Γενικοῦ Νομαρχιακοῦ Νοσοκομείου Χαλκιδικῆς, μέ τήν ὁποία ὁ ἐπιστολογράφος ἀπαντᾶ σέ ἀπόψεις πού ἐξέφρασε ὁ μ. Μιχαήλ σέ συνέντευξή του πρός τήν ἐφημερίδα αὐτή. Ἡ ἐπιστολή τοῦ κ. Γρηγορίου, ὅπως καί ἡ κριτική τοῦ π. Ἀρτεμίου, πέρα ἀπό τήν ἀνασκευή τῶν ἀπόψεων τοῦ μ. Μιχαήλ, δίνουν ἀπαντήσεις σέ σοβαρά θέματα πνευματικῆς ζωῆς, πού εἶναι χρήσιμο νά τίς γνωρίζει κάθε σύγχρονος Ὀρθόδοξος Χριστιανός.

Π.Θ.