Γραπτά Κυρήγματα: Κυριακή 4 Αὐγούστου 2002, Τὸ Μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης

Τό μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι ἡ ἱερά τελετή διά τῆς ὁποίας μεταδίδεται ἡ ἰδιαίτερη Χάρη σέ μερικούς ἀνθρώπους γιά νά ἀναδειχθοῦν μέσα στήν Ἐκκλησία Κληρικοί, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ διάκονοι τοῦ λαοῦ πρός τήν σωτηρία του.

Ἡ Ἱερωσύνη διαιρεῖται σέ τρεῖς βαθμούς, ἤτοι εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος πού εἶναι εἰς τύπον καί τόπον τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ὁ Πρεσβύτερος, ὁ ὁποῖος ἀποστέλλεται ἀπό τούς Ἐπισκόπους, ὅπως ἀπεστάλησαν οἱ Ἀπόστολοι ἀπό τόν Χριστό, καί εἶναι ὁ Διάκονος, ὁ ὁποῖος βοηθᾶ τούς Ἐπισκόπους καί τούς Πρεσβυτέρους στήν τέλεση τῶν Μυστηρίων. Καί οἱ τρεῖς αὐτοί βαθμοί ἔχουν εἰδική ἀποστολή καί εἰδικό ἔργο μέσα στήν Ἐκκλησία. Κατά τόν ἅγιο Διονύσιο τόν Ἀρεοπαγίτη καί ἄλλους μεταγενέστερους, ὅπως τόν ἅγιο Μάξιμο τόν Ὁμολογητή, τόν ἅγιο Νικήτα τόν Στηθάτο, τόν ἅγιο Νικόδημο τόν Ἁγιορείτη, τό ἔργο τοῦ διακόνου εἶναι νά βοηθᾶ τούς ἀνθρώπους νά καθαρίζουν τήν καρδιά τους ἀπό τά πάθη, τό ἔργο τοῦ πρεσβυτέρου εἶναι νά βοηθᾶ τούς ἀνθρώπους νά φωτίζεται ὁ νοῦς τους καί τό ἔργο τοῦ Ἐπισκόπου, μαζί μέ τά προηγούμενα, εἶναι νά ὁδηγῆ τούς ἀνθρώπους στήν θέωση.

Τό ἔργο τῶν Κληρικῶν εἶναι διπλό. Τό ἕνα εἶναι νά τελοῦν τά ἅγια Μυστήρια καί τό δεύτερο εἶναι νά θεραπεύουν τούς ἀνθρώπους, ὥστε νά μετέχουν τῶν μυστηρίων μέ τόν ἁρμόζοντα τρόπο καί, βέβαια, πρέπει νά γίνεται συνδυασμός μεταξύ αὐτῶν τῶν δύο. Διότι τέλεση τῶν μυστηρίων χωρίς θεραπεία δέν βοηθᾶ τόν ἄνθρωπο, ἀλλά καί θεραπεία χωρίς τά μυστήρια εἶναι ἀδύνατη. Καί αὐτό λέγεται γιατί ὁ Κληρικός δέν εἶναι ἕνας ψυχολόγος, πού καθοδηγεῖ τούς ἀνθρώπους μέ τίς ψυχολογικές καί καθηκοντολογικές συμβουλές, ἀλλά εἶναι ὁ πνευματικός θεραπευτής, πού θεραπεύει τούς ἀνθρώπους, ὥστε νά μετέχουν κατά τόν σωστό τρόπο στά ἅγια Μυστήρια καί ἔτσι νά ἐνεργή μέσα τους ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ διά τῶν Μυστηρίων.

Γιά νά γίνη κάποιος Κληρικός πρέπει νά ἔχη τά ἀπαραίτητα πνευματικά καί κανονικά προσόντα. Ἡ βασική προϋπόθεση εἶναι ἡ ἀγάπη πρός τόν Θεό καί τόν λαό καί ἡ ὁποία ἀγάπη δέν εἶναι συναισθηματικῆς φύσεως, ἀλλά πνευματική, πού εἶναι «καρπός ἀπαθείας». Ὁ ὑποψήφιος Κληρικός, ἐπειδή θά ἀσχολεῖται μέ τήν τέλεση τῶν μυστηρίων καί τήν θεραπεία τῶν ἀνθρώπων πρέπει νά γνωρίζη ἐκ πείρας τήν θεραπευτική μέθοδο καί ἐπιστήμη. Δέν εἶναι δυνατόν νά ἐξασκῆ κάποιος τό λειτούργημα τοῦ ἰατροῦ καί νά θεραπεύη τίς σωματικές ἀσθένειες ἐάν δέν ἔχει σπουδάση γιά πολλά χρόνια αὐτήν τήν ἐπιστήμη. Τό ἴδιο συμβαίνει καί μέ τόν Κληρικό. Πρέπει νά γνωρίζη ὁ Κληρικός ἐκ πείρας τί εἶναι κάθαρση τῆς καρδιᾶς, τί εἶναι φωτισμός τοῦ νοῦ καί ποιές εἶναι οἱ καταστάσεις τῆς θεώσεως. Πρέπει νά γνωρίζη τόν δρόμο τῆς θεώσεως γιά νά καθοδηγῆ κατ’ αὐτόν τόν τρόπο τούς ἀνθρώπους, γιατί διαφορετικά θά ἰσχύη ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «ἰατρέ θεράπευσον πρώτον σεαυτόν». Καί ἐπειδή συνήθως δέν βρίσκονται οἱ κατάλληλοι Κληρικοί ὅπως τό θέλει ἡ ἱερά Παράδοση τῆς Ἐκκλησίας, γι’ αὐτό καί οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἔθεσαν μερικές βασικές προϋποθέσεις γιά νά εἰσέλθη κανείς στόν ἱερό κλῆρο. Ὅταν κανείς ἔχει τά λεγόμενα κωλυτικά τῆς Ἱερωσύνης τότε ἐμποδίζεται νά γίνη Κληρικός, γιατί δείχνει ὅτι δέν ἔχει ἐμπειρία τῆς πνευματικῆς ζωῆς, ἤτοι τῆς καθάρσεως, τοῦ φωτισμοῦ καί τῆς θεώσεως καί ἀκόμη δέν θά γίνη ἀποδεκτός ἀπό τόν λαό γιά νά τεθῆ στήν θέση τοῦ θεραπευτοῦ ἰατροῦ. Γιά νά μπορέση κανείς νά ἐξασκήση τήν θεραπευτική διακονία τοῦ πρέπει νά ἔχη ἐχέγγυα ἀξιότητος. Δέν μπορεῖ κανείς νά πλησιάζη τά ἅγια Μυστήρια ἐάν ἡ ζωή του δέν βρίσκεται σέ κατάλληλη προοπτική καί κατάσταση.

Εἶναι μεγάλη τιμή γιά κάποιον νά ἀξιώνεται νά γίνη Κληρικός. Δί’ αὐτοῦ του τρόπου ἐκδηλώνει καί τήν ἀγάπη του πρός τόν Θεό, ἀλλά δέχεται καί τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Μέ τό μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης συμμετέχει κανείς στήν Ἱερωσύνη τοῦ Χριστοῦ καί ἐπιτελεῖ ἔργο ἀναγεννητικό στόν λαό, ἤτοι τελεῖ τά μυστήρια γιά τήν σωτηρία τοῦ λαοῦ, θεραπεύει τούς ἀνθρώπους, προσεύχεται ἀδιάλειπτα στόν Θεό, συμφιλιώνει τούς ἀνθρώπους μέ τόν Θεό καί τούς συνανθρώπους τους, μερικές φορές θεραπεύει καί σωματικές ἀσθένειες. Γιατί ὅταν ὁ ἄνθρωπος εἰρηνεύει ἐσωτερικά, τότε γίνεται παράγων εἰρήνης καί ἠρεμίας ὅλου του κόσμου.

Χρειαζόμαστε Κληρικούς ἄξιους, πού θά καθοδηγοῦν τούς ἀνθρώπους στόν δρόμο τῆς σωτηρίας. Μέ τό κήρυγμα αὐτό καλῶ ὅλους ὅσοι ἔχουν καί μιά μικρή σπίθα μέσα στήν καρδιά τους νά ἀκούσουν τήν φωνή τοῦ Ἐπισκόπου τους καί νά ἐπιθυμήσουν νά γίνουν Ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου. Εἶναι μεγάλη τιμή καί εὐλογία.

† Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου ΙΕΡΟΘΕΟΣ