Ἡ ἀγάπη δέν εἶναι ἔνστικτο

Τά ἐπιτεύγματα τῆς Γενετικῆς ἀποκαλύπτουν τήν ὑποκρισία τοῦ ἀνθρωπισμοῦ μας, τήν ὑλιστική καί μηχανιστική ἀντίληψη πού ἐπικρατεῖ στήν ἀντιμετώπιση τῶν προβλημάτων τοῦ ἀνθρώπου. Οὐσιαστικά καταρρίπτουν μύθους. Καταρρίπτουν τόν μύθο γιά τήν φυσική ἀγάπη τῶν γονέων πρός τά παιδιά τους, ἰδιαίτερα γιά τό μητρικό φίλτρο, τό ὁποῖο ταυτίζουμε συνήθως μέ τήν ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη.

Τά κατεψυγμένα γονιμοποιημένα ὠάρια, πού χρησιμοποιοῦνται σέ πειράματα καί σκοτώνονται, εἶναι γιά τήν Ἐκκλησία πλήρεις ἄνθρωποι, τέκνα τῶν γονέων ἀπό τούς ὁποίους προῆλθε τό σπέρμα καί τό ὠάριο. Γι’ αὐτά τά ἀσχημάτιστα παιδιά δέν ὑπάρχει γονική ἀγάπη; Γι’ αὐτά δέν κινεῖται τό μητρικό φίλτρο; Μιά πρόχειρη δικαιολογία εἶναι ὅτι ὑπάρχουν, ἀλλά δέν τά βλέπουμε, δέν κουβεντιάζουμε μαζί τους, δέν αἰσθανόμαστε τήν παρουσία τους, δηλαδή, δέν ἐκδηλώνεται ἀγάπη γι’ αὐτά ἐπειδή δέν ἱκανοποιοῦν τίς συναισθηματικές ἀνάγκες τῶν γονέων τους. Ἄν ἡ ἀγάπη ἦταν φυσική δέν θά ὑπῆρχε αὐτή ἡ δικαιολογία. Ἄν προχωρήσουμε λίγο παρά πέρα ἄν ἡ ἀγάπη τῶν γονέων συνδεόταν μέ τήν ἐλευθερία τοῦ προσώπου, ἄν, δηλαδή, δέν ἦταν κατόρθωμα ἐλευθερίας, ἀποτέλεσμα τοῦ ἀσκητικοῦ ἀγώνα ἐναντίον τῶν παθῶν, τότε θά ἔπρεπε νά μήν ὑπάρχουν ἐγκαταλελειμένα βρέφη, ἀκόμη νά μήν ὑπάρχουν φόνοι ἐμβρίων. Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ ἀγάπη τῶν γονέων δέν εἶναι φυσική. Τό μητρικό φίλτρο δέν εἶναι ἔνστικτο.

Ἔχουμε λογικό καί ἐλευθερία γι’ αὐτό μποροῦμε νά διαστρέφουμε τήν φύση. Αὐτό λέγεται μέ τήν ἔννοια ὅτι καί τά ζῶα ἔχουν ἐκδηλώσεις “φυσικής” ἀγάπης πρός τά παιδιά τους, ἐκδηλώσεις πού ἀπουσιάζουν ἀπό πολλούς ἀνθρώπους. Οἱ ἄνθρωποι ἀγαποῦν ὅταν μέ ἐλευθερία ἀσκηθοῦν στήν ὑπέρβαση τοῦ ἀτομισμοῦ τους, ὅταν ἐθισθοῦν στήν εὐαγγελική ὑπακοή, πού νομοθετεῖ τίς δυνάμεις τῆς ψυχῆς στήν φυσιολογική λειτουργία τους.

π.Θ.Α.Β.